Nie idź tam

Twórczość Doroty Glicy poznałam niedawno, a już przeczytałam trzy z czterech propozycji pisarki. Taka szybka prędkość czytania oznacza, że jej teksty są dla mnie ciekawe, wciągające, zmuszające do myślenia. Bardzo bym chciała, by Dorota Glica nie traciła weny, bo połączenie kryminału, sensacji i thrillera jest dla niej bardzo udane.
„Nie idź tam” to tekst, który od pierwszego zdania uchodzi za mroczny. Nagle jedna z dziewczyn ucieka z lasu. Jak wiadomo, las w literaturze jest synonimem spokoju, odpoczynku, ale też niepewności, strachu, ukrytych spraw. Dlaczego jednak z bohaterek biegnie, ile sił w nogach i płucach? Kto jest dla mej niebezpieczny? Mogę tylko obiecać, że podczas czytania dalszych rozdziałów wszystko stanie się jasne.
Od wyżej wspomnianych wydarzeń w lesie mija dwanaście lat, a czytelnicy zapoznają się z historią miłosną Marty i Piotra. Małżeństwem są od dwóch lat, ale tak naprawdę znają się od dziecka. Zawsze i wszędzie razem, zawsze wspierający się wzajemnie. Nie potrzeba im wiele do szczęścia, ważne, by sobie ufać i kochać się szczerze. Do pełni szczęścia brakuje im tylko dziecka. Ona jest szkolnym pedagogiem, a on szanowanym lekarzem, którego szanują wszyscy mieszkańcy małego miasteczka. Marta ma także oparcie w przyjaciółce, fryzjerce Uli, ale kiedyś dziewczyny wspierały się nie w duecie, ale w tercecie. Jako nastolatki przyjaźniły się także z Karoliną która zginęła tragicznie w lesie, podczas imprezy kończącej czas licealny. Kto ją zabił i dlaczego do tego doszło? Dlaczego ta sprawa nie wygasła, a kobiety koniecznie chcą wiedzieć, kto jest mrocznym oprawcą? Tego nie opowiem, natomiast akcja powieści szybko nabierze tempa.
To, że coś wydarzyło się dawno temu, wcale nie oznacza, że stało się zapomniane. Dowodem jest sprawa śmierci Karoliny, którą teraz zajmie się specjalnie wyszkolona grupa Archiwum X. Dziś, mając specjalistyczny sprzęt, można znaleźć wiele dowodów nawet po latach. Co się jednak stanie, gdy głównym oskarżonym będzie Piotr, mąż Marty? Czy szanowany lekarz może mieć drugą, mroczną twarz? Czy rzeczywiście mógł tyle lat ukrywać tak straszną rzecz? No i komu uwierzy Marta- policji i tajemniczej postaci wysyłającej anonimy, czy też swojemu ukochanemu mężowi? Warto się tego dowiedzieć, tym bardziej, że zabójstwo Karoliny nie będzie jedynym zarzutem stawianym Piotrowi…
Akcja związana ze sprawą kryminalną jest w książce bardzo rozwojowa i mocno mnie wciągała. Wielu czytelników zapewne stwierdzi, że dojście do momentu kulminacyjnego było proste, a ja sama mogę to potwierdzić, Lektura nie była trudna, ale i tak chciałam dowiedzieć się, jaki konkretnie był zamysł literacki Doroty Glicy. Nie żałuję tego, że poświęciłam czas na czytanie wybranej książki- wystarczy bowiem jeden wieczór, by poznać wszelakie tajemnice.
Poza tematem kryminalnym autorka zwróciła także uwagę na problem rodzin mających założoną tak zwaną niebieską kartę. Marta, jako szkolny pedagog, często rozmawia ze sfrustrowanymi nastolatkami, którzy doświadczają między innymi przemocy fizycznej i psychicznej. Jak zatem kłopoty uczniów mogą wpływać na ich psychikę? O tym czytelnicy dowiedzą się, gdy skrupulatnie przeczytają omawianą książkę.
Bardzo się cieszę, że po raz kolejny mogłam przeczytać coś, co napisała Dorota Glica. Została mi już tylko jedna powieść, identyczny miks gatunkowy, w którym pisarka doskonale się odnajduje. Byłabym przeszczęśliwa, gdyby jej wena twórcza mocno się rozwinęła.
Bez wahania mogę polecić jej twórczość osobom, które szukają czegoś mocnego, a jednocześnie nieskomplikowanego.