Kustosz Sanktuarium Najświętszej Krwi Pana Jezusa przedstawia historię poznańskiego cudu eucharystycznego, związane z nim miejsca kultu i świadectwa „wielkich dobrodziejstw”, których także współcześnie doznają proszący. Warto sięgnąć po tę książkę – niech rzeczy wielkie, które dokonały się w Poznaniu umacniają naszą wiarę w Jezusa.

Książka Cud. W 1949 r. Lublin stał się Częstochową autorstwa Marioli Błasińskiej ukazała się w 2019 r., dokładnie w siedemdziesiątą rocznicę wydarzeń związanych z tak zwanym cudem lubelskim, kiedy to na kopii obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w katedrze pojawiły się łzy. Tytułowe zagadnienie omówione jest w kontekstach historycznym i religijnym – było to bowiem wydarzenie, które wpisało się w dzieje regionu i całego kraju i stało się źródłem wielu głębokich przeżyć duchowych opisanych przez świadków. Analizę Autorka oparła na dostępnych źródłach archiwalnych (dokumentach, wspomnieniach, relacjach, publikacjach), dotąd niepublikowanych. Książkę ubogaca cenny materiał fotograficzny, na który składają się zdjęcia historyczne oraz współczesne, a także skany dokumentów państwowych i kościelnych. Wydawnictwo „Gaudium” przygotowało publikację przy współpracy z Lubelskim Oddziałem IPN-u. Bardzo przychylną recenzję książki napisał prof. Jan Żaryn.

Monografia jest II edycją rozprawy habilitacyjnej autora. Książka stanowi oryginalne, oparte na etnograficznych badaniach terenowych studium, obejmujące występujące na Kaszubach rytuały i wierzenia związane ze śmiercią i pogrzebem. Szybki zanik tradycyjnego modelu "dobrej śmierci" sprawia, że drugie wydanie książki może pomóc wniknąć - już kolejnej generacji Kaszubów - w piękny i bogaty świat religijności przodków.

Zakon templariuszy – jedna z najbardziej prowokujących, zagadkowych i nierozumianych średniowiecznych organizacji – zawsze był spowity tajemnicą, jednocześnie działając inspirująco na kulturę masową. Michael Haag przedstawia całościową, najnowszą wersję historii tych lojalnych chrześcijańskich rycerzy krzyżowych – zaprzysiężonych do obrony Ziemi Świętej i Jerozolimy. Choć zakon miał wielkie wpływy i bogactwa, rycerze wiedli proste, skromne życie. Ich waleczność była legendarna, oddanie sprawie – absolutne, a gotowość do poświęcenia życia – na porządku dziennym. Ostatecznie zostali zniszczeni nie przez muzułmanów na Wschodzie, lecz przez współwyznawców, chrześcijan, na Zachodzie. Jedną z wielkich tajemnicotaczających templariuszy od zawsze pozostawała rola, jaką w upadku zakonu odegrało papiestwo. Papież miał być ich obrońcą i wyłącznie jemu byli winni posłuszeństwo, jednakże na podstawie jego bezwolnej uległości wobec żądań króla Francji można wywnioskować, że papiestwo albo zdradziło templariuszy, albo uznało ich za winnych okropnych zbrodni. Przypuszczenia te zmieniły się w 2007 roku, kiedy Watykan opublikował faksymile pergaminu, na którym zapisano zeznania złożone przez przywódców zakonu przed papieskimi śledczymi w Chinon w 1308 roku. Dokument ten odkryto w Tajnych Archiwach Watykańskich i ujawniono – 700 lat za późno, aby ocalić życie wielkiego mistrza zakonu i niezliczonej rzeszy innych rycerzy – że papież uważał templariuszy za niewinnych herezji.

Pierwsze w Polsce święcenia diakonatu stałego udzielone żonatemu mężczyźnie przez biskupa Andrzeja Suskiego odbyły się 6 czerwca 2008 roku w Toruniu. Pojawił się więc pierwszy w Kościele katolickim w Polsce żonaty duchowny; diakon, przeznaczony do stałej posługi w diecezji. Uważam, że było to jedno z ważniejszych wydarzeń w Kościele w Polsce ostatnich lat. Po przeszło tysiącu latach obecności Kościoła katolickiego w naszym kraju we wspólnocie tej pojawili się żonaci duchowni. Minione 11 lat obecności diakonów stałych to niezwykle intensywny czas zbierania doświadczeń. Niniejszą publikacją chcę przede wszystkim podziękować Bogu za obecność powołania i posługi diakonów stałych w Kościele w Polsce. Jestem przekonany; że obecność tego powołania to przejaw woli Bożej oraz życiodajnego działania Ducha Świętego, który ożywiał osoby oraz struktury Kościoła w naszym kraju. Jeszcze pod koniec lat 90. ubiegłego wieku wiele wskazywało na to, że na obecność tego powołania w Polsce trzeba będzie długo czekać. Bóg miał jednak swoje drogi, rozlewał strumienie łaski, którymi pobudzał różne osoby i dzisiaj w kilku diecezjach w naszym kraju posługuje już 31 diakonów stałych. dk. prof. Waldemar Rozynkowski

