Kobiety, które nienawidzą

Kazimierz Kyrcz Jr. jest oficerem krakowskiej policji, a także pisarzem fantastyki i horroru, poetą i recenzentem. Swoją twórczość, pisaną często w duecie z młodszymi autorami fantastyki, określa mianem „miejskiej grozy”.
W maju 2017 roku miałam okazję recenzować powieść „Efemeryda”, którą napisał wraz z Robertem Cichowlasem, a w lutym tego roku „Chłopcy, których kochano za mocno”.
Autor na swoim koncie ma wiele opowiadań, które zostały opublikowane w licznych antologiach. Jego twórczość została przetłumaczona na język angielski, rosyjski, czeski oraz słowacki.

Sprawa Kuby Szpikulca, krakowskiego seryjnego mordercy, o który przeczytacie w powieści „Chłopcy, których kochano za mocno”, trafia do Archiwum X, ponieważ wszystko wskazuje na to, że sprawca licznych morderstw zaprzestał swojego krwawego dzieła.

Grupa policjantów, do której należy komisarz Sebastian Bednarski, nie ma jednak czasu na odpoczynek. Na Górnym Śląsku i w Małopolsce grasuje nowy seryjny morderca, którego ofiarami są osoby mająca większe lub mniejsze powiązania z policją. Szybko zostaje okrzyknięty przez media Bobem Zabójcą. Sprawa komplikuje się znacznie bardziej, gdy porwana zostaje znana wszystkim policjantka. Czy naszym dzielnym policjantom uda się zdążyć na czas? Czy uda im się odnaleźć zaginioną koleżankę i dorwać wreszcie Boba Zabójcę?

Nadal nie przeczytałam pierwszej powieści należącej do serii o Kubie Szpikulcu „Dziewczyny, które miał na myśli” i chociaż przy lekturze „Chłopcy, których kochano za mocno” nieznajomość poprzedniej części nie miała większego wpływu na zrozumienie treści i odnalezienie się w fabule, tak myślę, że najnowszej powieści Kyrcza nie można czytać bez znajomości jej poprzedniczek. To nie jest książka, którą można traktować jako odrębną historię, ponieważ autor bardzo często odwołuje się do bohaterów i wydarzeń z książek wydanych wcześniej.

Tak jak już wspomniałam, tym razem akcja książki wykracza poza Kraków i jesteśmy świadkami wydarzeń nie tylko w Małopolsce, ale i na Górnym Śląsku. Miło było podróżować z moją ulubioną ekipą. Przyznam szczerze, że wątki dotyczące prywatnego życia bohaterów trochę namieszały w fabule. Sama pogubiłam się już, kto, z kim i co. Autor powinien poświęcić więcej swojej uwagi kwestiom dotyczącym serii morderstw, niż wplataniu bohaterów w kolejne romanse.

Ledwo pogodziłam się ze śmiercią jednej sympatycznej postaci w „Chłopcach, których kochano za mocno”, a tu musiałam zmierzyć się z kolejną. Kazimierz Kyrcz Jr. ponownie wyeliminował z kart swojej powieści jednego z bohaterów i to akurat takiego, którego dało się lubić. Pozostało jeszcze sporo takich postaci, więc zobaczymy, czy autor powtórzy ten schemat: nowa część – jednego bohatera z policyjnej paki mniej. Pozostaje mi tylko czekać.

W poprzedniej recenzji pisałam o bardzo ciekawym dodatku, którym były cytaty z seriali zamieszczone na początku każdego rozdziału. Rozdziały powieści „Kobiety, które nienawidzą” również rozpoczynają się takimi cytatami. Nawet nie wiecie, jak bardzo po lekturze poprzedniej książki Kyrcza wkręciłam się w oglądanie seriali! W czasie narodowej kwarantanny obejrzałam całe mnóstwo kryminalnych produkcji, a niektóre z nich odkryłam właśnie dzięki „Chłopcom…”.

Dalsza część recenzji na: http://tamczytam.blogspot.com/2020/07/kobiety-ktore-nienawidza.html