Czy zdarzyło Ci się poczuć wyjątkowo komfortowo w towarzystwie dopiero co poznanej osoby? A może ktoś Cię do siebie zniechęcił zanim zdążył wypowiedzieć choćby jedno słowo? Jeśli przeżyłeś coś podobnego, możliwe że podświadomie zareagowałeś na stan aury drugiej osoby. Wszyscy ją mamy i możemy z niej odczytywać wartościowe informacje dotyczące stanu zdrowia i samopoczucia a nawet cech charakteru. Czas byś i Ty skorzystał z tej niezwykle przydatnej umiejętności.

Zastanawiałeś się może kiedyś, czy w Twoim najbliższym otoczeniu znajdują się ludzie, którzy w tajemniczy sposób pozbawiają Cię energii, marzeń, optymizmu i radości życia? Niestety, takie osoby istnieją i na pewno masz z nimi kontakt, chociaż nie jesteś tego świadomy. Zdarza się, że złodziejami energii bywają rodzice, małżonkowie, nauczyciele w szkole, a nawet dzieci. Mogą być nimi Twoi znajomi oraz szef. Jak ochronić siebie i najbliższych przed takimi osobami oraz stworzyć obronną tarczę, dowiesz się właśnie z tej książki.

Muzykoterapia Dogłębna - Komórkowa, jest nowo odkrytą skuteczną metodą zwalczania nawet najcięższych chorób. Opiera się na kilkunastu technikach opracowanych przez dr Barbarę Romanowską. Muzykoterapia komórkowa daje możliwość uwolnienia się od około 250 różnych schorzeń, dodatkowo przynosi spokój wewnętrzny i radość. Fale dźwiękowe o określonych częstotliwościach pochodzą z prostych w użyciu instrumentów - KAMERTONÓW, które może zastosować na sobie każdy, bez względu na stan wiedzy muzycznej czy zaawansowania choroby. To czyni je łatwymi i przyjemnymi w obsłudze narzędziami terapii, która jest absolutnie bezpieczna, nie zna skutków ubocznych. Zasada działania, to m.in. dostrajanie chorych komórek ciała i organów wewnętrznych do ich naukowo odkrytych częstotliwości zdrowia podanych w odpowiednich kamertonach, czy też słuchanie lub śpiewanie wytworzonych wibracji, celem uspokojenia psychiki i zrelaksowania się. Ta książka pozwoli ci zupełnie inaczej spojrzeć na muzykę. Odkryj leczącą moc dźwięków.

Każdy z nas jest już w Niebie Według twierdzenia zmarłego syna Autora – wszyscy już jesteśmy w Niebie. Jest to „wieczna teraźniejszość”, gdzie znajdują się nawet ci, którzy jeszcze żyją swoim ziemskim życiem. Dowiedz się, co jeszcze zdradził ojcu ten cudowny przewodnik duchowy... Życiowa mądrość z Zaświatów Dr Leo Galland napisał tę książkę pod przewodnictwem swojego zmarłego syna, Chrisa, który stopniowo objawiał mu prawdę o ludzkiej egzystencji. W ciągu roku połączyła się ona w trzy tematy nazwane przez niego Darem Przeciwności, Darem Obecności i Darem Ponadczasowości. To starożytna mądrość znana w wielu tradycjach i ujawniona, by ukazać prawdę o naturze dobra i zła. Ty też już jesteś w Niebie.

Cała prawda o Księżycu! Pierwsza książka w całości poświęcona astrologicznemu znaczeniu Księżyca. Autorka analizuje to ciało niebieskie w domach horoskopu. Opisuje jego progresje, tranzyty oraz aspekty w horoskopie indywidualnym oraz państw. Poszerza sposób widzenia tego ważnego ciała niebieskiego i tym samym wzbogacą jego interpretację. Ekspertka z wieloletnim doświadczeniem ujawnia tajniki astrologii! Autorka posiada świadectwo kwalifikacyjne uprawniające do prowadzenia wykładów, kursów oraz dokonywania interpretacji horoskopów. Współpracuje w tym zakresie z profesjonalnymi placówkami i miesięcznikiem Szaman. Teraz ujawnia sekrety swojego fachu, umożliwiając czytelnikom wprowadzenie ich życia na nowe tory.

