Ktoś tak blisko (seria Tulpa, tom 1)

„(…) nasza głowa jest jednym wielkim polem bitwy, z wybuchami, strzelaniną i okrzykami dodającymi otuchy”.

Jacek jest początkującym literatem - outsiderem. Piesze „czerwone od krwi powieści” i cały czas liczy na szybki rozwój swojej kariery. Ciągle jednak nie może się uwolnić od wiszącego nad nim cienia brata, Mariusza Tylka – rozpoznawalnego autora kryminałów, założyciela prywatnej krakowskiej grupy pisarskiej, który w niewyjaśnionych okolicznościach został zamordowany.
W drugą rocznicę śmierci pisarza zostają zamordowane dwie osoby z jego bliskiego otoczenia – znajoma Mariusza i życiowa partnerka Jacka. Grozę budzi fakt, że morderca odwzorował sposób dokonanych zbrodni opisany w książkach napisanych przez członków pisarskiego stowarzyszenia.
Rozpoczyna się wielowątkowe śledztwo przypominające zabawę w chowanego, ale w dość upiornej wersji.. Jedno jest pewne – winnym jest „ktoś tak blisko”.
Jednym z podejrzanych staje się również sam Jacek, który przez dziury w pamięci, sam też tak czasami o sobie myśli. Rzeczywistość pomaga lub utrudnia mu ogarnąć jego równoległa osobowość, „wymyślony przyjaciel”, jego alter ego, a z czasem… niezależna jaźń.

To, że Wojciech Wolnicki to niezwykle utalentowany pisarz, wiadomo nie od dziś. Jego książki, czy to literatura piękna, thriller czy kryminał, chcąc czy nie chcąc – angażują, zaskakują, magnetyzują i na długo nie pozwalają o sobie zapomnieć. Tym razem dostajemy nietuzinkowy, klimatyczny, trzymający w napięciu, zaskakujący zręcznie poprowadzoną fabułą i charakternymi postaciami – rasowy kryminał w świetnym stylu.
Ja bawiłam się świetnie. Polecam.