Idealni rodzice

Oj powiem wam, że ta książka wywarła na mnie wielkie wrażenie. Jest idealna pod każdym kątem i wciąż nie potrafię o niej zapomnieć. Ja nigdy ale to przenigdy nie zgodziłabym się oddać dobrowolnie swojego dziecka. Autorka poruszyła w książce temat surogacji, jej plusy i minusy. W całą powieść wplotła schematy jej postrzegania przez zwolenników i przeciwników. Również powody podjęcia się tego zadania bywają niekiedy drastyczne, a nawet czysto materialne. Postać naszej bohaterki jest bardzo dobrze opisana pod każdym kątem, jednak największy wydźwięk daje ukazanie postaci z obrazu psychologicznego. Jej decyzje i wybory biorą się z przeżytej wcześniej traumy, którą bardzo chce odpokutować. My poznajemy czasy zanim doszło do wielkiej tragedii i do tych, kiedy już jakiś czas minął. Dodatkowym elementem była historia prześladowania postaci, której rozwinięcie znajduje się również na końcu książki. Czytając ją ciężko jest stwierdzić kto jest najbardziej chory psychicznie, gdyż każdy jest ukazany tak, jakby robił coś złego. Ich myśli nigdy nie są jednoznaczne, dużo rzeczy robią i nie mówią nam dlaczego, dopiero później się z nich tłumaczą. Spodobało mi się to, że każda idealność jest pokazana pod wieloma postaciami. Mamy tutaj zakłamanie, niezrównoważoną zazdrość, nienormalną fascynację oraz nierozsądne zachowanie. Nie każdy zły, taki jest naprawdę, a dobry ma szczere zamiary. Kłamstwa, intrygi, obsesje, napady strachu oraz nieprzewidywalność zdobią tą powieść. Jest napisana w wielkim napięciu i ciężko jest się od niej oderwać. W momencie przerwania każda scena przelatuje nam przez głowę. Chwilami bałam się, że sama zwariuję, gdyż nie byłam pewna kto był tym dobrym charakterem i kto chciał zaszkodzić naszej postaci. Wrogiem wydaje się być jej były chłopak, który jej się odgraża, matka pary, bo wciąż proponowała jej pieniądze, kobieta z lokalu, która trzyma herbatę dla nie żyjącej córki, czy inni, którzy również nie zachowywali się normalnie. Nawet kotka była postacią nie zachowującą się zwyczajnie, ani pomoc domowa. Nie powiem wam nic więcej, ale bardzo bardzo bardzo polecam do przeczytania. Wiele osób później może nawet zacząć bardziej kochać swoje dzieci i doceniać fak, że w ogóle je mają. Naprawdę polecam!

„Idealni rodzice” to zaskakująca historia o trudnych wyborach, poświęceniu i chorobliwej zazdrości. Lektura do końca trzyma w napięciu.
Grace dręczona wyrzutami sumienia po śmierci siostry i siostrzenicy postanawia zostać surogatką. Marcia i jej mąż są wniebowzięci, kiedy dowiadują się, że prawdopodobnie ich marzenie w końcu się spełni. Grace przeprowadza się do ich domu, gdzie przyszli rodzice będą mogli otoczyć ją opieką. Z czasem dziewczyna czuje się wręcz przez nich osaczona. Do tego zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Czy Marcia i jej mąż na pewno będą idealnymi rodzicami dla dziecka Grace?
Dla mnie postawa Grace jest niezrozumiała. Dziewczyna poświęca się dla obcych ludzi, tylko dlatego, że odmówiła surogacji swojej siostrze, która później, kiedy udało jej się po raz kolejny zajść w ciążę, zmarła przy porodzie. Grace wmówiła sobie, że to wszystko jej wina.
Autorka w swojej książce funduje nam ogromną dawkę emocji oraz buduje napięcie, które na koniec wybucha ze zdwojoną siłą, kiedy wszystkie tajemnice zostają odkryte.
Polecam.