Nieznośny ciężar tajemnic

India nie ma najlepszych relacji ze swoja matką. Także wiadome było, że gdy dowiaduje się, że ma się przeprowadzić do jej nowego, bogatego faceta, pozostawić szkołę i przyjaciół, nie będzie zadowolona. Trafia do elitarnej szkoły, gdzie liczy się pochodzenie i majątek, a wymagania są ogromne. Jej przyszła siostra przyrodnia wcale nie ułatwia jej adaptacji. Dziewczyna jednak jakimś cudem zaczyna z nimi się zadawać i dowiaduje się rzeczy, które nigdy nie miały wyjść na światło dzienne. Czy powinny wyjść na jaw? Czy da się temu zaradzić? Jak reagować na takie informacje? Co z nimi zrobić?

Byłam tą powieścią szczerze zainteresowana i wydawało się, że będzie naprawdę dobra i wartościowa. Wiadomo, że schematów nie ominie, ale jednak coś z niej wyciągnę. Jednak spojler!, nic takiego się nie zadziało. Pod koniec to byłam wręcz zła. Niby banalna, a miała mieć to coś. Zdecydowanie nie spodziewałam się tego, co w niej dostałam.

Po pierwsze bohaterowie byli irytujący, sztampowi i staroświeccy. Oczywiście każda postać musiała mieć swoje demony w szafie, które przez tyle lat były tak cudnie ukrywane, a nagle pojawia się obca osoba i bez problemu wszystko odkrywa. India miała być osobą, która pod twardą skorupą jest delikatna i w ogóle. Bardziej to było drażniące niż miało większy sens. W większości czasu myślała tylko o sobie i jaka to ona jest biedna, co musi zrobić, by stać się “tą popularną”. Reszta osób patrzyła na innych przez pryzmat majętności i pochodzenia.

Jeżeli chodzi o styl pisania to do połowy powieści miałam wrażenie, że czytam coś z Wattpada (chociaż tam też można znaleźć perełki). Ogólnie było to sztywne, bez większych emocji. Dopiero od połowy to się trochę poprawiło i dało się to normalnie czytać. Do tego pomysły i te "tajemnice" były śmieszne, ponieważ autorka każde te kontrowersyjne tematy musiała umieścić w tej pozycji, brakowało jednego by było bingo. No i zakończenie... Matko Boska, dawno tak mnie każdy finał tak nie zdenerwował. Nic się tam nie wyjaśniło! Jeszcze zrozumiałaby je, gdyby to miało kontynuacje, ale nie to jest jednotomówka. Skoro ktoś wymyślił już taką, a nie inną fabułę, to miło by było gdyby choć połowa wątków została wyjaśniona, a nie skończona przy kulminacyjnym momencie.

Podsumowując, jeżeli szukacie powieści, w której będzie od groma problemów, bo nagle spotyka się grupa osób i każda z nich coś skrywa, to będzie dla Was idealna pozycja. Na początku może nie spodobać Wam się styl, jednak z czasem jest już tylko lepiej. Ona porusza ważne wątki, które mają nas czegoś nauczyć, ale nie jest to na tyle w smacznym stylu, by można ją było w pełni docenić. No i to pożal się Boże zakończenie. Ja lubię otwarte zakończenia, ale może nie w takim stopniu, gdy kompletnie nie wiem co będzie z wszystkimi bohaterami, a nie tylko pierwszoplanowymi.

India wraz z matką przeprowadza się do jej nowego partnera. Dziewczyna musi opuścić znane miejsce i przyjaciół. Nie jest zadowolona z tego powodu, ale nie ma wyjścia. Nie pomaga jej też fakt, że z matką ma napięte relacje. Na miejscu okazuje się, że nowy partner jej matki ma córkę w jej wieku - Eloise, która nie ułatwia jej aklimatyzacji w nowym miejscu i prywatnej szkole. Wręcz przeciwnie, wraz z przyjaciółmi utrudnia jej życie, przez co India w snach wraca do swojej strasznej przeszłości. Nie pojmuje co taki chłopak jak Finn robi u boku rozkapryszonej Eloise.
Serce nie sługa o czym się dowiaduje sprawia, że dziewczyna zaczyna czuć coś do chłopaka swojej "przybranej" siostry. Finn, mimo odwzajemnionych uczuć, nie zrywa z Eloise, czego dziewczyna nie może zrozumieć. Oboje skrywają tajemnice, która nie tylko może zniszczyć ich życie towarzyskie, ale także rodzinę. Gdy India odkrywa co ukrywa para, wszystko się zmienia.

