Małgosia W pułapce samotności

„Im głębiej zakopujemy w sobie smutek, żal czy nienawiść, tym bardziej każde z nich będzie chciało wydostać się na powierzchnię, a wtedy skrzywdzą nie tylko nas, ale i osoby, na których nam zależy”.

Małe miasteczko jakich wiele.
Dom, a w nim szczęśliwa, kochająca się rodzina.

Pewnego dnia dziewczynka o imieniu Małgosia, w wieku zaledwie 14 lat zostaje półsierotą. Jej zmarła matka oprócz ukochanej córeczki pozostawia na tym łez padole również dwóch młodszych synów. Jeszcze kwiaty na jej grobie nie zwiędły, a już w drzwiach domu pojawiła się kobieta okrzyknięta przez ojca dzieci ich „nową matką” – godną szacunku i posłuszeństwa panią domu.

Śmierć matki była dla dorastającej dziewczynki pierwszym z wielu ciosów jakie zmuszona była przyjąć od życia. Kolejnym miała być właśnie pozbawiona empatii i ludzkich odruchów macocha. Kobieta okrutna, wyrachowana, zła..
Małgosia musiała na zawsze pożegnać „tańczące” w sobie dziecko i przyjąć na swoje barki bolesny ciężar „dorosłości”. Samotna wśród ludzi, którzy tylko odwracali wzrok – poddała się życiu zmieniającemu jej codzienność w niekończącą się walkę o siebie i o braci – o swoją godność i dumę, o kromkę chleba i chwilę spokoju..

Małgosia nie zdążywszy rozkwitnąć – zaczęła więdnąć. Otaczający ją z każdej strony mrok zaciskał pętlę wokół jej szyi..

„Małgosia w pułapce samotności” to niezwykle smutna, bolesna i trudna historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Wymowny przekaz razi w oczy. Pustoszy pokładane nadzieje. Pali żywym ogniem. Zamyka drzwi do sprawiedliwości. Wiąże ludzkie odruchy, łamie serce.. i uwalnia łzy. Budzi poczucie niezgody na zło, które być może dzieje się gdzieś obok nas.

Polecam🖤.