Jana Pawła II spotkania z chorymi i ludźmi w podeszłym wieku

Jan Paweł Il odsłonił przed światem naturalną prawdę, że często starość objawia się z chorobą. Więcej, trzymając w dłoniach boski krucyfiks, nie mogąc już nawet mówić, wyraził przez ten gest trwanie przy Bogu do końca, a tym samym uwypuklił sens chrześcijańskiego cierpienia, które logicznie łączy wierzącego z cierpieniem „za nas" samego Chrystusa i Jego odkupieńczą śmiercią. [... ] W czasie swego pontyfikatu spotkania z wiernymi różnego wieku, zawodów, powołań, a także z osobami chory-mi, niepełnosprawnymi, trędowatymi Papież bardzo sobie cenił i uważał za jeden z ważniejszych obowiązków jego misji apostolskiej. [...] W swoich przemówieniach do chorych poruszał problemy związane z ich stanem zdrowia, fizycznymi i duchowymi cierpieniami oraz zachęcał do przeżywania choroby w duchu wiary i łączności z Chrystusem. [...] Odwoływał się do własnych doświadczeń związanych z chorobą i pobytami w szpitalu. [...] Jestem przekonany, że niniejsza książka znajdzie przychylność nie tylko wśród ludzi starszych, ale także młodych, którzy powinni darzyć starszych pokoleniowym i ludzkim szacunkiem. „Starszy" w tradycji dziejów ludzkich to przede wszystkim człowiek mądry, przewodzący danej społeczności, służący dobrą radą. Z recenzji ks. prof. dr. hab. Krzysztofa Góździa