Książka jest czwartym - z zaplanowanych czterech tomów „Dziejów Archidiecezji Poznańskiej” pod redakcją Józefa Dobosza. Niniejszy tom obejmuje XX i początki XXI wieku w z dziejów archidiecezji poznańskiej. Przeprowadzone studia nad zagadnieniami przemian politycznych gospodarczych i społecznych regionu dały możliwości rozpoznania różnych aspektów zmian, jakie zaszły na terenie Wielkopolski i archidiecezji poznańskiej od 1918 r. do dziś. Publikacja z pewnością wnosi nowe spojrzenie na historię nie tylko poznańskiej prowincji kościelnej ale i regionu.

A multilayered, bone-chilling narrative of messianic delusion, savage violence, polygamy, and unyielding faith. This is vintage Krakauer, an utterly compelling work of nonfiction that illuminates an otherwise confounding realm of human behavior. Jon Krakauer’s literary reputation rests on insightful chronicles of lives conducted at the outer limits. In Under The Banner of Heaven: A Story of Violent Faith, he shifts his focus from extremes of physical adventure to extremes of religious belief within our own borders. At the core of his book is an appalling double murder committed by two Mormon Fundamentalist brothers, Ron and Dan Lafferty, who insist they received a revelation from God commanding them to kill their blameless victims. Beginning with a meticulously researched account of this "divinely inspired" crime, Krakauer constructs a multilayered, bone-chilling narrative of messianic delusion, savage violence, polygamy, and unyielding faith. Along the way, he uncovers a shadowy offshoot of America’s fastest-growing religion, and raises provocative questions about the nature of religious belief.

Wraz z przemianami ustrojowymi zapoczątkowanymi obradami Okrągłego Sto­łu i wyborami parlamentarnymi w 1989 r. zaistniała potrzeba dokumentowania i opisywania powojennych dziejów Polski, wydarzeń historycznych, procesów społecznych, gospodarczych i kulturalnych. Wśród badaczy pojawiła się całkiem niemała grupa zajmująca się dziejami Kościoła katolickie­go na ziemiach polskich po 1945 r. [...]. W nurt tychże badań wpisuje się opracowanie s. Moniki Kupczewskiej poświęco­ne dziejom Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego w latach 1945-1989. Wieloletnie zmagania się z przebadaniem zasobów licznych archiwów pań­stwowych i kościelnych, w tym zakonnych, przebadanie publikacji, które ukazały się drukiem, usystematyzo­wanie i rozwiązanie problemów badawczych zaowo­cowały ostatecznie obszerną rozprawą naukową [...]. Dzięki przyjętej metodzie historyczno-porównawczej, tworzeniu uogólnień i ustalaniu związków przyczynowo-skutkowych Autorka przygotowała dysertację o profilu syntetycznym i niezwykle bogatą w treści poznawcze. Niekwestionowanym „bogactwem" dysertacji, oprócz walorów naukowych, historycznych i poznawczych jest znaczna ilość zamiesz­czonych w przypisach biogramów sióstr sercanek [...]. Z recenzji ks. prof. dr. hab. Józefa Mareckiego Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

