Hashtag: moje_piękne_życie

Moja przygoda z twórczością Katarzyny Misiołek zaczęła się już ładnych parę lat temu i była dziełem kompletnego przypadku. Po prostu pewnego dnia ktoś oddał w bibliotece wypożyczony egzemplarz „Ostatniego dnia roku”, a ja, zachęcona opisem fabuły widocznym na okładce, postanowiłam zanurzyć się w lekturze i… przepadłam. Od tamtego czasu nie czekam na możliwość wypożyczenia powieści pisarki, tylko sama tworzę swoją osobistą kolekcję, którą dzielę się z innymi fanami słowa pisanego. Mam nadzieję, że autorka ma jeszcze wiele pomysłów, którymi nas zachwyci. Życzę jej tego z całego serca!
„Hashtag:moje_piękne_życie” ma bardzo współczesny wymiar, jeśli chodzi o zarys fabuły. Poznajemy niejaką Joannę, która swoje życie dzieli z Ryszardem i córką Pauliną. Kobieta nie pracuje w biurze czy innym miejscu, natomiast zamieszcza urocze zdjęcia w portalach społecznościowych typu Instagram. Owe zdjęcia zachwycają niejednego użytkownika- Joanna ujawnia internautom piękne miejsca i dodatki swojego kolorowego domu. Świece, barwne koce, cudne filiżanki do kawy czy herbaty mają wywołać w nas uczucie nostalgii i piękna. Ale jak jest naprawdę? Czy Joanna żyje w sposób bajkowy i każdą chwilę chce spędzać w ładnym domu z rodziną? No właśnie… Autorka bardzo dobrze pokazuje nam, że przerabiane zdjęcia zamieszczane w sieci mogą nas zmylić i dać tylko otoczkę piękna i czułości, podczas gdy naprawdę, w zaciszu czterech ścian, może wręcz wiać zimnem, nudą, obojętnością i brakiem miłości. Joanna będzie zmagać się z naprawdę niemiłymi i przykrymi sprawami, także z przeszłości, ale ja nie chcę zbyt wiele zdradzać. Życie człowieka będącego w związku to nie zawsze słodka bajka i warto się o tym przekonać, sięgając po najnowszą książkę Katarzyny Misiołek.
W mej pamięci dobrze zapadł też wątek Kai, przyjaciółki Joanny. Kobieta także była nieszczęśliwa w swoim związku i zdecydowała się na romans, w dodatku bardzo intensywny, okraszony solidną dawką seksu, którego to bardzo brakowało Kai. Kogo jednak wybierze kobieta? Czy zostanie przy mężu i dziecku? Jakie będą konsekwencje jej bałaganu w życiu? Przyznam, że był to jeden z mocniejszych wątków tej książki. Długo myślałam o tym, czy zdrada ma jakiekolwiek usprawiedliwienie? Sama tego nie wiem, wolałabym nie wchodzić w bagno, a potem niszczyć życia niczym przewracające się kostki domina. Każdy z nas ma jednak inną mentalność, inne podejście do niebezpiecznych działań czy szaleństw. Zresztą, tematyka wszelkich uciech cielesnych jest w tej książce bardzo mocno podkreślona- nigdy nie zmieni się bowiem przekonanie, że facet to macho, a kobieta ma zachowywać się niemal jak muzułmanka. Ojj, wielu czytelnikom podniesie się ciśnienie, to pewne!
Myślę, że każdy czytelnik zapamięta także Paulinę- krnąbrną, dwudziestoletnią córkę Joanny i Ryszarda. W pierwszej chwili miałam ochotę wręcz udusić ją za jej wulgarne odzywki, postawę roszczeniową czy zerową chęć pomocy rodzicom, choćby w obowiązkach domowych. Gdy jednak zaczęłam czytać dalsze rozdziały, zaczęłam ją trochę rozumieć, a nawet było mi jej żal. Dlaczego Paulina ma taki oschły stosunek do rodziców? Jakie kłopoty z przeszłości miały wpływ na jej podejście do życia? Czym jest tak naprawdę klasyczny krzyk rozpaczy stosowany przez dzieci, nastolatki czy nawet dorosłe osoby? Zapraszam do lektury, aby się o tym przekonać.
Bardzo ważnym tematem opisanym przez pisarkę jest podeszły wiek i związane z nim trudności natury fizycznej i psychicznej. Joanna od początku nie potrafiła nawiązać dobrych relacji z teściową, a pogarszający się stan zdrowia kobiety jeszcze bardziej zaburza życie głównych bohaterów. Czy Joanna pomoże nielubianej teściowej? Czy Ryszard zrozumie, że starość naprawdę nie udała się Bogu? Jestem przekonana, że wątek ten niejednego czytelnika wręcz zmusi do refleksji i przekona, że praca w ośrodkach opieki jest bardzo trudna i wyczerpująca.
Cóż, po lekturze najnowszej książki Katarzyny Misiołek stwierdzam, że mam szczęście. Nie jestem usilnie przywiązana do nowinek technicznych, nie zamieszczam nigdzie swoich zdjęć, nie przerabiam ich i nie przejmuję się tym, że nie wyglądam niczym modelka z wybiegu. Obecny świat jest sztuczny, egoistyczny i pozbawiony altruistycznych działań. Wszystko robimy dla pieniędzy, uznania, sukcesu- po prostu dla siebie. Ludzie są uśmiechnięci, mają perfekcyjnie białe zęby, ale czy w czterech ścianach są naprawdę szczęśliwi? Czy są sobie wierni? Czy ogromna liczba znajomych na kontach influencerów to tylko przykrywka samotności w realnym życiu? Pamiętamy, że samotność to taka straszna trwoga, ale wstydzimy i boimy się jej. Wszystkie powyższe pytania to tematy do indywidualnych przemyśleń.
Autorka kolejny raz nie zawiodła mnie, pisała jak zawsze szczerze, dlatego polecam zarówno jej najnowszą propozycję, jak też tytuły pisane pod pseudonimem Daria Orlicz czy Olga Haber.