Eksplozje

Janusz Leon Wiśniewski to jeden z tych autorów, którzy piszą tak, jakby przejrzeli duszę ludzką i potrafili dotrzeć do najgłębiej skrywanych uczuć i emocji. Jego książki zazwyczaj dotyczą kobiet i miłości. Ma na swoim koncie fenomenalną Samotność w sieci, ale też zbiory opowieści, które obnażają kobiece pragnienia.
Najnowsza pozycja Janusza Leona Wiśniewskiego, Eksplozje, to zbiór szesnastu opowieści. Osiem z nich jest autorstwa Wiśniewskiego, kolejne osiem – innych pisarzy, w tym Tomasza Jastruna, Alka Rogozińskiego czy Igora Brejdyganta. Książka to literacka gra, dialog, który podejmuje autor Bikini z innymi twórcami. Każde jego opowiadanie to zamknięta historia. Autorzy, którzy mu „odpowiadają”, albo podejmują sam temat poruszany przez Wiśniewskiego, albo kontynuują tę samą opowieść lub też przedstawiają ją oczami innego bohatera.
Tematyka jak zwykle związana jest z kobietami. Nie zabrakło miłości i uczuć z nią związanych – strachu, niepewności, rozczarowań, ale też namiętności, pożądania, zaufania. Autorzy pokazali różne odcienie kobiecego życia. Każdy z nich miał swoją wizję na opowiadanie, dzięki czemu całość wypada różnorodnie, ale równocześnie spójnie dzięki tematyce.
Wielką zaletą tej książki jest tematyka. Wiśniewski znany jest kobietom jako pisarz, który doskonale zna ich psychikę i potrafi pokazać każde wydarzenie tak, że można się w tym tekście odnaleźć. Jego bohaterki to normalne kobiety, w zachowaniu których można przejrzeć się jak w lustrze. Autorzy, którzy partnerują Wiśniewskiemu w Eksplozjach, nie zawsze kojarzeni są z podobnym typem literatury, a jednak poradzili sobie z tematyką.
Plusem lektury jest też pomysł na jej realizację. Ten literacki dialog, który podejmuje Janusz Leon Wiśniewski i inni twórcy zaproszeni do pisania tej książki, jest naprawdę ciekawą formą. Dzięki temu poruszane są różne odcienie tego samego tematu, ale w inny sposób. Nie nudzi to czytelnika, pozwala mu odkrywać ciągle nowe spojrzenia pisarzy. Także same opowiadania są bardzo zróżnicowane. Niektóre posiadają narrację pierwszoosobową, inne trzecioosobową. Forma przedstawienia historii jest różna. Niekiedy narrator jest zupełnie zdystansowany, innym razem bardzo dobrze zna postać, o której mówi. Nigdy nie wiemy, czego spodziewać się w kolejnej części i ta niewiadoma jest dodatkową atrakcją lektury.
Eksplozje zachwyciły mnie realizacją, tematyką i opowiadaniami. Oczywiście, niektóre bardziej do mnie dotarły (absolutnie fantastyczna Kochanka i obie opowieści rozdziału piątego), inne zaciekawiły mnie mniej, ale całość wypadła naprawdę bardzo dobrze. To pozycja, na którą uwagę powinny zwrócić kobiety nie tylko zachwycające się Wiśniewskim i jego twórczością. To książka, która spodoba się wszystkim poszukującym niebanalnej literatury – bo czy dziewięciu mężczyzn piszących o kobietach może być banalnych?

" Zabił mi go i wyjechał jak gdyby nigdy nic na urlop. Do Grecji. W dwa dni po zabiegu. Zakończył jedną igłą dwa życia i spokojnie poleciał się opalać. "

Szesnaście opowiadań.
Dziewięciu autorów.
Życiowe problemy.
Przemyślenia i wspomnienia.

"Eksplozje" są zbiorem opowiadań Janusza L. Wiśniewskiego uzupełnionymi i wzbogaconymi o komentarze ośmiu mężczyzn: Tomasza Jastrun, Daniela Odija, A.J. Gabryel, Alka Rogoziński, Igora Brejdygant, Jacka Melchior, Pawła Paliński oraz Ahsana Ridha Hassan.
Każdy z nich dodał od siebie słowa od serca, zobrazował sytuację na nowo, dał na nią dodatkowy pogląd i włożył w dzieło Pana Wiśniewskiego kawałek siebie. Cała dziewiątka wspólnymi siłami przyczyniła się do powstania nietypowej książki.