Nie ma chyba wśród nas osoby, która, będąc w wieku dziecięcym lub młodzieńczym, nie doświadczyła fascynacji opowiadaniami o starych, nawiedzonych zamkach, zaszyfrowanych informacjach, poszukiwaniach Graala i skarbach templariuszy. Współczesnemu odrodzeniu popularności brodatych rycerzy-mnichów towarzyszy „odkurzenie” średniowiecznych legend i podań dotyczących uświęconego, owianego tajemnicą rodu, który miał stanowić owoc ziemskiej miłości Jezusa Chrystusa i Marii Magdaleny. Czy brzemienna Maria Magdalena mogła urodzić Jezusowi syna, protoplastę rodu, który w przyszłości wyda na świat europejskich władców? Gdzie po raz pierwszy zakiełkowała ta idea i jakie było jej źródło? Czy mamy do czynienia tylko i wyłącznie z propagandą zrodzoną dla celów politycznych, czy też chodzi o coś więcej? Nikomu zapewne nie jest też obca Ewangelia św. Jana, tekst uznany za kanoniczny i wchodzący w skład Nowego Testamentu. Dla chrześcijan jest to księga natchniona przez Boga i Jego żywe Słowo; dla biblistów i lingwistów – najtrudniejsza do interpretacji i najbardziej zawiła spośród ewangelii; dla masonów – księga, którą darzą szczególną estymą; a dla wyznawców licznych odłamów chrześcijaństwa stanowiła jeden z filarów wiary. Żadne inne pismo nie wywarło takiego wpływu na losy europejskiej cywilizacji oraz na całokształt jej spuścizny historycznej i kulturowej. Wreszcie, to w tym piśmie zawarta jest odpowiedź na zadane wcześniej pytania. Dogłębne zaznajomienie się z zagadnieniami poruszanymi na kartach niniejszej książki pozwoli czytelnikowi zrozumieć sens symboliki, która przez długie wieki znana była wyłącznie osobom wtajemniczonym, będącym dziedzicami i zarazem kontynuatorami jednego z głównych nurtów tradycji ezoterycznej – który bazował na Ewangelii św. Jana, chociaż czerpał także z bogatego dorobku kabały żydowskiej i filozofii hermetycznej. Dopiero szczegółowe poznanie jego ukrytych niuansów pozwala zrozumieć, co łączy fresk pędzla Leonarda da Vinci, słynną Ostatnią Wieczerzę, ze szklaną konstrukcją w kształcie piramidy, postawioną w bezpośrednim sąsiedztwie Luwru. (na podstawie "Wstępu")

Wielką Księgę Demonów polskich ilustrujemy bogatym, liczącym ponad 200 pozycji, wyborem ilustracji i rycin. Ponieważ autentycznych wytworów rodzimej twórczości nie ostało się zbyt wiele, w niezbędnych wypadkach posługujemy się pracami zagranicznych autorów, jeśli przedstawione w nich istoty demoniczne wykazują cechy zbieżne z wyobrażeniami z ziem polskich.

Co wiemy o Duszy? Czy potrafimy powiedzieć o niej więcej, niż trzy zdania? Człowiek nie ma problemu z życiem, ale ze zrozumieniem jego sensu. Niezależnie od tego, czy wierzy w duszę, każdy z nas jest inny i ma prawo do własnej prawdy. Ta książka też ma własną prawdę , która pozwala czytelnikowi na rozpoczęcie poznawania siebie i zadawania nowych pytań.

Wielką Księgę Demonów polskich ilustrujemy bogatym, liczącym ponad 200 pozycji, wyborem ilustracji i rycin. Ponieważ autentycznych wytworów rodzimej twórczości nie ostało się zbyt wiele, w niezbędnych wypadkach posługujemy się pracami zagranicznych autorów, jeśli przedstawione w nich istoty demoniczne wykazują cechy zbieżne z wyobrażeniami z ziem polskich. Pragniemy złożyć serdeczne podziękowania Panu Doktorowi Leonardowi Pełce, z którego dorobku naukowego obficie korzystaliśmy, za dokonanie recenzji Wielkiej księgi demonów polskich oraz za udzielenie nam cennych porad, podpowiedzi i sugestii poprawek.   Barbara i Adam Podgórscy

