Horyzonty uczuć

"Horyzonty uczuć" stanowią pierwszą część tzw. trylogii pobierowskiej. Jedną z bohaterek jest Matylda, kobieta w średnim wieku, która jest sołtyską Pobierowa i prowadzi pensjonat. A do niego przyjeżdżają bardzo różni goście:

- Iwona, krewna Matyldy, to młoda żona i matka. Jej małżeństwo przechodzi kryzys, w związku z tym przyjeżdża do Pobierowa, żeby dać sobie czas na zastanowienie i podjęcie decyzji.
- Zoja na czas urlopu przyjeżdża nad morze do... pracy. Jest osobą bardzo poranioną, zagubioną i żyjącą iluzją.
- Aldona, która zmaga się z ciężką chorobą. Podczas wakacyjnego wyjazdu chce zrealizować ważną dla siebie misję.
- Piotr, syn Matyldy, i jego żona Dorota. Ich małżeństwo, podobnie jak Iwony, przeżywa ciężkie chwile, ale z zupełnie innych powodów.
- Ryszard z kilkuletnim Antosiem, którego przedstawia jako swojego wnuka, ale w rzeczywistości łączy ich inna relacja.

Każda z postaci znajduje się w innym punkcie życia oraz ma inny powód, który go przywiódł do nadmorskiego kurortu. Łączy je to, że są w jakimś krytycznym punkcie życia, choć niekoniecznie zdają sobie z tego sprawę. Niektórzy z nich zamykają oczy na bolesną prawdę, uciekają przed podjęciem stanowczych decyzji lub nie uzmysławiają sobie, czego tak naprawdę pragną.
Pobyt w Pobierowie oraz relacje z innymi mieszkańcami pensjonatu, może im pomóc oswoić rzeczywistość, a przede wszystkim zrobić krok naprzód ku szczęściu i życiu w zgodzie ze sobą.

Jak już możecie się domyślać "Horyzonty uczuć" nie są stereotypową wakacyjną opowiastką. Książka nie jest przepełniona "ochami" i "achami", wielkimi porywami serc i zachodami słońca. Dotyka ona wielu problemów i bardzo trudnych sytuacji życiowych. Żadna z postaci nie przyjeżdża do Pobierowa z uśmiechem i pieśnią na ustach, a pobyt w pensjonacie przynosi nieoczekiwane spotkania i refleksje.
"Horyzonty uczuć" nie są tak familiarne i sielskie jak "Dom nad rozlewiskiem", choć nie są całkiem pozbawione takiej atmosfery.
Dopełnieniem postaci przyjezdnych, dodającym kolorytu, a czasem humoru, fabule są mieszkańcy Pobierowa, którzy wiodą zupełnie inne życie i mają inne problemy.

*Powyższa opinia jest fragmentem mojej recenzji.
Całość do przeczytania tutaj:
https://zaczytanadosamegorana1.blogspot.com/2016/09/recenzja-ksiazki-horyzonty-uczuc-doroty.html