Na ponad trzystu stronach możemy znaleźć aż szesnaście opowieści, z których osiem należy do samego autora. Wszystkie przedstawią smutne historie, rozpadające się związki, zdrady, przemoc.
Każde opowiadanie skonstruowane jest jako wspomnienie z życia, które przeplatane jest z teraźniejszością. Po każdym z nich następuje komentarz innego autora, w postaci opowiadania, które pokazuje, że wiele wydarzeń może mieć miejsce z różnych przyczyn i przeciwności losu.
Przypatrzmy się chociaż pierwszym dwóm opowiadaniom.
W "Arytmii" Janusza L. Wiśniewskiego poznajemy parę, która wiedzie szczęśliwe życie, ale jedno z nich ukrywa przed drugim swoją chorobę, z którą mierzy się od wielu lat. Kobieta, która wspomina swoją miłość, opowiada o trudnych przeżyciach i momencie, w którym dowiedziała się o chorobie ukochanej osoby i chwili, gdy ją straciła, przez jeden błąd. Te opowiadanie idealnie obrazuje szczęście, które w każdym momencie życia może pokrzyżować marzenia oraz plany. Przedstawia lekarzy, którzy nie przejmują się losem pacjentów. Po prostu nasza codzienność. Jedna chwila, która potrafi zniszczyć wszystko.

W odpowiedzi na "Arytmię" poznajemy opowiadanie "Metronom" Daniela Odija. Tutaj poznajemy kolejną zakochaną parę, której związek jak poprzedniej rozpada się również przez chorobę, ale psychiczną.
Dzięki takiemu zobrazowaniu dwóch sytuacji, które prowadzą do jednego celu, podczas czytania uświadamiamy sobie, że tak naprawdę mamy wrażenie, jakbyśmy już gdzieś o tym słyszeli. No właśnie, wszyscy o takich sprawach słyszeliśmy. One dzieją się codziennie, gdzieś na świecie. Mówi się o nich w wiadomościach.

" Odtąd bosman jest jak kotwica na tym statku. I wie już raz na zawsze, że kobiety to ból. "

I pomyślcie sobie, że przez szesnaście opowiadań poznajecie sytuacje z życia wzięte. Wkradacie się w umysły innych ludzi, w wymyślone wspomnienia, które okazują się być prawdziwe.
Nieprawdopodobne? A jednak!
"Eksplozje" to nietypowa lektura, którą czyta się przyjemnie, aczkolwiek jest chaotyczna i z pewnością ten chaos nie wszystkim się spodoba. Wiele opowiadań jest wartościowych, inne są mniej interesujące, ale razem tworzą ciekawą całość.
Uważam, że warto sięgnąć po tę książkę i poznać wszystkie opowiadania. Z pewnością wiele wniosą do waszego życia i sprawią, że pomyślicie nad sensem życia. Niektóre z nich was wzruszą, inne zdenerwują, kolejne sprawią, że będziecie się śmiać.
Ogromnym minusem tej książki jest to, że większość opowiadań skupia się na seksie. Sprawiało to, że stawały się one mniej wartościowe. Te, które skupiały się na relacjach damsko - męskich (miłość, drobne uczynki, słowa, poznawanie siebie) były jak najbardziej przyjemne w odbiorze, ale czytanie przez większość czasu o seksie jest mdłe. ALE! Musimy wybaczyć to autorom, w końcu to sami mężczyźni, więc nie ma się co dziwić.
Większość opowiadań szybko ulatuje w niepamięć, ale są też takie, które z pewnością zapamiętam.

"Eksplozje" to książka, skierowana głównie do osób, które lubią opowiadania i potrafią się w nich odnaleźć. Sięgając po nią, należy nastawić się na lekturę, którą będzie czytało się raz szybko, a raz powoli. Wszystko zależy od naszych upodobań. Niemniej jednak ja zachęcam do sięgnięcia po książkę, ponieważ można wynieść z niej wartościowe informacje.

Recenzja: http://bookparadisebynatalia.blogspot.com/