Nie wierzę w duchy, ale bardzo się ich boję - powiedziała kiedyś markiza Du Defand. Tematyką tej książki są duchy i różnego rodzaju zjawiska paranormalne występujące na dawnych polskich Kresach Wschodnich. Wszystkie przytaczane tu opowieści i relacje są udokumentowane w dawnych przekazach ustnych i pisemnych, zanotowane w pamiętnikach i wspomnieniach. Są tu także przedstawione różnego rodzaju motywy pojawiające się w podaniach i legendach związanych z nawiedzonymi miejscami, tajemniczymi osobami i dziwnymi zjawiskami. Terytorium, jakiego dotyczy ta książka, jest dość rozległe i obejmuje obszar, na którym dawniej rozciągała się Rzeczpospolita Obojga Narodów, to jest od morza do morza, czyli od Połągi i Rygi na północy do Akermanu i Odessy na południu, a także od Bugu aż po Berezynę na wschodzie. Niezwykła książka o niezwykłych zjawiskach i do tego w niezwykły sposób podkreślająca polskość dawnych Kresów. Autorka w swej prawie detektywistycznej pracy wyśledziła ogromną wręcz ilość podań i przekazów o zjawiskach paranormalnych, anomalnych, niewytłumaczalnych. Ta benedyktyńska praca połączona ze znakomitą erudycją dała efekt piorunujący - ze zwykłego, wydawałoby się "spisu" duchów, zjaw, widziadeł, wiedźm i in., wyłania się tak naprawdę kraina umiłowana, ukochana, nasycona tęsknotą za tym, co minęło i nie wróci. Polskość tych terenów, o których pisze Łukawska, jest nie do podważenia, powiązanie z literaturą i historią tylko wzmagają tęsknotę...

Kurs cudów, wersja 3-tomowa Wychodząc naprzeciw prośbom czytelników postanowiliśmy wydać tę wspaniałą książkę w wersji trzytomowej. Czytelnicy narzekali, że czytanie książki jednotomowej ważącej aż 1,6 kg nastręcza wielu problemów - w transporcie, ale również przy trzymaniu do czytania tak ciężkiej, a przede wszystkim grubej na 4 cm książki. Książka została podzielona na następujące części: Tom 1: 582-stronicowe Wprowadzenie i Tekst Tom 2: 459-stronicowa Książka ćwiczeń dla studentów Tom 3: 80-stronicowy Podręcznik dla nauczycieli i Wyjaśnienie pojęć "Kurs cudów" to dzieło epokowe. Co sprawia, że jest takie wyjątkowe? "Kurs cudów" prowadzi czytelnika ku zrozumieniu przyczyn jego WSZYSTKICH problemów. Ukazuje, że problemy te u każdego człowieka mają dokładnie to samo źródło. "Kurs cudów" objaśnia również krok po kroku sposób wyjścia z labiryntu w jaki sami siebie wprowadziliśmy i prowadzi do odczynienia całego naszego błędnego myślenia. "Kurs cudów" daje całkiem konkretne wskazówki co do tego, jakie myśli są dla nas korzystne, a jakich należy z całą stanowczością unikać. To prowadzi do dogłębnego rozpoznania kim naprawdę jesteśmy, całkowicie uwalnia od lęku i wprowadza prawdziwą miłość do naszego życia. Zwraca nam też to, do czego nieustannie tęskni nasze najgłębsze Ja - wolność, dobrobyt, prawdę, ufność, stałość, pewność. Celem"Kurs cudów"jest dostrzeżenie przez nas własnej doskonałości i osiągnięcie mistrzostwa. Jest to bardzo obszerne dzieło, które odnosi się do każdego poziomu zaawansowania w rozwoju duchowym. Większość książek dotyczących rozwoju duchowego omawia jedynie po części jego aspekty. "Kurs cudów" jest pod tym względem dziełem całościowym, i uwalnia nas od konieczności studiowania jakichkolwiek dodatkowych tekstów. Polski czytelnik miał jedynie kontakt z krótkimi tłumaczeniami tej doskonałej książki. Zapewne zdziwi Cię czytelniku fakt, że książka ta ma objętość 1184 stron w rozmiarze 16,5 x 26,4 cm i jest wspaniałym podręcznikiem wprowadzającym do życia w Boskiej Rzeczywistości. Studenci dzieła "Kurs cudów" na całym świecie doceniają jej wielką wartość.. W tym miejscu z całą pewnością warto dodać, że "Kurs cudów" wydawany przez nas jest jedyną oficjalną i autoryzowaną wersją przetłumaczoną przez Foundation of Inner Peace (www.acim.org). Autorka "Kursu cudów" - Dr. Helen Schucman przekazała w roku 1975 prawa autorskie do tego tekstu tej to właśnie Fundacji. Fundacja wiedząc jak poważnym tekstem jest "Kurs cudów" tłumaczy go sama na różne języki. Tłumaczenie na język polski zajęło zespołowi Fundacji około 10 lat. Tłumaczenie tekstów ezoterycznych z najwyższej półki to wielkie wyzwanie, gdyż aby wykonać je z powodzeniem trzeba przynajmniej zbliżyć się do poziomu rozumienia autora tekstu. A "Kurs cudów" jest w tym zakresie dziełem epokowym, na którym bazuje wielu sławnych autorów literatury ezoterycznej takich jak Louise L. Hay, Deepak Chopra, czy Gerald G. Jampolsky. Więcej tutaj. Warto też wspomnieć, że oficjalne wydanie jest tekstem pełnym, zawierającym wszystkie elementy dzieła "Kurs cudów".

