Drugi tom monumentalnego dzieła Marii i Kazimierza Piechotków poświęcony został bóżnicom murowanym na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej, a więc na większości obszaru dzisiejszej Polski i dużej części Ukrainy, jak też całej Litwy i Białorusi, a nawet niewielkiej części Mołdawii (na lewym brzegu Dniestru). W przeciwieństwie do synagog drewnianych, niemal całkowicie zniszczonych przez nazistowskie Niemcy podczas ostatniej wojny, synagogi murowane, choć w większości zburzone, a pozostałe zdewastowane (także po 1945 r.), w pewnej części przetrwały do dziś. Po konserwacji i rekonstrukcjach stały się one ważna częścią kulturowego dziedzictwa Polski i Europy Środkowo Wschodniej. Katalog został wydany we współpracy z Polskim Instytutem Studiów nad Sztuką Świata.

The second volume of the monumental work by Maria and Kazimierz Piechotka is devoted to masonry synagogues built in the lands of the former Commonwealth of Poland and Lithuania–in other words, in most of the territory of present-day Poland and a large part of Ukraine, together with the whole of Lithuania and Belarus, and also a part of Moldova (on the left bank of the River Dniester). The greater part of the world’s Jewish population lived in these territories in modern times and in the nineteenth century, comprising around 10% of the total population of these lands. Nineteenth and early twentieth century emigration, and above all the Holocaust which took place during the Second World War, resulted in the almost complete disappearance of the Jewish population from these territories. Memorials of the past remain, however, in the form of synagogue architecture represented in drawings, photographs and other materials, as well as in the surviving urban framework of towns in which Jews once lived. In contrast with wooden synagogues, which were almost completely obliterated by Nazi Germans during the Second World War, masonry synagogues, although mostly destroyed, with the remaining ones devastated also after 1945, have to a certain extent survived to the present day. Following conservation and reconstruction, they have become a vital element in the cultural heritage of Poland and of Central-Eastern Europe.

The latest in a series of books by Maria and Kazimierz Piechotka devoted to wooden synagogues. Their first book on this topic entitled Wooden Synagogues was released as early as 1957; the English-language edition followed in 1959. Later on, the authors published a number of books through the Krupski i S-ka publishing house: "Heaven’s Gates. Wooden Synagogues in the Territories of the Former Polish-Lithuanian Commonwealth" (1996, translated into English in 2004), followed by "Heaven’s Gates. Brick and Stone Synagogues in the Territories of the Former Polish-Lithuanian Commonwealth" (1999) and "Oppidum Judaeorum. Jews in the Urban Environment of the Polish-Lithuanian Commonwealth". The current edition, prepared after Kazimierz Piechotka’s passing, was made possible thanks to the efforts of Professor Jerzy Malinowski, the financial support of the Minister of Culture and National Heritage as well as the cooperation of the Institute of Arts of the Polish Academy of Sciences and POLIN Museum of the History of Polish Jews in Warsaw. The book consists of two parts. The first part, preceded by a preface which presents the historical background, basic information on the Jewish diaspora, synagogue architecture and summary information on brick and masonry synagogues in Poland, discusses the architectural and structural solutions used for wooden synagogues erected between the mid-17th century and the early 20th century in the territory of the former Polish-Lithuanian Commonwealth as well as their interior layout. The second part – designed as a photo book – contains descriptions, drawings and photographs of the selected wooden synagogues from this period. The current edition features a modified order of chapters, with some chapters having been re-edited and expanded; the catalogue of synagogues featured in the book has also been slightly altered.

What do synagogues look like? What are Yom Kippur and Hanukkah? Find out in Eyewitness Judaism and discover the turbulent history of this fascinating religion. From the origins of the Jewish people to their contribution to the arts and sciences, you'll explore every aspect of Jewish religion and culture. Eyewitness reference books are now more interactive and colourful, with new infographics, statistics, facts and timelines, plus Eyewitness Judaism also includes a giant fold-out wall chart full of facts, perfect for bedrooms or classrooms. Great for projects or just for fun, learn everything you need to know about Judaism with Eyewitness.

