Kiedy już będzie normalnie

Jak opisać współczesną Rosję, ten targany sprzecznościami „kraj przeogromny”, gdzie niczego nie można stwierdzić z pewnością, bo niemal od każdej reguły znajdzie się wyjątek? Ujarzmić tę przeogromność można – jak się okazuje – z pomocą małej formy. Zbiór opowiadań ma oddać wewnętrzną niespójność rosyjskiej literatury i jej skłócenie samej ze sobą, a także – co niemniej istotne – ogromne zróżnicowanie powodowane rozpiętością tożsamości geograficznej czy narodowościowej autorów. Część z nich – z przyczyn życiowych i politycznych – tworzy poza Rosją, pozostając we wspólnocie języka rosyjskiego. Ta wspólnota wykracza daleko poza granice Federacji Rosyjskiej. (Katarzyna Kwiatkowska-Moskalewicz)