„Zasady wicca” to wprowadzenie do religii czarownic krok po kroku. Z tej książki dowiesz się, czym jest wicca i poznasz jej historię. Kolejne rozdziały opowiadają o znaczeniu wiccańskich tradycji i rytuałów oraz jak stawiać pierwsze kroki na tej ścieżce. Zawierają także przydatne ćwiczenia i medytacje. Z tej książki dowiesz się, czym są sabaty, jak je świętować i poznasz wiccańskie spojrzenie na świat, bogów i nas samych – jako część natury.

Książka „Przyszłość czarostwa” odpowiada na wiele często zadawanych pytań, takich jak: „Jak zostać czarownicą?” czy „Jak znaleźć kowen czarownic?” Doreen Valiente pisze o tym, co stara religia czarownic ma do zaoferowania nowej erze Wodnika; jak pradawne Rzemiosło Mądrych można praktykować w dzisiejszych czasach; jak inicjować się na czarownicę i jak założyć własny kowen. Autorka, jako współtwórczyni i wiodąca niegdyś postać współczesnego ruchu wicca, dołączyła do książki nową Księgę Cieni (podręcznik czarownicy z rytuałami oraz ilustracjami). Księga Cieni jest oparta na magicznej tradycji – wywodzącej się z przeszłości, ale nastawionej na przyszłość. Można w niej znaleźć pieśni czarownic, zaklęcia, inkantacje i praktyczne rady: jak prowadzić kowen, jak stworzyć własną kolekcję magicznych narzędzi, ale też metody wróżenia i pozostałą wiedzę czarownic.

Poznaj pełnię magii Tarota Poznaj zawarte w jednej książce szczegółowe interpretacje kart Tarota: Złotego, Tarota, marsylskiego oraz Ridera Waite'a. Dzięki nim odnajdziesz tę jedyną talię najlepszą dla siebie i opracujesz indywidualny warsztat tarocisty. W tym kompleksowym podręczniku Tarota czytelnik odnajdzie: sekret właściwego podejścia do wróżenia, tasowania i rozkładania kart, symbolikę liczb, żywiołów, ludzi i kolorów, fascynujące interpretacje kart czterech talii: Złotego Tarota, Tarota Thota, Tarota marsylskiego oraz Ridera Waite'a, pomocne przy odczytywaniu rozkładów słowa kluczowe, wskazówki, jak odnaleźć właściwą dla siebie talię i zbudować własną ścieżkę tarocisty Tarot w nowym świetle!