Książka jest pierwszym w Polsce i jednym z nielicznych w literaturze europejskiej monograficznym opracowaniem zagadnienia statusu prawnego Kościoła katolickiego w Argentynie. Autorka przedstawia ewolucję tego statusu – od momentu faktycznego uzyskania przez Argentynę niepodległości w 1810 roku, przez postanowienia konstytucji z 1853 r., aż do konkordatu z 1966 roku i reformy konstytucyjnej z lat 90. XX wieku. Wskazuje jednocześnie, jakie piętno na argentyńskich rozwiązaniach prawnych odcisnęły pozostałości okresu kolonialnego, w tym zwłaszcza instytucja patronatu, która została zapoczątkowana na przełomie XV i XVI wieku. Znaczna część pracy poświęcona została historycznym dokumentom, bowiem to one bezpośrednio wpłynęły na obecnie obowiązujący system relacji. Działania podejmowane od drugiej połowy XX w. są wyłącznie rekcją na zobowiązania Argentyny wynikające z prawa międzynarodowego. W kwestii prawa wyznaniowego dotyczą one zapewnienia gwarancji wolności religijnej w znaczeniu indywidualnym. Inicjowane w ostatnich latach próby zmian w zakresie finansowania Kościoła katolickiego mogą stanowić początek zmian w obszarze relacji tego podmiotu z państwem.

W dobie powszechnej dziś globalizacji wszelkich form życia dostrzega się jednocześnie wyraźny nurt, zmierzający do określenia odrębności i indywidualności, a zarazem wyznaczenia swoistej tożsamości poszczególnych regionów bądź miejscowości, nazywanych mianem „małej ojczyzny" [...]. Właśnie w tych kategoriach trzeba spojrzeć na pracę bpa dra hab. Mariusza Leszczyńskiego pt. Horyniec-Zdrój. Studia z historii miejscowości i parafii. Nie jest to monografia [...], lecz forma ukazania wybranych, bez wątpienia kluczowych, aspektów z historii, które z pewnością wykreowały ciąg wydarzeń i ukształtowały dzieje Horyńca, zarówno w wymiarze cywilnym, jak i kościelnym. [...] Przedstawiony materiał pozwala zorientować się w doniosłości tegoż ośrodka i jego roli w środowisku wykraczającym daleko poza granice omawianej miejscowości. Z recenzji ks. prof. dra hab. Jana Walkusza

Żadna książka nie jest w stanie odpowiedzieć na wszystkie pytania, ani rozwiać wszystkich wątpliwości, które nasuwać się mogą w związku z reformacją protestancką 1517 r. i jej implikacjami; żadna również nie sprosta wyzwaniu zaspokojenia ciekawości wszystkich zainteresowanych w odniesieniu do tego kluczowego wydarzenia, jakie nastąpiło w świecie zachodnim w ciągu ostatnich pięciuset lat...

Prezentowana książka świadczy o dużej samodzielności badawczej, erudycji i kompetencjach naukowych autorki, a w warstwie metodologiczno-merytorycznej stanowi poważne osiągnięcie historiograficzne, dokonane w oparciu o najlepsze wzorce pisania prac biograficznych. ks. prof. dr hab. Anastazy Nadolny (fragment recenzji) Ogromna dawka informacji na temat życia, działalności i myśli Janusza Stanisława Pasierba, które udało się Autorce zgromadzić, znacznie wzbogaca naszą wiedzę o tej postaci. (...) Pragnę podkreślić niezwykle obszerny zestaw źródeł historycznych i literatury przedmiotu. Trzeba też bardzo wysoko ocenić kwerendę przeprowadzoną przez Autorkę, zarówno w kraju, jak i za granicą, w archiwach kościelnych, państwowych i uczelni wyższych, zbiorach specjalnych bibliotek czy wreszcie zasobach archiwów medialnych. dr hab. Adam Kucharski (fragment recenzji)

Książka Rysopis kapłana. Wizerunek księdza w kulturze polskiej w XXI wieku to dwanaście tekstów, które są odpowiedzią na ankietę przygotowaną przez redaktorów czasopisma „Akcent”. Pomysłodawcy zaprosili do współpracy księży zajmujących się literaturą, sztuką oraz pracą naukową. Wśród respondentów znaleźli się m.in.: o. Tomasz Dostatni OP, ks. Alfred Wierzbicki, ks. Jerzy Szymik, o. Wacław Oszajca SJ, ks. Andrzej Luter. Pytania postawione księżom – poetom, profesorom, publicystom, duszpasterzom – dotyczyły ważkich spraw i skłoniły do wielu ciekawych przemyśleń. Teksty wcześniej publikowane przez „Akcent” mają wyjątkową wartość – są zapisem głosu konkretnych osób, osobistymi – czasem wręcz intymnymi – refleksjami na tematy tak trudne, jak kwestia powołania, wierności własnym przekonaniom, stosunku do hierarchii Kościoła czy relacji z Bogiem. We Wprowadzeniu abp Stanisław Budzik napisał: „Książka ta wydaje się w swym zamyśle czymś w rodzaju rozmowy o kapłaństwie prowadzonej przez samych księży, w nadziei, że dołączą do niej również czytelnicy”. Każdy, kto sięgnie po tę publikację, weźmie udział w ważnej debacie na temat obrazu kapłana w kulturze XXI wieku, podejmie dialog o tak istotnej dla historii Polski obecności kapłana i jego posługi na wielu płaszczyznach życia człowieka. Sam ostatecznie rozważy i zdecyduje, jak ma się do rzeczywistości hasło „Księża na Księżyc” wypisywane na murach i ścianach budynków.

