Męczennicy na płótnie

Hanna S. Białys, jako debiutantka w świecie polskiej literatury, bardzo mnie do siebie przekonała. Co ważne, warto czytać wszystkie tomy po kolei, jednak NIE jest to warunek konieczny. Autorka chyba doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że nie wszystkie filie biblioteczne mogą zadbać o cykliczność, wie także o niezbyt obfitych kontach bankowych wielu czytelników. Z tych właśnie powodów akcja jest tak przedstawiona, że często poznajemy wydarzenia mające związek z częścią pierwszą. Nic nie będzie dla nas niezrozumiałe czy chaotyczne.

Historie kryminalne to jedno, ale na uwagę zasługuje przede wszystkim charyzmatyczny komisarz Bondys- policjant z powołania, który każdą sprawę traktuje poważnie i zrobi wszystko, by schwytać kolejnego seryjnego mordercę. Owszem, jego przewidywania często są traktowane jak żart, jednak w życiu tak właśnie jest: ten się śmieje, kto się śmieje ostatni. Czy nałogowy palacz, mizofon, ale też fan pływania i układania puzzli pozostaje na długo w umysłach odbiorców? Jestem przekonana, że tak, tym bardziej, że to właśnie układanie puzzli bardzo pasuje do postawy Marka Bondysa. Przecież każde śledztwo składa się z wielu różnych detali, które, w jak najszybszym czasie, należy sensownie ułożyć i wyeliminować niepotrzebne części. Liczy się każdy, nawet najdrobniejszy manewr.

Autorka po raz drugi osadziła akcję w swoim rodzinnym mieście, czyli Bydgoszczy. Wszystkie wydarzenia mają jednak miejsce między końcówką lat 60. XX wieku do roku 1997. Cofamy się więc o kilka dekad, by zobaczyć, jak wówczas działała polska policja i jak ukształtowane było wspomniane miasto. Hanna S. Białys nie boi się mówić o ówczesnych trudach życia i podkreśla, że każde polskie miasto ma swoje piękniejsze i bardziej ubogie dzielnice. Akcja powieści zaczyna nabierać rozpędu, gdy znalezione zostaje ciało starszej kobiety. Szaleniec, który najwyraźniej pławi się ludzkim cierpieniem, nie poprzestaje na jednym morderstwie. Wkrótce zaczynają znikać kolejne osoby, na przykład nastolatek czy kobieta w zaawansowanej ciąży. O co w tym chodzi? Warto się o tym przekonać.

W schwytaniu seryjnego mordercy komisarzowi Bondysowi mają znowu pomóc policjanci znani z pierwszego tomu- Beata Pachniewicz i Radek Miller. Czy ich przypuszczenia okażą się słuszne? Co więcej, autorka uwikłała bohaterów w bardzo interesującą, życiową historię. Zapraszam do śledzenia tego jakże soczystego wątku.

Autorka nie zapomniała o tym, by podkreślić, jak trudna i żmudna jest praca policjanta czy patologa. Nie nadaje się tu ktoś, kto chciałby rozwiązać daną sprawę byle jak, najlepiej w godzinach od 8-16, wyłączając weekendy czy ważne święta. Wszak mówi się, że policja to nie praca, tylko służba, która nierzadko mocno przeciąga się w czasie. Danego śledztwa nie można też porównywać do seriali kryminalnych, czyli bajek dla dorosłych. Niestety, służba policyjna często mocno nadwyręża sferę osobistą mundurowego- tego niewygodnego i przykrego tematu pisarka również nie pominęła.
Całą książkę uważam za bardzo mądrą, a fabuła wciągnie niejednego czytelnika. Rekomendacja Filipa Kosiora to nie blurb marketingowy- NAPRAWDĘ jest to rasowy kryminał, w który wsiąka się bez wahania. Samo połączenie kryminału z elementami obyczaju to ogromna sztuka, zważywszy na to, że autorka dopiero rozwija swoją karierę pisarską. Na uwagę zasługuje także epilog, którego znacznie z pewnością wyzwoli w nas entuzjastyczne oczekiwanie na ostatnią część. Ze mną tak właśnie się stało i jestem ciekawa, czy i za trzecim razem autorka będzie podążać drogą kryminalno-obyczajową.

Mam jeszcze jeden ważny pozytyw- sam format tekstu. Czcionka jest dość duża, nie męczy oczu, dlatego zagorzały czytelnik pochłonie obie książki pisarki niemal błyskawicznie. Ja zrobiłam to chętnie i naprawdę szybko.
Mocno polecam!
Recenzja powstała w ramach akcjo recenzenckiej Wydawnictwa SQN