Odrodzenie Diabła w kulturze popularnej, a nawet w kulturze wysokiej Zachodu to element fascynacji zrodzonym w wyobraźni, zaczarowanym światem nadnaturalnych istot, zarówno dobrych, jak i złych – wampirów i wróżek, czarownic i czarnoksiężników, wilkołaków i zjaw, istot zmiennokształtnych i superbohaterów, aniołów i demonów, duchów i smoków, elfów i kosmitów, sukubów i inkubów, hobbitów, mieszkańców Hogwartu i zombie. Towarzyszy ona renesansowi ezoterycznych i okultystycznych poszukiwań jaźni (zakorzenionych zarówno w filozofii Wschodu, jak i wczesnomodernistycznego Zachodu), które mają służyć nam za przewodników tam, gdzie zawodzi zarówno nauka, jak i praktyczna wiedza - w dziedzinie astrologii, leczenia magicznego i spirytualnego, oświecenia, starożytnych przepowiedni, medytacji, rozmaitych diet, medycyny komplementarnej, i tak dalej. Nowoczesny-zaczarowany świat to jedno z wielu miejsc, w których duchowość zajmuje przestrzeń pomiędzy tym, co realne i tym, co nierealne. To domena wiary, która jest kwestią wyboru – niewiarę z premedytacją i z radością odwiesza się tu na kołek. Wiara bądź niewiara w Diabła jest obecnie kwestią wyboru. Nie zawsze tak było. Przez większą część ostatnich dwóch tysiącleci, nie wierzyć w Diabła na Zachodzie po prostu się nie dało, tak samo, jak nie wierzyć w Boga. Chrześcijanin wierzył w zbawienie przychodzące poprzez Chrystusa, zarazem zaś oczekiwał kary, zesłanej przez Szatana i jego demony w postaci wiecznego piekła dla tych, którzy nie znaleźli się wśród wybranych. Historia Boga w świecie Zachodu jest zarazem historią Diabła, a historia teologii – historią demonologii.

Jeżeli chcesz poznać siebie,zrozumieć przyczyny pojawiających się sytuacjiczy relacji oraz przeżyć życie świadomie i twórczo – poznaj własną mapę życia.