"Nieznośny ciężar tajemnic" ma trójkę godnych uwagi bohaterów. Cała trójka coś ukrywa, z czymś się mierzy i pragną jedynie żyć wolno. Do samego wyjaśnienia tajemnic nie potrafiłam odgadnąć o co może chodzić, więc gdy autora zaczęła odkrywać karty, byłam w szoku. W szoku, bo tak naprawdę wcale nie trudno było się domyślić, szczególnie że Pani Young od początku dawała podpowiedzi. Byłam w szoku bo tak łatwo udało jej się mnie zmylić i do wyjaśnienia zostawić z pustką w głowie.

Z każdą książką autorka czymś mnie zaskakuje i choć jej książki nie są wyszukane, ani odkrywcze, to ja historie przez nią tworzone chłonę tytuł za tytułem. Uwielbiam to jak manipuluje czytelnikami i w najmniej oczekiwanym momencie zrzuci bombę, która zostawia mnie z oczami wielkimi jak pięciozłotówki z zaskoczenia. Uwielbiam jej lekki styl, który sprawia, że nim się orientuję już kończę czytać. Uwielbiam to, że nie zawodzi i z każdej kolejnej lektury jestem zadowolona.

Samantha Young pisze niezwykle lekko i przyjemnie poruszając przy tym ważne tematy, między innymi takie jak przemoc, trudne relacje rodzinne, brak akceptacji, szukanie własnego JA, oraz ciężar tajemnic, który powoli wyniszcza i zamyka człowieka.

Cała gama emocji jakie można poczuć podczas czytania, współczucie i sympatia do bohaterów, oraz niemoc oderwania się od lektury udowadnia, ze autorka doskonale wie co robi. A robi to wyśmienicie. Jej powieści po prostu trzeba przeczytać by to zrozumieć.

Z autorką Samanthą Young miałam już styczność- przeczytałam kilka jej książek i dobrze je wspominam. Od początku podobał mi się jej styl pisania i historie ukazane w czytanych przeze mnie opowieściach. Kiedyotrzymałam możliwość zrecenzowania jej nowej książki, nie wahałam się ani chwili. Przyznam szczerze, że jest to zupełnie inna historia niż się spodziewałam. Różni się też znacznie od dotychczas przeze mnie przeczytanych. Mimo zaskoczenia naprawdę mi się spodobała - chociaż mam do niej jeden zarzut. O tym w dalszej części recenzji.

India Maxwell mieszka razem ze swoją matką Hayley a jej życie jest ułożone i spokojne. Jej ogromna popularność w szkole daje jej upragnione poczucie kontroli, pozwalające jej radzić sobie z dręczącymi ją demonami przeszłości. Jednak pewnego dnia jej matka postanawia zburzyć jej spokój - oznajmia jej, że kogoś poznała i razem mają się przeprowadzić do Bostonu, by wprowadzić się do jej nowego faceta i jego nastoletniej córki.

„Myślałam, że wiem, kim jestem, ale każdy nowy fakt, każde nowe spotkanie odrobinę mnie zmieniało. I jeśli oznaczało to, że nigdy nie przestanę się zmieniać, a jeśli to z kolei było prawdą, w nic już nie można było wierzyć. W tych zmianach nie mogłam szukać bezpieczeństwa, władzy ani kontroli, a właśnie ich potrzebowałam. Na zawsze pozostaną poza moim zasięgiem.”

