Love, Pamela

,, Samodzielne myślenie i nieposłuszeństwo są ważne. Dacie radę. Szkoda, że mnie nikt tego nie powiedział. A jeśli ktoś mówił, to szkoda, że mu nie wierzyłam."

,,Stałam się wojowniczką, niszczycielką starych przekonań, pokonującą smoki. Przyjęłam pouczającą myśl: Jestem ,,wystarczająco dobra". Jestem silna."

Przyznam się wam, że w całej historii zabrakło mi tylko jednej jedynej rzeczy, która byłaby wisienką na torcie. Chodzi mi o zdjęcia Pameli, nie było ich tutaj. To, co tu napisała dodało powagi do osoby jaką była. Oczywiście patrząc na nią, łatwo jest osądzić, gdyż nie jest taka jak my. Niewyobrażalnie piękna i mająca własne zdanie, które odbieramy za fochy. Nasz świat tak jest właśnie skonstruowany, że każdy chce być jak większość, bo wydaje nam, że to jest strefa bezpieczeństwa w której nikt nas nie skrzywdzi. Dlatego, jeśli ktoś nie wchodzi w nasze schematy, uważamy, że jest dziwny. Nie dopuszczamy do siebie myśli, że właśnie taki człowiek jest wolny. Robi co chce, myśli jak sam uważa i to daje mu pełnię szczęścia. Właśnie takie zdania tutaj znajdziecie. Nie tylko opisuje swoje życie, ale skupia się na przesłaniach, na tym, by pokazać nam, że też możemy być szczęśliwi. Czytałam już kilka podobnych biografii, oraz poradników o wyjściu ze swojej strefy komfortu i chcę wam powiedzieć, że do sławy dochodzą tylko ci, którzy właśnie odeszli od starych przekonań i obrali własną drogę, gdzie nasze wewnętrzne ja nas dopinguje, a nie ogranicza. Oczywiście ona nie opisuje nam swojego życia jako jedno wielkie szczęście, gdyż skupiła się na aspekcie w jaki sposób do niego doszła. Od znajomości jej młodych rodziców, przyjście na świat, pośmiewiska w szkole z jej wyglądu, dorosłości, miłości i narodzin dzieci. Co prawda bardziej podkreśla te miłe wydarzenia, jej słowa ubrane są w poezję o dowolnym stylu, które wplecione w treść mają wyodrębnić największe wartości, które chce nam przekazać. W ogóle nie takiej autobiografii się spodziewałam. Wiem jednak, że ludzie tworzą o sobie rzeczy czasami w celach terapeutycznych dla siebie, ale tutaj uważam, że zrobiła to pod kontem czytelnika, by wiedział, że jest wartościowy, ma prawo mieć własne zdanie i robić to, co sam uważa za stosowne. Bo nasze szczęście jest odczuwalne tylko dla nas. Reszta otoczenia, to tylko dodatek do przestrzeni w której istniejemy:-) Wspaniała książka, ale szkoda, że nie ma zdjęć;-)

Pamela Anderson w książce "LOVE, Pamela" zaskoczyła mnie swoją poezją. Nie wiedziałam, że ją tworzy. Plus dla niej. Dzięki jej autobiografii poznałam mnóstwo faktów z jej życia. Obaliła kilka plotek, które krążyły w internecie na jej temat. Otworzyła się przed nami. Zabrakło mi tutaj fotografii. Autobiografia bez zdjęć niestety jest tylko suchym tekstem.
Pamelę Anderson chyba nie trzeba nikomu przedstawiać. Jest ikoną lat 90. Dzięki tej książce dowiedziałam się, jak to się stało, że stała się seksbombą. Była dziewczyną z "Playboya". Poznałam jej dzieciństwo. Niestety nie było kolorowe. Czy jesteście ciekawi, jak wyglądało jej dorosłe życie? Czy spełniła się w roli matki? Czy jej przeszłość znacząco wpłynęła na jej przyszłość?
Nie miałam pojęcia, że Pamela Anderson angażuje się charytatywnie. Ratuje dzikie zwierzęta. Czym jeszcze się zajmuje? Tego dowiecie się, czytając książkę "Love, Pamela".
Autobiografię Pameli Anderson przeczytałam w ciągu jednego dnia. Bardzo mnie wciągnęła. Nie mogłam przestać czytać. Od czasu do czasu uwielbiam poznawać biografie znanych osób.
Jeżeli jesteście miłośnikami literatury biograficznej, to ta historia powinna przypaść wam do gustu.
Pamelę Anderson znam z serialu "Słoneczny patrol" oraz ze skandali, w których uczestniczyła.
Czy chcecie poznać wiersze Pameli? Warto je przeczytać. Pokazują inną odsłonę kobiety po przejściach.
W tej książce znajdziecie prawdziwe oblicze Pameli. Pokazała się z normalnej, ludzkiej strony. Widzimy ją jako córkę, oddaną matkę, żonę i przede wszystkim kobietę.
Oczami wyobraźni widziałam krainy, które ona opisywała. W swoim życiu wiele razy podróżowała. Przeżyła mnóstwo fantastycznych i żenujących przygód. Poznała mnóstwo ciekawych i nieciekawych osób. Przyciągała do siebie złych chłopców, a nawet damskich bokserów. Czy potrafiła powiedzieć: STOP?
Kocha zwierzęta i nie potrafi bez nich żyć.
Każdego dnia walczyła o lepsze życie dla siebie i swoich dwóch synów.

Czy jesteście gotowi poznać dziewczynę z małego miasteczka, której udało się dostać do "lepszego" świata?

"Love, Pamela" zapamiętam jako książkę pełną jednocześnie delikatności i siły. Pamela Anderson udowadnia, że nie jest tylko swoim wyglądem - blond seksbombą o dużym biuście i pełnych ustach - ale również kobietą wrażliwą, wyznającą pewne wartości, piszącą wiersze.

Narratorka i bohaterka w tej samej osobie zaczyna historię swojego życia od początku, od dzieciństwa. Daje do zrozumienia, że były w nim momenty bardzo trudne, które jednak ukształtowały ją na osobę, jaką jest dzisiaj. Współczujemy jej, sympatyzujemy z nią, jesteśmy ciekawi, co wydarzy się dalej, jak to będzie wyglądać z dotąd nieznanej nam perspektywy.

W treść wplecione są wiersze, a przynajmniej myśli Pameli zapisywane w takiej formie. W takich momentach miałam wrażenie, że autorka jeszcze wyraźniej zaprasza mnie do swojej głowy. Po lekturze na pewno nabrałam większego szacunku do aktorki i modelki.

Polecam wam "Love, Pamela" jeśli tylko macie ochotę usiąść w zaciszu i posłuchać opowieści o spełnianiu marzeń, co może być i dobre, i złe. Anderson ma za sobą mnóstwo różnych doświadczeń, opowiada o swoim życiu w spokojny, ale i fascynujący sposób.