Założyciel religii chrześcijańskiej zawarł ezoteryczną prawdę w słowach: "Kto nie przyjmie Królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego" (Mar.10,15). Ezoterycy uznają doniosłe znaczenie tej maksymy Chrystusa i starają się dzień po dniu żyć według niej. Gdy światu dana jest nowa filozofia, różni ludzie przyjmują ją w różny sposób. Jeden pochwyci z zapałem każdą nową myśl filozoficzną aby stwierdzić, jak dalece wspiera ona jego własne poglądy. Sama filozofia jest dla niego mniej ważna, jej główne znaczenie polega na potwierdzeniu jego własnych przekonań. Jeżeli odpowiada ona jego oczekiwaniom, wówczas przyjmuje ją z zapałem i bezmyślną stronniczością, a jeżeli nie to prawdopodobnie odsunie ją z rozczarowaniem lub niechęcią, gdyż wyda się jemu, że autor go zwodzi. Innego znów natychmiast ogarnie zwątpienie jeżeli odkryje, że zawiera ona coś o czym nie słyszał, nie czytał lub nad czym się dotąd nie zastanawiał. Prawdopodobnie odrzuci ON z oburzeniem słuszny zarzut, że jego duchowa postawa wyraża samozadowolenie oraz nietolerancję i tym samym nie dopuści do siebie prawdy, która być może zawarta była w tym co odrzucił. Obaj zaciemniają sobie światło. "Idee fixe" czynią ich niewrażliwymi na promienie prawdy. Małe dziecko jest pod tym względem przeciwieństwem dorosłego człowieka, bowiem nie jest przeniknięte niezachwianym poczuciem wyższości swej wiedzy, jest wyjątkowo podatne i pojętne oraz przyjmuje wszystko z zaufaniem zwanym wiarą dziecięcą, w której nie ma cienia wątpliwości. W dobrej wierze zatrzymuje ono podane nauki tak długo, aż zostaną mu one udowodnione lub też obalone. We wszystkich szkołach wiedzy ezoterycznej przede wszystkim poucza się ucznia, aby przyjmując nową naukę zapomniał o swych dawnych poglądach, pozbył się swych poprzednich upodobań i uprzedzeń a umysł swój trzymał w spokoju i pełnym godności oczekiwaniu. Sceptycyzm czyni człowieka wyjątkowo podatnym na ślepotę wobec prawdy, natomiast spokojna i poważna postawa umysłu umożliwia poznanie prawdy przez intuicję oraz przez pouczenie od wewnątrz. Jest to jedyna droga prowadząca do zdobycia prawdy. Nie wymaga się od ucznia ślepej wiary w to, że przedmiot uznany przez niego za biały jest w rzeczywistości czarny lecz dążyć ON musi do takiej duchowej postawy, która przyjmuje "wszystkie rzeczy" za możliwe. Pomoże mu to odrzucić w odpowiednim czasie nawet tzw. fakty ustalone, ażeby sam mógł zbadać czy istnieje inny punkt widzenia, w myśl którego wspomniany przedmiot jest rzeczywiście czarny. Wtedy nie odważy się przyjąć czegoś za "fakt ustalony", ponieważ zrozumie jak ważne jest trzymanie swego umysłu w ciągłym stanie zmiennego przystosowania, tak charakterystycznego dla małego dziecka. Każdym włóknem swego ciała czuć będzie, że "chwilowo widzimy mętnie i jak przez mgłę" i podobnie jak Ajaks wołać będzie: "Światła, więcej światła!". Olbrzymia korzyść wynikająca z podobnego ustosunkowania się przy badaniu przedmiotu, rzeczy lub myśli od razu staje się widoczna. Stwierdzenia, które przedtem wydawały się sprzeczne lub nie do przyjęcia i które wymagały od przedstawicieli obu stron dużego nakładu sił i emocji mogą być doprowadzone do całkowitej zgodności, jak wskazuje to przykład tego dzieła. Węzeł zgodności dostrzeżony może być jedynie przez otwarty umysł. Przedłożona praca odbiega od innych prac w tym zakresie, jednak autor żywi nadzieję, że zanim się ją oceni będzie ona bezstronnie przestudiowana. Jeżeli po przeczytaniu okaże się "zbyt łatwą", autor nie będzie się uskarżał, obawia się jedynie przedwczesnej i zbyt pochopnej oceny wynikającej z nieznajomości tego czego ON dowodzi, ponieważ brak jest bezstronnej krytyki. Ponadto autor chciałby podkreślić, iż poglądy człowieka, który je głosi powinny opierać się na dobrej znajomości danego zagadnienia. Należy być ostrożnym przy głoszeniu swych poglądów, gdyż wielu ludziom trudno przychodzi odwołać opinię wypowiedzianą w porywie i dlatego czytelnik proszony jest o powstrzymanie się od wszystkich tak pochlebnych jak i krytycznych uwag, zanim przestudiowanie tego dzieła przekona go ostatecznie o jego prawdzie lub błędzie. "Światopogląd Różokrzyżowców" nie jest dogmatyczny i nie odwołuje się do innego autorytetu, poza rozsądkiem studiującego. Nie jest ON także polemiczny lecz napisany z nadzieją, że wyjaśni pewne niejasności, które nawarstwiły się w umysłach ludzi studiujących głębokie filozofie przeszłości. Aby zapobiec poważnemu nieporozumieniu zwraca się uwagę na to, że niemożliwe jest bezbłędne ujęcie zagadnienia obejmującego wszystko co znajduje się pod i nad Słońcem. Bezbłędne ujęcie tajemnic wszechświata oznaczałoby wszechwiedzę autora, a nawet Starsi Bracia twierdzą, iż mylą się też czasem w swych sądach. Nie istnieje takie dzieło, które powie ostatnie słowo o misterium świata a autor nie podaje nic więcej oprócz elementarnych nauk Różokrzyżowców. Bractwo Różokrzyżowe posiada najszerszą i najlogiczniejszą koncepcję misterium świata ze wszystkich nauk jakie autor poznał w ciągu długich lat, kiedy poświęcał się wyłącznie temu zagadnieniu. Tam gdzie było to możliwe badał sam, stwierdzając zgodność głoszonych nauk ze zbadanymi przez siebie faktami. Pomimo to jest przekonany, że także "Światopogląd Różokrzyżowców" daleki jest od tego aby stanowił ostatnie słowo na ten temat. Wraz z postępem nauki otwierają się coraz szersze horyzonty na prawdę, które wyjaśnią sprawy widziane dotąd "mętnie i jak przez szkło". Wierzy ON jednak mocno, że wszystkie przyszłe systemy filozoficzne podążać będą za tymi samymi zasadniczymi założeniami, ponieważ wydają się one absolutnie prawdziwe. Jak wynika z powyższego, autor nie uważa, iż wypowiedział w tym dziele ostatnie słowo o wiedzy ezoterycznej. Pomimo iż dzieło to nosi tytuł "Światopogląd Różokrzyżowców", autor chciałby zaznaczyć, że nie przekazuje ono prawd podanych przez Założyciela tego Zakonu lub przez kogokolwiek innego. Podkreśla się z całym naciskiem, że dzieło to zawiera jedynie to co autor sam zrozumiał z nauk Różokrzyżowców o misterium świata i co wsparte zostało przez jego osobiste badania w wewnętrznych światach a dotyczące stanu człowieka przed jego narodzinami i po jego biologicznej śmierci. Autor zdaje sobie doskonale sprawę z tego jaką odpowiedzialność bierze na siebie ten, który świadomie lub nieświadomie wprowadzą innych w błąd i dlatego chciałby, o ile jest to możliwe, zabezpieczyć się przed podobną ewentualnością, jak również ostrzec innych aby niebacznie nie szerzyli błędów. Co zatem jest tu powiedziane niech będzie przyjęte lub odrzucone, zgodnie z uznaniem czytelnika. Cały wysiłek położony został na to aby naukę tę podać jasno i zrozumiale. Zastosowane zostały tylko takie wyrażenia, które są najbardziej zrozumiałe oraz znane wyrazy i najprostszy język. Autor dążył także do tego aby wykluczyć wszelkie dwuznaczności i dać czytelnikowi możliwie jasny obraz. Jak dalece mu się to udało niech orzeknie czytelnik. Podobnie jak nie szczędził wysiłku przy przekazywaniu tych nauk, tak samo czuje się w obowiązku zastrzec się przed możliwością przyjęcia ich jako ostatecznej wykładni nauk Różokrzyżowców. Nie wzięcie tego ostrzeżenia pod uwagę mogłoby dziełu temu nadać niewłaściwe znaczenie w oczach niektórych czytelników. Byłoby to sprzeczne z intencją Bractwa Różokrzyżowego jak i z oczekiwaniami czytelnika, gdyż świadczyłoby o zrzuceniu odpowiedzialności za błędy tu znalezione - które znaleźć można w każdym dziele - na Bractwo Różokrzyżowe. W czasie czterech lat jakie upłynęły od napisania tych rozdziałów autor kontynuował badania w niewidzialnych światach oraz poszerzył swoją wiedzę o nich przez udział w naukach Zachodniej Szkoły Misterii. Również inni, którzy stosowali metody rozwoju duchowego przeznaczone szczególnie dla ludzi Zachodu, przekonać się mogli o prawdziwości podanych tu faktów. Potwierdzenia te wykazały, że nauki podane autorowi przez Starszych Braci mogą być zadowalające. Wspomniane to jest dla dodania odwagi tym, którzy dotąd sami jeszcze nie widzą i nie są zdolni dostrzec prawdy. Byłoby lepiej gdyby powiedziano, że ciało życiowe zbudowane jest z pryzmatów a nie z punktów, ponieważ wskutek załamania się promieni słonecznych w tych mikroskopijnych pryzmatach, bezbarwny fluid słoneczny zamienia się na odcień różowy, co także stwierdzili inni badacze. Dokonane także zostały inne ważne odkrycia. Obecnie wiemy, że srebrna nić rośnie od nowa w każdym następnym życiu. Część jej wywodzi się z zarodkowego atomu ciała fizycznego mieszczącego się w sercu a druga część zaczepiona jest do zarodkowego atomu ciała odczuciowego umiejscowionego w centralnym wirze wątroby. Obie części łączą się w zarodkowym atomie ciała życiowego, który umieszczony jest w splocie słonecznym. Połączenie wyższych i niższych ciał powoduje ożywienie całego ciała. Podczas pierwszych siedmiu lat życia następuje wzrost srebrnej nici pomiędzy sercem a splotem słonecznym, co ma duży wpływ na życie dziecka. Zakończenie wzrostu srebrnej nici przypada na okres dzieciństwa. Od tego czasu energia słoneczna wpływająca do ciała przez śledzionę a załamana i zabarwiona przez pryzmatyczne atomy ciała życiowego w splocie słonecznym, nadaje całej aurze człowieka charakterystyczną indywidualną barwę dostrzeganą u dorosłych ludzi.

