Koła szansy

Odkąd tylko sięgam pamięcią, gdy tylko za oknem świeciło słońce, a poranek zapowiadał się wręcz znakomicie, nie wyobrażałam sobie, aby rozpocząć dzień bez chociażby króciutkiej przejażdżki na rowerze. W momencie, gdy dowiedziałam się o premierze tej książki oraz przeczytałam co nieco o przedstawionej w niej fabule, czym prędzej zapragnęłam zapoznać się z tą opowieścią. Jeżeli więc jesteście ciekawi mojej opinii, jak najbardziej zachęcam was do przeczytania reszty mojej recenzji.

Sądzę, że większość z nas miała już styczność z rowerem i wie, jak mniej więcej wyglądają początki nauki jazdy na tym sprzęcie. Bo prawda jest taka: najtrudniej jest zacząć, a później będzie tylko łatwiej. Podczas czytania tej opowieści, na mojej twarzy niejednokrotnie pojawił się ogromny uśmiech, gdyż wraz z kolejnymi stronami, razem z głównym bohaterem przeżywałam każdy jego upadek i starania aby go uniknąć. Z pomocą tej niewielkiej lektury udało mi się wrócić pamięcią do wczesnych lat swojego dzieciństwa, gdzie trudno mi było nawet uwierzyć, że będę w stanie przejechać chociażby króciutki kawałek, bez stracenia przy tym równowagi.

Pan Hoopdriver był zwyczajnym, niczym nie wyróżniającym się wśród reszty sprzedawcą najróżniejszych materiałów, jednak gdybyśmy zechcieli przyjrzeć mu się z bliska, z pewnością dostrzeglibyśmy w nim, coś, co wyróżniało go spośród reszty. Na nogach i palcach miał całe mnóstwo siniaków, zacząwszy od czerwonych, a na żółtych kończąc.

Co takiego się stało, że nabawił się takich obrażeń? Długo moglibyśmy o tym rozmyślać, jednak rozwiązanie tej zagadki jest naprawdę łatwe. Był po prostu początkującym rowerzystą, popełniającym błędy przy tak banalnych czynnościach jak wchodzenie czy schodzenie z roweru, pedałowanie, bądź też hamowanie. Spodziewaliście się tego? Ja osobiście czekałam na coś nieco bardziej mrocznego, jednak taki rozwój akcji jak najbardziej przypadł mi do gustu.

Pewnego dnia, podczas którego pan Hoopdriver uczył swojego rudego stażystę, dostał propozycję tygodniowego urlopu, którą po chwili wahania przyjął. W końcu nie miał zamiaru czekać do września z kolejną takową okazją, gdzie rzadko kiedy można było przewidzieć pogodę. Mężczyzna postanawia spędzić ten czas kreatywnie, ćwicząc swoją jazdę na rowerze, która szczerze mówiąc nie wychodziła mu najlepiej. Czy ten wyjazd może mieć jakiś wpływ na jego życie? Jak dalej potoczą się jego losy? Czy w końcu nauczy się jeździć na rowerze? Jeżeli chcecie poznać odpowiedź na te oraz o wiele więcej pytań, jak najbardziej zachęcam was do zapoznania się z treścią tej książki!

Nawet się nie spodziewałam, że ta książka wywoła na mnie aż tak pozytywne wrażenie. Rzecz jasna domyślałam się, że zawarta w niej treść może mnie dość mocno zaintrygować, jednak nawet przez myśl mi nie przeszło, że gdy chociażby na moment oderwę się od tej lektury, nie będę w stanie o niej rozmyślać, dopóki nie zapoznam się z jej ostatnią stroną.

Herbert George posługując się prostym i przyjemnym w odbiorze stylem, stworzył książkę, do której mogłabym nieustannie wracać i sądzę, że nawet przez moment nie czułabym przy niej znużenia. To unikalna opowieść, która kryje w sobie wiele wspaniałych rzeczy, które warto poznać. Jeszcze nigdy wcześniej nie spotkałam się z podobną historią, co z pewnością znacząco wpłynęło na moją ocenę.

Jeżeli więc udało mi się w chociażby najmniejszym stopniu pobudzić waszą wyobraźnię, jak najbardziej zachęcam was do zapoznania się z tą lekturą, bo naprawdę warto! Gwarantuję wam, że z pewnością się na niej nie zawiedziecie i przeżyjecie przy niej wiele wspaniałych chwil. Osobiście jestem nią urzeczona i polecam ją każdemu, kto tak jak ja uwielbia jeździć na rowerze.