The first comprehensive account of the evolution and exploitation of the Judeo-Bolshevik myth, from its origins to the present day. For much of the twentieth century, Europe was haunted by a threat of its own imagining: Judeo-Bolshevism. This myth—that Communism was a Jewish plot to destroy the nations of Europe—was a paranoid fantasy, and yet fears of a Jewish Bolshevik conspiracy took hold during the Russian Revolution and spread across Europe. During World War II, these fears sparked genocide. Paul Hanebrink’s history begins with the counterrevolutionary movements that roiled Europe at the end of World War I. Fascists, Nazis, conservative Christians, and other Europeans, terrified by Communism, imagined Jewish Bolsheviks as enemies who crossed borders to subvert order from within and bring destructive ideas from abroad. In the years that followed, Judeo-Bolshevism was an accessible and potent political weapon. After the Holocaust, the specter of Judeo-Bolshevism did not die. Instead, it adapted to, and became a part of, the Cold War world. Transformed yet again, it persists today on both sides of the Atlantic in the toxic politics of revitalized right-wing nationalism. Drawing a worrisome parallel across one hundred years, Hanebrink argues that Europeans and Americans continue to imagine a transnational ethno-religious threat to national ways of life, this time from Muslims rather than Jews.

Ścienny kalendarz ilustrowany żydowskimi pocztówkami świątecznymi z początku XX wieku. W kalendarzu podano czas rozpoczęcia i zakończenia szabatów, świąt i postów dla czterech miast – Warszawy, Krakowa, Łodzi oraz Wrocławia

W siedmiu rozdziałach „Chasydyzm. Wszystko, co najważniejsze” omawia najważniejsze cechy jednego z najbardziej dynamicznych i długowiecznych ruchów religijnych powstałych kiedykolwiek na ziemiach polskich. Są to po kolei: definicja, role genderowe, charakter przywództwa, wielkość demograficzna, geografia, gospodarka i schyłek okresu klasycznego chasydyzmu. Jest to pierwsza próba odpowiedzi na te pytania w jednym tomie i pierwsze tak szerokie i multidyscyplinarne ujęcie tego tematu. Książka stawia sobie ambitny cel rewizji najważniejszych strukturalnych zaniedbań i błędów w dotychczasowych studiach nad chasydyzmem. Chodzi przede wszystkim o wprowadzenie do analizy chasydyzmu nowych metod badawczych stosowanych dotychczas niedostatecznie, radykalne rozszerzenie bazy źródłowej i chronologicznych ram analizowanego zjawiska oraz odejście od paradygmatu dziejów chasydyzmu jako historii przywódców. Ostatecznym i najważniejszym celem książki jest jednak zbudowanie intelektualnie wartościowej, metodologicznie nowoczesnej, źródłowo innowacyjnej i atrakcyjnej narracji, która wyznaczy nowe kanony myślenia, pisania i mówienia o chasydyzmie, zarówno w Polsce, jak i w literaturze naukowej na świecie.

Daniel Gruber - amerykański filozof, teolog i biblista o pochodzeniu żydowskim, którego dotychczasowy dorobek literacki stanowi dziewięć publikacji książkowych oraz liczne artykuły. W jego poglądach widnieje specyficzny dualizm, silnie podkreśla znaczenie fizycznej przynależności do narodu żydowskiego, ale akcentuje także wagę osoby i dzieła Mesjasza z Nazaretu. Można jednak śmiało stwierdzić, że pryncypium jego dzieł stanowi naród Izraela; jego historia, dziedzictwo Bożych obietnic i niezwykła rola pośród innych narodów. W niniejszej publikacji autor rozprawia na temat błędów nauki i zwodniczości systemów myślowych. Zaprasza nas na wędrówkę rozpoczynającą się w czasach Mikołaja Kopernika, a kończącą w naszym własnym świecie. Nowatorskie spojrzenie na wiarę i religię opiera na motywie problemów z teorią heliocentryczną, który błyskotliwie łączy z motywem biblijnym „wędrujących” (gr. planetai) Izraelitów. Zaskakujące hipotezy skłaniają czytelnika do przemyślenia tego co już dawno zostało zatwierdzone, uzgodnione i odłożone na niedostępną półkę. W czasach Mikołaja Kopernika niebiosa i wszystko, co w nich było, obracało się wokół Ziemi. To nie było przekonanie, które trzeba było argumentować, to był po prostu obserwowalny fakt. Ludzie mogli to zobaczyć na własne oczy. Naukowcy, matematycy i filozofowie potwierdzali to. Także doktryna religijna. Był jednak jeden mały problem. Planety, choć nieistotne, poruszały się nieustannie wbrew ustalonemu systemowi. Rzucając wyzwanie systemowi i znajdując prawdziwe centrum, Kopernik rozpoczął rewolucję, która zmieniła życie na ziemi. Ta książka dotyczy podobnego błędu konceptualnego we współczesnych systemach. Proponuje inne centrum, które rzuca wyzwanie dominującym systemom, ale zestawia i prognozuje dane. Autor przedstawił w niej koncepcje, które zostaną przyjęte jedynie przez tych, którzy są gotowi przyswoić sobie nową ideę relacji między Bogiem a człowiekiem.