To nieprawda, że Egipcjanie zbudowali piramidy, a Atlantyda to mit! Historycy i archeolodzy zatajają dowody odmiennej niż uznana wersji przeszłości. Ta książka je ujawnia. Nasi prehistoryczni przodkowie dysponowali samolotami i bronią jądrową. Pozostawiony przez Platona opis Atlantydy jest prawdziwy. Japońskie podwodne ruiny to ślady starożytnej Lemurii. W Gizie istniała elektrownia – taka była prawdziwa funkcja Wielkiej Piramidy. Przed tysiącami lat ludzie kontaktowali się z mieszkańcami innych planet. W Egipcie, Indiach, Japonii, obu Amerykach napotykamy starożytne artefakty, świadczące o niebywałym zaawansowaniu technologicznym ich twórców. Wyniki badań prowadzą do zdumiewającego wniosku: nasza cywilizacja jest o wiele starsza, niż twierdzi nauka. Na Ziemi kwitła przed tysiącami lat pracywilizacja – źródło wszystkich starożytnych kultur. Dlaczego naukowcy ukrywają świadectwa jej istnienia? W Zakazanej historii ludzkości J. Douglas Kenyon zebrał czterdzieści dwa artykuły nieortodoksyjnych badaczy najdawniejszej historii ludzkości. Ich autorzy, m.in. Frank Joseph, doktor Robert Schoch oraz sam J. Douglas Kenyon, przedstawiają alternatywną wizję dziejów. Przytaczają nowe dowody, wysuwają własne argumenty, odwołują się do takich autorytetów jak Graham Hancock czy Zecharia Sitchin, i demaskują zmowę naukowego establishmentu.

