Gordian

Tę książkę czytałam w ciemno, tylko dla nazwiska autorki, bo po "Tryjonie" wiedziałam, że to nie będzie gniot. Chociaż z reguły unikam erotyków, bo według mnie są całkiem przewidywalne i momentami wręcz żenujące, to Gordian miał to zmienić.

"- A czego oczekujesz? - zniżam głos i przybliżam się do niej, lecz ona się cofa, jakby obawiała się, że zrobię coś wbrew jej woli.
- Szczerości, stałości, opiekuńczości i miłości, czyli wszystkiego, czego nie jesteś w stanie mi dać."

Gordian to bardzo zły chłopak, diabelnie przystojny, w dodatku doskonale zdaje sobie sprawę ze swojej aparycji i bezczelnie ją wykorzystuje.
Kira to wojownicza dziewczyna dla której cielesność to raczej niekonieczny dodatek do zwiazku. Ale co się stanie gdy między nimi zaiskrzy?

"- W miłość nie wierzę. To zdradziecka małpa."

Jest to erotyk i pod względem seksów chyba nie różni się od standardowych dzieł tego gatunku. Jednak ta warstwa erotyczna jest tylko zasłoną jaką zastosowała Autorka. Bo Gordian to nie tylko wiecznie napalony koleś, ale też pogubiony w swoich uczuciach młody człowiek, który został skrzywdzony przez najbliższych. Książka dostarcza więc nam również dawki psychologii i dzięki temu staje się czymś nietypowym w swoim gatunku. A wątek metafizyczny, który z początku był dla mnie zaskoczeniem i nie do końca pasował mi do wydarzeń, to dodatkowy niebanalny akcent.

Nie będę ukrywać, że pisanie tej opinii przyszło mi z trudem. Trochę jak wypracowanie oparte na fragmencie powieści, a nie całości. Bo powieść kończy się w samym środku akcji. Pozostajemy więc z pytaniami, niedopowiedzeniami, niedosytem i nawet ze złością.

Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu NieZwykłemu.

O żesz Ty tam i z powrotem! Myślałam, że pani Melissa już mnie nie zaskoczy, a jednak! Co jak co, ale czegoś takiego po „Gordianie” to ja się zupełnie nie spodziewałam!

To może po kolei. Uwielbiam język jakim posługuje się autorka. Jest on lekki i przyjemny do czytania nawet nocą, a ostatnio właśnie wieczorami przypadają mi chwile z książką. Akcja jest konkretna, nie żadne flaki z olejem, a do tego bohaterowie są różnobarwni – nie zależnie od tego czy są oni na pierwszym czy też drugim planie. Faktem jest, że to książka zdecydowanie 18 +, więc kochani, schowajcie ją dokładnie przed dziećmi 🙂

Historia, którą uraczyła nas pani Darwood, opowiada o Gordianie, który tak na dobrą sprawę uważał się za boga wszechświata. Takie odniosłam wrażenie i chwilami naprawdę grał mi na nerwach, ale zawsze powtarzam, że to doskonały warsztat umiejętności autora kiedy główny bohater potrafi nas doprowadzić do szewskiej pasji. Zadufany w sobie, nie jednokrotnie pozwalający na to, by rozum zamienił się miejscami z przyrodzeniem, bezczelny, wulgarny i nie znoszący sprzeciwu młody człowiek walczy ze swoimi demonami po to, by ogarnąć swoją sytuację, która robi się coraz podlejsza. Chwilami (głównie ze względu na jego przeszłość) naprawdę odczuwałam niesamowity żal. Kokieteria, erotyzm, wulgaryzmy – składają się na niebanalną całość. Zabieg jakiego użyła autorka – dzieląc rozdziały na poszczególnych bohaterów.

Nie chcę za dużo spoilerować, ale nawet wątek z sumieniem i wiarą w Boga możemy tutaj znaleźć, więc mieszanka jaką zaserwowała nam autorka, na pewno nie pozwoli odłożyć nam tej książki na bok 🙂 Nie mogę doczekać się kolejnej części 🙂 Myślę, że pani Melissa doskonale poradziła sobie z tym rodzajem literatury 🙂