Książka została poświęcona tak zwanym Żydom postępowym, definiowanym jako osoby związane z krakowską synagogą postępową (zwaną Tempel). Postępowcy byli niewielką grupą, stanowiącą kilka procent społeczności żydowskiej Krakowa, na trwałe zapisali się jednak w historii miasta. Kim byli postępowcy i czym się charakteryzowali? Jak wyglądało życie religijne w Templu i czym różniło się od życia w innych synagogach? Czy w Krakowie miała miejsce reforma judaizmu? Jak należy sytuować krakowski Tempel na mapie judaizmu środkowoeuropejskiego? „Z roku na rok ukazuje się coraz więcej publikacji dotyczących dziejów Żydów w Krakowie, jednakże religijna historia pozostaje ciągle poza głównym zainteresowaniem. Książka Pani dr Alicji Maślak-Maciejewskiej uzupełnia tę lukę w historiografii o dzieje Żydów związanych z Templem. Jest znakomitym studium prezentującym społeczne i religijne aspekty życia postępowego środowiska Żydów krakowskich w XIX wieku. Może służyć za wzór dla dalszych publikacji rozwijających tę tematykę". Dr hab. Michał Galas „Jest to jedno z najlepszych studiów historycznych na temat wschodnioeuropejskich Żydów i jedna z najbardziej błyskotliwych analiz historii Żydów w wieku XIX. Ta świetna praca będzie bez wątpienia lekturą obowiązkową nie tylko ze względu na wartość poznawczą i nowatorskie podejście do tematu reformy religijnej w Europie Wschodniej, ale również z uwagi na nowatorskie podejście metodologiczne i nowe pytania oraz nowe odpowiedzi, jakie monografia ta formułuje. Jest ona również imponująca metodologicznie. Autorka bardzo ostrożnie, w sposób przemyślany i głęboko uzasadniony sięga do różnorodnych metod analizy i interpretacji historycznej, w wielu miejscach wyznaczając nowe standardy dla polskiej judaistyki". Prof. dr hab. Marcin Wodziński

Autor przedstawia relacje, jakie łączyły Mickiewicza z szeroko pojętym judaizmem, z którym poeta zetknął się, przebywając na emigracji oraz jego zainteresowanie mistyką żydowską, kabałą, reinkarnacją, literaturą i kulturą Żydów. Obszerne studium uzupełniają teksty, które szczegółowo analizują różne „żydowskie” wątki w życiu i twórczości Mickiewicza, a także innych wybitnych polskich romantyków (J. Słowacki, Z. Krasiński, C.K. Norwid, J.I. Kraszewski i M. Czajkowski). Materiał analityczny aneksów pochodzi z mało lub w ogóle nieznanych archiwaliów polskich i zagranicznych. W kilku z nich, o charakterze historyczno-kulturowym, omówiono m.in.: historię Żydów na ziemiach polskich, ich walkę w obronie Rzeczypospolitej, podejście księży zmartwychwstańców do kwestii żydowskiej, ruch frankistowski, fenomen karczm prowadzonych przez Żydów. ****** Mickiewicz and the Jewish World. A Study with Appendices The author presents Mickiewicz’s relations with widely defined Judaism, which the poet encountered while living in exile, as well as his interest in Jewish mysticism, literature and culture. A comprehensive study is supplemented by the texts analysing in detail various “Jewish” themes in life and works of Mickiewicz and other Polish Romantics (J. Słowacki, Z. Krasiński, C.K. Norwid, J.I. Kraszewski and M. Czajkowski).