O co tak naprawdę chodzi w miłości? Czy jest prawdziwa, czy też stanowi iluzję, mającą źródło w naszych najgłębszych snach? Co sprawia, że się zakochujemy? Czego możemy oczekiwać od związku? Czy możemy się nauczyć tego, kim jesteśmy naprawdę, kochając innego człowieka?W Eliksirze zwanym miłością znajdziemy wyjaśnienie, czym tak naprawdę jest seksualne przyciąganie i prawdziwa miłość. Obnaża nasze sekretne fascynacje i jest praktycznym głosem, który ukazuje całą prawdę o płytkiej miłości i trudnych związkach. Z właściwą sobie szczerością i bystrością Ramtha w Eliksirze prowadzi Czytelnika ku najgłębszej prawdzie serca.

Uzupełnienie teorii o pozaziemskim pochodzeniu naszej cywilizacji autora kultowego cyklu Kroniki Ziemi Pierwsze ziemskie cywilizacje stworzyli Anunnaki - „bogowie”, którzy przybyli z kosmosu i zmodyfikowali genetycznie ludzką rasę! Zecharia Sitchin to obok Ericha von Dänikena najsłynniejszy kontrowersyjny badacz najdawniejszych dziejów ludzkości i przedstawiciel paleoastronautyki. Na podstawie wieloletnich badań tekstów sumeryjskich wysunął hipotezę, że w Układzie Słonecznym jest jeszcze jedna planeta. Jej mieszkańcy odwiedzali Ziemię w czasach prehistorycznych. Ci kosmiczni „bogowie“ - Anunnaki - manipulacjami genetycznymi udoskonalili człowieka pierwotnego i przekazali mu dar cywilizacji. Po raz pierwszy pojawili się w Sumerze… Śladów Anunnaki Sitchin szukał w tekstach i zabytkach również innych starożytnych kultur: Egiptu, Majów, Azteków. I przedstawiał je w kultowym cyklu Kroniki Ziemi. W Kronikach Anunnaki bratanica Zecharii Sitchina zebrała niepublikowane wcześniej listy, artykuły i wykłady słynnego wuja, tworząc w połączeniu z konkretnymi fragmentami Kronik Ziemi spójne podsumowanie teorii wielkiego badacza prehistorii. Dodatkowo zamieściła nieznane dotąd wyniki badań Sitchina, pozwalające odpowiedzieć na niewyjaśnione do dziś pytania: Czy Sumerowie mieli urządzenia grawitacyjne pozwalające podnosić ogromne bloki i układać z niezwykłą precyzją? Czy znali bioinżynierię i mikroczipy? Skąd wiedzieli o istnieniu planet krążących wokół Słońca? Skąd znali kolor i wielkość najdalszych planet? Zecharia Sitchin – wybitny amerykański orientalista i biblista, podróżnik znany z rozległej wiedzy i błyskotliwego poczucia humoru, dziennikarz i światowej sławy pisarz. Wychował się w Palestynie, gdzie poznał współczesny i starożytny język hebrajski, inne języki semickie i europejskie, Stary Testament, a także historię i archeologię Bliskiego Wschodu. Kroniki Ziemi, dzieło jego życia, zostały przetłumaczone na ponad 20 języków.