Treścią publikacji są świadectwa kapłanów i sióstr zakonnych dotyczące powołania. Obejmują zasadniczo okres od momentu, gdy zaczęło się ono rodzić, aż do czasu, gdy ukształtowała się decyzja o wstąpieniu do seminarium czy do zgromadzenia zakonnego. Książka zawiera trzydzieści tekstów podzielonych na dwie części. Pierwsza obejmuje świadectwa kapłanów, druga – świadectwa sióstr zakonnych. Wśród osób duchownych są zarówno księża diecezjalni, jak i ojcowie ze zgromadzeń zakonnych. Autorzy i Autorki należą do różnych diecezji i wspólnot życia konsekrowanego. Historie powołań to kategoria najpiękniejszych świadectw działania Boga. Książka wyrasta z pragnienia dzielenia się żywą wiarą i budzenia jej w przekonaniu, że Chrystus stale przechadza się między ludźmi i pociąga ich ku sobie. Szczególnym adresatem tych opowiadań są ci, którzy zastanawiają się nad swoją przyszłością i szukają swego miejsca w świecie. Może już przeczuwają, że Pan ma dla nich specjalną misję.

Publikacja ks. prof. Antoniego Troniny pt. Tajemnica Psałterza. Jak dawni mnisi modlili się psalmami jest tłumaczeniem na język polski dwóch łacińskich rękopisów z XIV i XV w. opracowanych krytycznie przez Henryka Kowalewiczaw dziele „Secretum Psalterii” – rymowany psałterz średniowieczny. W książce znajdziemy komentarz do poszczególnych psalmów, uwzględniający ich interpretację chrystologiczną i maryjną. Systematyczna lektura tego średniowiecznego źródła pozwoli czytelnikowi wsłuchać się w modlitwę mnichów i odkryć głęboki sens psalmów, a także wprowadzi w osobiste rozważanie, które umożliwi kontemplację oblicza Chrystusa ukrytego w poetyckich tekstach psalmów.

Paweł Reszka, autor bestsellerowego cyklu o lekarzach „Mali Bogowie” tym razem wszedł w środowisko księży, żeby zobaczyć od środka, co tak naprawdę sprawia, że kapłani popadają w największe patologie i prowadzą niemoralne życie. W ramach reporterskiego eksperymentu założył sutannę, żeby poczuć, jaką reakcję wywołuje koloratka w czasach, gdy Kościół coraz częściej jest synonimem grzechu. Każda plebania wieczorem wygląda smutno. Każdy zamyka się w swoim pokoju. Cicho, bo każdy ze słuchawkami na uszach siedzi w internecie. Raczej nie czyta rozważań sławnych teologów – tego jest dość i za dnia. Wieczorem jest czas na głupie filmy, pornografię albo alkohol. Na tym polega życie księdza, że wieczorem nie masz gdzie iść. Chyba, że masz kochankę, ale wtedy jest jeszcze gorzej. Prowadzisz podwójne życie, codziennie myślisz, żeby zrzucić sutannę. Rozmawiałem z wikarymi, proboszczami, zakonnikami. Księżmi naukowcami z wielkich miast i prostymi prowincjonalnymi klechami. O pieniądzach, grzechu, seksie. A najczęściej o codzienności. Chciałem zobaczyć w nich nie wysłanników Pana Boga, a zwykłych ludzi – którzy mają takie same pragnienia jak i my. Słuchałem opowieści o ich miłościach, tęsknotach i czasami niewybaczalnych grzechach. Spotykałem też ludzi w księżach zakochanych i przez nich skrzywdzonych. W końcu w ramach reporterskiego eksperymentu sam założyłem sutannę. Chciałem popatrzeć na świat oczami duchownego.