Daj się przeniknąć oddechowi Boga Pismo Święte uczy o modlitwie całego człowieka. Nie tylko twoja dusza spotyka się z Bogiem – spotykasz się z Nim ciałem, intelektem i emocjami. Wszystkim, co ciebie stanowi. Cały ty, bez masek, otwierasz się na działanie Boga, wyczekującego niecierpliwie twojej odpowiedzi. Z tego spotkania rodzi się wielkie poznanie i wsłuchanie w Tego, który swoim Słowem stwarza i zbawia wszystko wokół ciebie. Maria Miduch zaprasza do odkrycia tej samej modlitwy, która łączyła Dawida, Jonasza, Jeremiasza i apostołów. Naucz się modlić jak ludzie Biblii. Ty też jesteś jednym z nich. Maria Miduch - dr judaistyki i hermeneutyki biblijnej, mgr teologii, mgr studiów bliskowschodnich, wykładowca języka hebrajskiego i Starego Testamentu. Członek Stowarzyszenia Biblistów Polskich, zaangażowana w inicjatywę TJCII Polska. Zakochana w podróżach szczególnie tych do Ziemi Świętej.

Historia Izraela jest projektem niezwykle szerokim, stąd w jego ramach mieszczą się różne ujęcia dziejów narodu wybranego. Opracowując różne fragmenty zagadnienie, musimy zdać sobie sprawę, że do całościowego jego opanowania pozostało jeszcze bardzo wiele. Liczne fragmenty zostały jednak zapisane i te warto przekazać, choć o pełnej całości nie ma co marzyć. W ramach tego kompletowania powstały już trzy części dotyczące początków Izraela. Materiał natomiast, który chcemy obecnie przedstawić dotyczy dłuższego okresu historii od deportacji babilońskiej do upadku powstania Bar-Kochby, a więc od szóstego wieku przed Chrystusem, do trzydziestych lat drugiego stulecia ery chrześcijańskiej. Początek i koniec tego okresu odnosi się do pewnego zakończenia dziejów. Najpierw koniec monarchii dawidowej i czasowe opuszczenie ziemi Kanaan w czasie deportacji babilońskiej, a potem koniec wyznaczony przez trwającą przez wieki diasporę po upadku ostatniego powstania, pod wodzą Bar-Kchby. Ten bardzo schematyczny i skrótowy wykład powinien jednak orientować w bogatych dziejach Izraela trwających siedem wieków, które zostały także opisane na kartach Starego Testamentu.

Po dwu pozycjach serii poświęconej historii Izraela, mających charakter wstępnego wprowadzenia, przystępujemy do właściwego ukazania historycznych początków Izraela. Na wstępie zakładamy, że nasze rozważania historyczne dotyczące Izraela, przeprowadzone być mają według zasad, jakie wypracowała historia, jako jedna z nauk humanistycznych. Mamy bowiem także powszechne zastosowanie terminu historia Izraela do szczególnej interpretacji dziejów, jaką zawiera Biblia. Pamiętając o silnym powiązaniu Biblii z historią, bardzo stanowczo stwierdzamy, że Biblia i wszystkie omówienia jej treści, nie są historią w znaczeniu, o jakie nam chodzi. Biblia jest genialną interpretacją historii, ale podręcznikiem do historii we współczesnym tego słowa znaczeniu nie jest i nigdy nie miała takiego celu, nawet w przedziwnym i bardzo głębokim nawiązywaniu do historycznych realiów, jakie odkrywa historia jako nauka. Biblia jest organicznie związana z realiami, jakie towarzyszyły wydarzeniom historycznym, ale jej celem było wyłącznie ukazanie Bożej, zbawczej interwencji, zmierzającej do zbawienia, to znaczy przygarnięcia przez Boga człowieka w ramach jego społeczeństwa, aby obdarować go szczęściem, którego pełnia należy do samego Boga. Uwzględniając wyżej powiedziane, nie będziemy się dziwić, że nasz opis będzie różnił się od znanych nam z Biblii opowiadań. Zawsze też będzie dążył do odczytania biblijnej interpretacji faktów, jakie się dokonały. Z pewnością jest to opowiadanie różniące się od biblijnego, ale nigdy z nim nie sprzeczne. Ostatecznie będzie uzupełnieniem relacji biblijnej i w tym sensie może służyć także lepszemu poznaniu Biblii. Na ile ten zamiar udało się zrealizować, Czytelnik będzie mógł sam osądzić po zapoznaniu się z tym tomem.

