Moje szerokie tory

To książka, która moim zdaniem ma potencjał,ale gdzieś się rozmył być może za sprawą wielu wersów w innych językach, które mi osobiście lekko przeszkadzały w czytaniu i mnie irytowały. Co z tego,że piękne słowa jak co chwilę musiałam zaglądać do tłumaczeń. Mi to osobiście przeszkadzało,ale może się czepiam.
To powieść sentymentalna, która znajdzie swoich zwolenników:) do mnie ona do końca nie przemówiła,ale znalazłam w niej wiele fajnych i ciekawych myśli:)

"Dobrze jest mieć znajomych, przyjaciół, móc z nimi wesoło spędzać czas - jednak to nie wystarczy;potrzebny jest jeszcze ktoś bliski odmiennej płci, u boku którego można się budzić rankiem, pić z nim poranną kawę, nie zgadzać się co do planów na dzień, podziwiać wspólnie kolor liści rosnącego za oknem klonu".

https://rudabiblioteczka.blogspot.com/2018/06/anna-suszek-moje-szerokie-tory.html

Powieść ma charakter obyczajowy, wzbudzający nostalgię i przybliżający czasy, które jeszcze niedawno były udziałem wielu z nas. To nie tylko historia o miłości, przyjaźni, rozczarowaniach, i rozterkach ale też o upływie czasu a z tym wiąże się przemijanie i ciągłe zmiany, które są stałym elementem życia.

To ponadczasowa opowieść i sentymentalna podróż dla każdego, zwracająca uwagę na ważne aspekty naszego istnienia. Przenosi nas w przeszłość, do czasów bez Internetu, komórek, komputerów, szybkich samochodów i innych gadżetów czy udogodnień. Dla współczesnych młodych ludzi z pewnością da ona obraz ówczesnego życia, o którym mogą przeczytać jedynie w książkach czy usłyszeć od dziadków lub rodziców. Natomiast osoby dorastające w latach siedemdziesiątych z pewnością z łezką w oku powrócą myślami do lat swojej młodości.

cała recenzja tutaj: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2018/03/406-moje-szerokie-tory.html

Katarzyna Krawczyk
466 stron powrotu do przeszłości. Możliwość cofnięcia się do czasów szkolnych lub studenckich, z sentymentem, ale również refleksją, jak bardzo czas i doświadczenia życiowe nas zmieniają. Anna Suszek napisała fenomenalną książkę, która lekko podważa teorię, że najszczęśliwsze chwile to chwile młodości. Z perspektywy czasu okazuje się, że nie wszystkie decyzje podjęte w młodości, były dla nas dobre, a ich konsekwencje mogą nas zaskoczyć nawet po 25 latach.

http://dlalejdis.pl/artykuly/moje_szerokie_tory_recenzja

Powieść „Moje szerokie tory” przekona nas, że świat bezustannie się zmienia, a wraz z nim my. Główna bohaterka w przełomowym momencie swego życia odwoła się do wspomnień. Spróbuje przywołać zdarzenia sprzed trzydziestu lat. Ówczesna sytuacja zaczyna budzić tęsknotę. Sytuacje z okresu jej studiów w ZSRR zdadzą się niezwykle wyraźne. Całość dopełnią opisy niezwykle ciekawych miejsc. Najpewniej naszą uwagę przykuje jednak inny wątek. Bohaterka spróbuje nawiązać kontakt z kimś, kto kiedyś znaczył dla niej bardzo wiele. Niestety w ciągu ćwierćwiecza dużo się zmieniło.

„Moje szerokie tory” - to powieść obyczajowa opisująca ujęte w klamrę życie kobiety: młodość, czyli okres studencki oraz zbliżającą się starość. Uwzględniając plan czasowy, autorka w sposób naturalny dzieli utwór na trzy części.

Wydarzenia pierwszej części powieści dzieją się pod koniec lat siedemdziesiątych XX wieku na terenie istniejącego wówczas państwa: Związku Radzieckiego.

Dwie kolejne części książki przedstawiają rozmyślania i wydarzenia z życia głównej postaci po-wieści – Anny, która jest teraz emerytowaną nauczycielką. Stara się ona odnaleźć w życiu po stracie męża i powraca do wspomnień.

Jak potoczyły się losy bohaterów? Czy zachowali pamięć o łączących ich kiedyś uczuciach? Jak zmienił się świat w ciągu trzydziestu kilku lat? Czy różnice w mentalnościach mieszkańców różnych kontynentów i odmiennych kultur pozwalają na swobodne komunikowanie się? Na te pytania i wiele podobnych im znajdzie czytelnik odpowiedź w książce.