Naukowa monografia życia i działalności księdza Józefa Stolarczyka, pierwszego proboszcza zakopiańskiego, twórcy cywilizacji pod Giewontem, najważniejszej z „legendowych postaci zakopiańskich”. Był człowiekiem niezwykle wszechstronnym – chłopski syn z Wysokiej koło Jordanowa, wykształcony w szkołach galicyjskich i węgierskich, wikary w Nowym Targu i Tarnowie, taternik, historiograf, uduchowiony pleban i kaznodzieja, nie stroniący wszakże od ziemskich uciech, bankier, hotelarz, organizator zakopiańskiego szkolnictwa i pierwszy popularyzator Zakopanego. Książka zawiera szczegółową biografię duchownego, prezentuje naukowe opracowanie „Kroniki parafii zakopiańskiej” jego autorstwa i dziesiątki publikowanych po raz pierwszy dokumentów związanych ze Stolarczykiem: teksty jego kazań, księgę ogłoszeń parafialnych, księgę dłużników proboszcza, księgę wstrzemięźliwości, testament duchownego i dokumentację dziejów jego spadku. Znajdziemy tam także unikatowe dokumenty, związane z dziejami Zakopanego: pierwszy historyczny zapis, wspominający o wsi pod Giewontem, testament Pawła Gąsienicy – fundatora pierwszej kapliczki murowanej w Zakopanem czy wspomnienia Edwarda Homolacsa, współwłaściciela dóbr zakopiańskich. Maciej Pinkwart (ur. 1948) to znany pisarz i publicysta, od lat zajmujący się historią Zakopanego i związkami wybitnych postaci ze stolicą polskich Tatr, autor przeszło setki publikacji książkowych, naukowych, popularno-naukowych i beletrystycznych, a wśród nich m.in. zakopiańskiej monografii Stanisława Ignacego Witkiewicza „Wariat z Krupówek” oraz prac „Prasa zakopiańska 1891-1939” i „Zakopane Henryka Sienkiewicza”.

Kiedy arcybiskup Jędraszewski wzywa do walki z „tęczową zarazą”, a jednocześnie prosi o zmiłowanie dla księży krzywdzących dzieci… Kiedy pedofile w sutannach poświęcają kolejne ofiary, by utrzymać w tajemnicy swoje grzechy… Kiedy politycy w sojuszu z hierarchami i wymiarem sprawiedliwości cynicznie kryją kościelną hipokryzję… Nadszedł czas, żeby skutecznie wstrząsnąć sumieniem polskiego duchowieństwa. Dziennikarz śledczy Radosław Gruca, który sam jest katolikiem, synem watykanisty oraz bratem ofiary księdza, wyciąga na światło dzienne brudne tajemnice Kościoła. Demaskuje nie tylko pojedyncze przypadki wykorzystywania nieletnich przez księży, ale cały system mający chronić przestępców seksualnych. Udowadnia, że mamy do czynienia z intencjonalnym działaniem, którego celem jest niedopuszczenie do ujawnienia pedofilii w polskim Kościele. Pośród wielu historii opowiedzianych w „Hipokryzji” poznamy między innymi szokujące, nigdy niepublikowane zeznanie Bożydara - ofiary księdza ze Szczecina. W trakcie postępowania zeznawało 120 świadków. Prokurator sprawę umorzył. Sąd nakazał jej wznowienie. Prokurator zastosował się do decyzji. I znów sprawę umorzył. Dlaczego? „Hipokryzja” to odważny głos w sprawie, w której pozostaje już tylko krzyczeć.

Album biograficzny prezentujący drogę życiową i posługę duszpasterską ordynariusza przemyskiego Arcybiskupa Ignacego Tokarczuka, który za bezkompromisową działalność na rzecz Kościoła oraz wspieranie opozycji był inwigilowany i szykanowany przez władze PRL.

100 pomysłów na katechezę. Święta to książka, którą kierujemy do wszystkich dzieci, katechetów i rodziców. Jest to zbiorek ciekawych zabaw, quizów biblijnych i zajęć plastycznych, dzięki którym dzieci lepiej zrozumieją sens i wartość świąt i uroczystości chrześcijańskich. Przedstawione na 176 stronach aktywności zapraszają do medytacji słowa Bożego i pomagają młodym chrześcijanom wzrastać w wierze. Kartka z życzeniami dla rodziny, papierowe ozdoby, minimodlitewnik, chorągiewka na uroczystość Bożego Ciała, biblijna gra planszowa i wiele, wiele innych prostych w wykonaniu pomysłów, które ożywią i ubogacą niejedną katechezę i niedzielne popołudnie. Książka jest także świetną pomocą dla rodziców i animatorów grup parafialnych.