Milion lat w jeden dzień

Współczesny człowiek każdego dnia wykonuje konkretne czynności, które zapoczątkowali jego przodkowie. Dziś ubieranie się, mycie zębów czy spotkania towarzyskie są czymś naturalnym, ale nie zawsze tak było. Książka „Milion lat w jeden dzień” odkrywa fascynującą historię naszych zwyczajów.

Historia życia codziennego człowieka

Każdy rozdział książki skupia się na konkretnej czynności. Choć trudno sobie wyobrazić, że cokolwiek łączy nas z prehistorycznymi mieszkańcami jaskiń, czynności, jakie wykonujemy każdego dnia, były wykonywane w zasadzie od zawsze. W pewnym sensie książka ta stara się poprawić reputację naszych przodków, jednocześnie odpowiadając na pytania o to, dlaczego obecna rzeczywistość wygląda tak, a nie inaczej.

Fragment książki

Był rok 1793, a we Francji szalała krwawa rewolucja. Król Ludwik XVI nie miał już głowy na karku, padł bowiem ofiarą gilotyny, która niebawem miała zabarwić paryski bruk krwią szlachecką i chłopską. Politycy w całej Europie oczami wielkimi z przerażenia przypatrywali się owej gorączce, która w każdej chwili mogła przenieść się na ich podwórko. Świat rozpalały ognie wielkich idei, a banda radykalnych uczonych odurzonych filozofią oświecenia od nowa tworzyła zarys francuskiego społeczeństwa. Ich czujnym oczom nie umykało nic i nawet staruszek czas mógł spodziewać się odgórnej restrukturyzacji...
Od jakichś czterech tysięcy lat świat uparcie trzymał się dwunastkowego systemu liczbowego Babilończyków – czemu jednak oparto go na liczbie 12, a nie 10? Otóż 10 dzieli się jedynie przez 5 i 2, podczas gdy 12 jest podzielne przez 2, 3, 4 i 6, dzięki czemu znacznie lepiej nadaje się do obliczeń. Do tego kalendarz lunarno-solarny, oparty na obserwacji tak słońca, jak i księżyca, składał się z dwunastu cykli księżycowych rocznie (z trzynastym miesiącem „przestępnym” dodawanym co dwa albo trzy lata) – dwunastka była więc liczbowym kamieniem węgielnym wszechświata. Logiczne wydawało się więc, że czas powinien działać w tym systemie, z sześćdziesięciosekundową minutą i dwudziestoczterogodzinną dobą.