„Chasydyzm. Atlas historyczny” to pierwsza kartograficzna wizualizacja i interpretacja mistycznego ruchu chasydyzmu, jednego z najważniejszych ruchów religijnych Europy Środkowo-Wschodniej i współczesnego Izraela i Ameryki Północnej. W dziewięciu rozdziałach praca omawia powstanie i ekspansję chasydyzmu, jego formy instytucjonalne (dynastie, dwory, domy modlitwy), XX-wieczną emigrację do Nowego Świata, kryzys dwóch wojen światowych i Holocaust, a wreszcie odrodzenie po 1945 roku. 74 wielkoformatowe i pełnokolorowe mapy oraz towarzyszący im tekst, 99 ilustracji, wykresy i tabele prezentują w atrakcyjnej wizualnie, łatwej do zrozumienia formie wymiar przestrzenny, fizyczny i wizualny mistycznego ruchu chasydów. Co więcej, atlas pokazuje znaczące zależności między przestrzennością i duchowością ruchu: chasydyzm jest uwarunkowany swymi cechami geograficznymi nie tylko w organizacji społecznej, ale także w życiu duchowym, typie przywództwa religijnego czy artykulacji kulturowej. Atlas dowodzi, że możliwe jest ukazanie tych zależności za pomocą map. Atlas poszerza rozumienie chasydyzmu na trzy ważne sposoby. Po pierwsze, spogląda nie tylko na chasydzkich przywódców, ale przede wszystkim na tysiące ich wyznawców mieszkających daleko od swych religijnych centrów. Po drugie, bada chasydyzm w jego historycznej całości od początku w XVIII wieku do dziś. Po trzecie, odpowiadając na wyzwania humanistyki cyfrowej, wykorzystuje ogromny zbiór jakościowych, ale przede wszystkim ilościowych danych o zróżnicowanym pochodzeniu, w tym obszernych baz danych opracowanych narzędziami cyfrowymi (Geographic Information Systems). A przede wszystkim – atlas jest atrakcyjną wizualnie i fascynującą intelektualnie lekturą.

Podobno podróże początkowo odbierają nam mowę, a później nie pozwalają przestać mówić. U mnie się to sprawdziło. Ale wcześniej zainspirowało mnie życie dwóch Żydów – przyszywanego wujka Ziutka i Jezusa Mesjasza. I choć żyli oni w odległych czasach, byli do siebie podobni. Ich osobowości wpłynęły na moje życie – spięły klamrą i poprowadziły do fascynującej krainy Biblii, a także do wnętrza mnie samej. A Izrael? Ma w sobie coś niezwykłego – przyciąga i każe wrócić, choćby we wspomnieniach. Gdybym w całym swoim życiu miała zobaczyć jeden kraj, wybrałabym Izrael. Szalom, mój Izraelu. Renata Pruszkowska Osobę zakochaną łatwo rozpoznać po objawach: bezsenność, brak apetytu, rozkojarzenie. Ale wystarczy, że rozmowa zejdzie na obiekt westchnień i kłopoty z koncentracją znikają. Umysł jej staje się jasny, głos rozmarzony, oko maślane. Obserwuję to, kiedy wpadam na niedzielny obiad. Widzę, jak mama dostaje skrzydeł, dzieląc się nową historią o ukochanym Izraelu. W trakcie lektury tej książki, drogi Czytelniku, poczujesz się jak na deserze u Pruszkowskich. Brakuje tylko babcinego ciasta i termosu z ciepłą herbatą dla nieco zazdrosnego taty. Cała reszta już jest. Michał Pruszkowski

