Mój były

Chciałabym móc pisać tak jak autorka. Z każdym szczegółem móc oddawać emocje postaci i jednocześnie zachować ich wewnętrzną anonimowość. Tutaj nic nie jest oczywiste, bo im dalej zmierzamy z fabułą, tym bardziej i dłużej zastanawiamy się kto tu jest winny i w czym zawinił. Niby główną postacią jest tu mężczyzna, jednak jego była dziewczyna również jest warta uwagi. Związek obu postaci nie był idealny, ale powody ich niedoskonałości poznamy dużo później. Wiemy, że obecnie nie są razem i nie widziałam, by którekolwiek z nich zachowywało się zwyczajnie. Kiedy po jakimś czasie natrafiają na siebie widzimy jak dziwnie się zachowują. Ona zapewnia go, że spaceruje z dzieckiem przyjaciółki, a on coraz bardziej układa sobie w głowie wiek dziecka sugerujący, że jeśli było by jej, to on mógłby być jego ojcem. Znając jej perspektywę obarcza go winą za każde dziwne zachowanie, za przeszłość i wytyczne, którymi miał być związek tylko z nią, a nie innymi kobietami jednocześnie. Podaje nam nieco danych tych osób i ponownie widzimy jego, jako tego złego. Wracając do jego perspektywy widzimy jak jest mu źle i jak bardzo tęskni za tym, co było. Najbardziej w głowie ma postać dziecka, czyli wszystkiego czego całe życie pragnął, a czego ona nie chciała mu dać. Tutaj za powodu rozpadu ich związku podaje własne, które czarne światło rzucają na jej osobę. W ten sposób autorka sprytnie manipuluje naszymi osądami, które nie pozwalają nam przerywać czytania. Piłeczka winności wciąż jest odbijana, uczucia niby między nimi są, później dochodzi gra na emocjach oraz wyrzuty sumienia, których mogliśmy się spodziewać, ale nie w tym momencie. Przygody naszych postaci są tym ciekawsze, że w tle pojawiają się inne osoby, które niemal nakazują postępować we właściwy sposób, czyli w taki, jaki oni uważają. Dokładają nam nowych argumentów, a my nie wiemy czy są szczerzy, bo sami tego nie opowiadają. W ten sposób tracimy zaufanie do wszystkich, ale sytuacje ponownie pokazują, że ktoś tu coś robi nie tak.
Świetna historia, która pokazała, że są osoby, które lubią sterować innymi i jest to ważniejsze od miłości. Przeczytajcie, bo warto!

Twórczość S. E. Lynes jest doskonałym przykładem na to, by nie odtrącać danej lektury i nie zakładać, że zawsze będzie nudno i nieciekawie. Gdy po raz pierwszy zetknęłam się z tekstami pisarki, nie byłam zachwycona. Pisałam wówczas, że fabuła zaprezentowana przez S. E. Lynes jest mdła, nudna, przegadana. Nie było to zresztą tylko moje spostrzeżenie- tak właśnie twierdziło wielu innych odbiorców, a niskie noty dotyczyły „Imprezy sąsiedzkiej”. Tym razem jednak jestem bardzo, ale to bardzo pozytywnie zaskoczona. „Mój były” to książka, którą będę polecać niemal każdemu- treść jest mądra, pouczająca i zarazem szokująca. Szkoda tylko, że tym razem opisana historia nie ma żadnych znamion fantastyki. Człowiek naprawdę potrafi być zły do szpiku kości, a na domiar złego potrafi perfekcyjnie maskować swoje złe zamiary. Powiedzenie o wilku w owczej skórze jest tutaj bardzo na miejscu.
Sam i Naomi to para z pięcioletnim stażem. Niestety, w czasie pamiętnej pandemii i lockdownu ich związek rozpada się. Mężczyzna proponuje bowiem kobiecie, by zamieszkali w domu jego babci, Joyce. Kobieta jest bardzo bogata, mieszka w dużym domu w stylu gregoriańskim. Wychowywała Sama, a ich relacja jest teraz bardzo mocna. Naomi, kobieta rządząca w związku, nie chce nawet o tym słyszeć i stawia warunek: albo ona, albo babcia. Sam szokuje swoją wybrankę i decyduje się opiekować babcią. Ukojeniem jest dla niego praca- mężczyzna kocha przyrodę, wraz z Mirandą, koleżanką z pracy, projektuje ogrody. Ona tworzy projekty komputerowe, zaś on teorię przerabia na cudownie wyglądającą, żywą przestrzeń.
Mija niemal rok, a drogi Sama i Naomi znowu się krzyżują. Mało tego, gdy sam zauważa swoją byłą kobietę, ona nie jest sama… Naomi jest na spacerze z małym dzieckiem, konkretnie chłopczykiem o imieniu Tom. Sam wpada w popłoch i zastanawia się, czy nie jest to czasem jego dziecko… Dokonuje kalkulacji, porównań fizycznych, a proste równanie 2+2 nie daje mu spokoju i zaprowadza go do oczywistego wyniku. Czy od teraz para będzie żyła ze sobą w zgodzie? Jak rozwinie się relacja Naomi i Sama? Dlaczego Sam nie został poinformowany o tak ważnych informacjach? Warto wiedzieć, że wcześniej związek głównych bohaterów nie należał do udanych, a powiedzieć, że był burzliwy, to jakby nic nie powiedzieć. Manipulacje, krzywki, zrzucanie win, poniżanie to tylko niektóre cechy ich pięcioletniej relacji.
Jestem pewna, że historię opisaną przez pisarkę można porównać do pociągu najlepszej jakości, który pędzi, by jak najszybciej doprowadzić nas do celu. W przypadku „Mojego byłego” celem jest tu zakończenie, które zwala z nóg, jest porywające, przeszywające i idealnie pasujące do gatunku literackiego.
Powieść „Mój były” może być też idealnym wzorem na to, że miłość potrafi być ślepa, a zakochany człowiek noszący różowe okulary nie widzi żadnych błędów, nie słucha rad dawanych przez osoby postronne. Mało tego, gdy kogoś kochamy, boimy się rozstania. Robimy wówczas wszystko, byle tylko przypodobać się ukochanemu czy ukochanej. Stajemy się podobni do zabawki na baterie- można nami sterować, zmieniać nasze przyzwyczajenia, zmuszać nas do niekoniecznie lubianych rzeczy. Zaślepione są zwykle kobiety, ale czy na pewno? Przeczytaj, Drogi Czytelniku, uważnie tę książkę, nie będziesz tego żałować!
Bardzo się cieszę, że przeczytałam tę książę. Początkowo treść wydawała mi się niepozorna, nawet nieco mdła. Zakładałam, że nisko ocenię propozycję pisarki, ale teraz wiem, że popełniłabym ogromny błąd, gdybym nie sprawdziła, co dzieje się dalej. Jestem pewna, że długo nie zapomnę całej treści. Szczególnie cenię sobie listy pisane przez Naomi do Sama. Ich treść wywoływała ciarki na moim ciele. Brawo, brawo i jeszcze raz brawo!
Polecam z całego serca!