Nie dokonaliśmy jeszcze rozrachunku historycznego. W Niemczech, we Francji, we Włoszech pisze się jasno: tacy byliśmy, my kolaboranci, i my, którzy pomagaliśmy Żydom. A w Polsce, kiedy zaczyna się rozmawiać o antysemityzmie, to ludzie reagują jednak bardzo emocjonalnie. Trudno nam jeszcze pisać o złych kartach w historii. Wolimy je wybielać. Polski antysemityzm jest jak podziemna woda: lustro wody wydaje się niewidoczne, ukryte, ale niekiedy wybija z niego rwący prąd. Ta książka to zbiór najważniejszych artykułów i wypowiedzi Stanisława Musiała SJ (1938-2004), filozofa, znanego duszpasterza, członka Komisji Episkopatu Polski ds. Dialogu z Judaizmem, poświęconych relacjom polsko-żydowskim i katolicko-żydowskim. To bezkompromisowe teksty przebijające mur milczenia wokół tych niełatwych stosunków, wśród nich najgłośniejszy, nagrodzony artykuł „Czarne jest czarne” z 1997 roku, w którym Autor apeluje do hierarchii Kościoła o reakcję w sprawie antysemickich wypowiedzi niektórych księży. Teksty te nie były jedynie słowem pisanym. Szła bowiem za nimi niezłomna postawa księdza Musiała często nieprzysparzająca mu zwolenników w środowiskach, z których wyrósł i w których był zakorzeniony. Do książki zostały dołączone poświęcone księdzu Musiałowi artykuły prof. Stanisława Krajewskiego, współprzewodniczącego Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów, oraz Janusza Poniewierskiego, honorowego członka Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów. Całość zamyka obszerny aneks z listami i oświadczeniami polskiego Episkopatu w związku z chwalebnymi rocznicami wydarzeń zmierzających do dialogu, jak i w związku z wydarzeniami mało budującymi. Atak na Nową Synagogę w Gdańska-Wrzeszczu z września 2018 roku pokazuje, że słowa księdza Musiała sprzed dwóch dekad nadal są aktualne i ciągle pozostają wyrzutem sumienia…

What is it about Adam and Eve’s story that fascinates us? What does it tell us about how our species lives, dies, works or has sex? The mythic tale of Adam and Eve has shaped conceptions of human origins and destiny for centuries. Stemming from a few verses in an ancient book, it became not just the foundation of three major world faiths, but has evolved through art, philosophy and science to serve as the mirror in which we seem to glimpse the whole, long history of our fears and desires. In a quest that begins at the dawn of time, Stephen Greenblatt takes us from ancient Babylonia to the forests of east Africa. We meet evolutionary biologists and fossilised ancestors; we grapple with morality and marriage in Milton’s Paradise Lost; and we decide if the Fall is the unvarnished truth or fictional allegory.

Niemiecki antysemityzm, którego zwieńczeniem był holokaust Żydów, nie powstał z dnia na dzień. Jego fundamenty były stawiane przez całą II poł. XIX wieku i na początku wieku XX. W procesie tym brali udział znani i wpływowi uczeni, a także dziennikarze i wydawcy. Skąd się wziął niemiecki rasizm? Czy asymilacja była, wg Niemców, rozwiązaniem „problemu żydowskiego”, czy zagrożeniem? Jaka jest różnica między antyjudaizmem a antysemityzmem? Rasa czy religia? Rozróżnienie na Żyda niemieckiego i orientalnego itp. „złote myśli” niemieckiej ksenofobii można znaleźć w książce, którą autor napisał „z kunsztem i niesamowitą drobiazgowością, które to cechy nieczęsto spotykamy wśród innych autorów” (dr hab. Tomasz Tulejski). Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury

W części zasadniczej nowatorska praca Henryka Szlajfera opiera się na źródłach drukowanych (wizytacje, sprawozdania, dzienniki podróży, rzadziej pamiętniki) oraz światowej literaturze przedmiotu. Czytelnik otrzymuje potężną dawkę mało znanych faktów i ciekawych interpretacji zdecydowanie poszerzających wiedzę nie tylko na temat bezpośrednich konsekwencji wielkich odkryć geograficznych, lecz także losów Żydów wygnanych pod koniec XV wieku z Hiszpanii i Portugalii. Książka niewątpliwie stanowi znaczący wkład w rozwój światowej historiografii i współczesnych dyskusji międzynarodowych. dr hab. Daniel Grinberg, prof. Uniwersytetu w Białymstoku Przedkładana Czytelnikowi książka jest odpowiedzią na fałszujące historię uproszczenia i przemilczenia – uzupełnia i w wielu aspektach koryguje obraz pierwszych wieków Ameryki Łacińskiej. Za wyjątkowe osiągnięcie prezentowanej pracy uznać należy m.in. części poświęcone niewolnictwu. Uderza w nich powaga i rzetelność w podejściu do tematu, a przede wszystkim jasne postawienie problemu odpowiedzialności Europejczyków, zarówno chrześcijan, jak i Żydów, za ten barbarzyński epizod w naszej wspólnej historii. W moim przekonaniu ustalenia Henryka Szlajfera wejdą na stałe do literatury przedmiotu i będą nieodzownym punktem wyjścia dla dalszych badań nad obecnością Żydów w procesach cywilizacyjnych Nowego Świata u progu nowoczesności. Skłaniają też do rewizji stereotypowego myślenia o Europie, zwłaszcza o europejskim chrześcijaństwie jako istotnym i pozytywnym wkładzie w kulturę uniwersalną. prof. zw. dr hab. Stanisław Obirek Henryk Szlajfer – emerytowany profesor w Ośrodku Studiów Amerykańskich Instytutu Ameryk i Europy Uniwersytetu Warszawskiego oraz w Instytucie Studiów Politycznych PAN. Visiting fellow i wykładowca na uniwersytetach w Oksfordzie, Genewie, Rochester (USA) i Dar es Salaam (Tanzania). Opublikował m.in.: The Faltering Economy. The Problem of Accumulation under Monopoly Capitalism (współautor wstępu i wyboru John B. Foster; New York 1984), Modernizacja zależności. Kapitalizm i rozwój w Ameryce Łacińskiej (Wrocław 1984), Polacy i Żydzi: zderzenie stereotypów (Warszawa 2003), Western Europe, Eastern Europe and World Development 13th–18th Centuries. Collection of Essays of Marian Małowist (współautor wstępu i wyboru Jean Batou; Leiden–Boston 2010) oraz Economic Nationalism and Globalization. Lessons from Latin America and Central Europe (Leiden–Boston 2012).

Jezus i żydowskie korzenie Eucharystii to świeże spojrzenie na Ostatnią Wieczerzę opisaną z perspektywy tradycji judaizmu. Brant Pitre dzięki swojej dogłębnej wiedzy biblijnej odpowiada na kluczowe pytania: Jak wyglądała żydowska Pascha w czasach Jezusa? Dlaczego Jezus ustanowił Eucharystię w czasie tego święta? I przede wszystkim: co miał na myśli Zbawiciel, mówiąc: „To jest Ciało moje… To jest Krew moja”? Aby odpowiedzieć na te pytania, autor przestudiował starożytne wierzenia żydowskie dotyczące Paschy Mesjasza, cudownej manny z nieba i tajemniczego Chleba Obecności. To trzy klucze do odkrycia pierwotnego, właściwego znaczenia słów Chrystusa, które wypowiedział podczas Ostatniej Wieczerzy. Autor wyjaśnia, w jaki sposób Jezus połączył ze sobą wydarzenia Wielkiego Czwartku ze swoją śmiercią w Wielki Piątek oraz zmartwychwstaniem w Niedzielę Wielkanocną. Przełomowa i inspirująca praca wyjaśniająca największą zagadkę chrześcijańskiej wiary: tajemnicę obecności Jezusa „przy łamaniu chleba”. Brant Pitre – profesor Pisma Świętego w Notre Dame Seminary w Nowym Orleanie, autor książek poświęconych Biblii i wierze, ceniony mówca. Poprzez swoje wykłady popularyzuje wiedzę na temat biblijnych korzeni chrześcijaństwa.