Cześć kochani.
Dziś opowiem o wyjątkowej książce z gatunku thrillerów psychologicznych.
Głównym bohaterem najnowszej powieści S.E.Lynes Mój były - jest Sam Moore. Mężczyzna po trzydziestce, pracujący jako architekt krajobrazu ,który rok wcześniej rozstał się ze swoją wieloletnią partnerką Naomi Harper. Wówczas rozpoczynał się czas globalnej pandemii, a koronawirus siał spustoszenie na całym świecie.
Po rozpadzie związku Samuel postanowił postanowił zamieszkać ze swoją ukochaną babcią -Joyce.
Kobieta była bardzo majętną i szanowaną osobą, zanim przeszła na zasłużoną emeryturę była właścicielką świetnie prosperującej sieci pralni chemicznych, posiadała również znaczące udziały w kilku firmach oraz oczywiście oszczędności.
Wnuk był jej oczkiem w głowie i zawsze starała się zapewnić mu wszystko co najlepsze.
Pewnego dnia ścieżki byłych partnerów ponownie się przecinają.
Tym razem jednak panna Harper nie jest sama.
Okazuje się, że na spacer zabrała swego synka- Toma.
Mężczyzna przeżywa niemały szok. Czy chłopczyk może być jego dzieckiem?
Jsk rozwinie się sytuacja? I czy można dać komuś drugą szansę?
A co jeśli miłość Twojego życia nie jest tym za kogo ją brałeś?
I czy można znaleźć w sobie dość siły by zawalczyć o odbudowanie swojego małego świata po tym jak został doszczętnie zniszczony?
W tej książce próżno szukać oczywistości i szablonów.
Manipulacja, zaufanie , nadzieja. Przyjaźń i długo skrywane uczucia. Nienawiść, chciwość i gniew tak ogromny, że zdolny zrównać z ziemią wszystko co napotka na swojej drodze.
Fabuła wykreowana przez S. E. Lynes w kolejnych rozdziałach po prostu porywa i jest dopracowna w najmniejszych nawet detalach.
Intryguje, osiada w świadomości czytelnika wywołując u niego niepokój i przemożną chęć rozwikłania zagadki.
Wsiąknęłam w tę historię całą sobą zastanawiając się Co u licha zrobiono Samowi?
A gdy już poznałam prawdę otworzyłam szeroko oczy ze zdumienia.
Jeśli kochacie być zaskakiwani albo jesteście miłośnikami twórczości Rachel Abbott jak ja - ta pozycja będzie strzałem w dziesiątkę.
To było MISTRZOSTWO.❣️
Po prostu i prawdziwa literacka uczta.
Polecam całym sercem i z niecierpliwością czekam na kolejne książki autorki