Jak można się domyślać dla dziewczyny ta przeprowadzka nie jest miłym doświadczeniem. Bohaterka jest zmuszona porzucić wszystko co jest jej znane. Po dotarciu na miejsce poznaję nowego partnera matki Theo, jego córkę Eloise oraz jej chłopaka Finna. Zostaje także przedstawiona paczce przyjaciół nowej „siostry” – Ci nie są zbyt przychylnie do niej nastawieni. India czuje, że jej plan zostania popularną w tej szkolę spali na panewce. Wrzucona do nowego środowiska dziewczyna nie może liczyć na nikogo, stara radzić sobie sama i zaangażować się w życie szkoły dołączając do wszelkiej maści kółek. Mimo to ciągle jest sama, nikt w szkole się do niej nie odzywa. Samotność jej jednak nie przeszkadza. Spokój burzą natomiast wspólne zajęcia z Finnem - dziewczyna czuje z nim jakąś więź, niezidentyfikowane uczucia. Chłopak niestety zachowuje się, jakby ona nie istniała. Jednak pewien wspólny projekt wyjaśnia dlaczego India czuje tą dziwną więź - okazuje się, że jest on jedyną osobą, która może ją zrozumieć całkowicie, jej przeszłość i jej obawy. Mimo że na początku, kiedy ta otwiera przed nim swoją duszę zostaje odtrącona, koniec końców udaje im się dogadać. Finn próbuję wytłumaczyć jego pierwotną reakcję oraz to jak wiele łączy go z Eloise. Nie jest to jednak do końca takie oczywiste, nie może wyjawić dziewczynie całej prawdy. Stopniowo relacje dwóch sióstr również się odmieniają. Na początku Eloise pomogła jej tylko ze względu na prośbę ojca, z czasem jednak dziewczyny połączyła nić porozumienia, która stopniowo przybiera kolory najszczerszej przyjaźni.

Gdy pewnego dnia India poznaje skrywany sekret Eloise, ta jest zrozpaczona. Boi się, że fakty o niej skrywane najgłębiej jak się da, ujrzą światło dzienne a ona straci przez to wszystko co ma. Jednak India nigdy by jej tego nie zrobiła, a ich relację w tym momencie są już przyjacielskie. Nowy wymiar relacji z siostrą nie jest jedyną zmianą w życiu bohaterki – znajomość między nią a Finnem też zaczyna się przekształcać w coś nowego. Muszą się jednak ukrywać ze względu na zbudowane pozory i długo skrywane tajemnice, które mogą zaszkodzić wszystkim.

„Czuję się tak, jakbym grał rolę samego siebie w moim życiu. Jakbym tylko nędznie egzystował, ale nie mógł nawet zaczerpnąć porządnie tchu. Ale nie przy tobie, przy tobie oddycham świeżym, czystym powietrzem. Czuję, że naprawdę żyję.”

Jednak jak to często bywa, sekrety wychodzą na jaw burząc tym samym dotychczasowe życie całej trójki, pociągając też za sobą wiele przykrych konsekwencji i trudnych wyborów. Jak sobie z tym poradzą? Czy nawiązane relacje przetrwają ten tajfun? I czy wyjście na jaw rzeczywiście przyniesie tylko negatywne konsekwencje?

Jak już wspominałam na początku, historia bardzo mi się podobała. Była inna niż dotychczas mi znane historie Young – zamiast dorosłych głównymi bohaterami byli nastolatki. Jednak i tutaj autorka dobrze się odnalazła, stwarzając bardzo ciekawe i przemyślane postaci. Autorka poruszyła w tej opowieści ważne tematy - myślę, że dotykają nie tylko nastolatków ale także i dorosłych. Jak łatwo nabrać otoczenie stwarzając pozory, jak ludzie widzą tylko to co chcą widzieć, jak bardzo boimy się być sobą i nie zostać ocenionym – wszystko to dotyczy każdego, niezależnie od wieku w którym się znajduje. Również to jak bardzo samotni jesteśmy kiedy spotyka nas coś złego, tak bardzo że stajemy się samotną wyspą, która każdego dnia stara się wygrać z samym sobą i przetrwać, byle nie utonąć.Ta historia pokazuje, że nie jesteśmy sami –są wokół nas osoby które przeżyły podobne traumy i dają radę, a w ciężkiej chwili posłużą dobrą radą. Być może właśnie ta osoba, która na pozór wiedzie idealne życie wycierpiała więcej niż ktokolwiek inny. Warto mówić o swoich problemach, nie dać się zmylić pozorom – zrozumienie może przyjść z najróżniejszych stron. Nigdy nie wiadomo czy uśmiech nie skrywa wielu przepłakanych nocy. Mam nadzieję że ta historia może otworzy niektórym oczy, że nie zawsze to co ktoś usilnie pokazuje jest prawdą. Każdy ukrywa własne niewygodne tajemnice, których się wstydzi. Myślę, że jest to bardzo pouczająca książka i dająca wiele do myślenia. Jednak ja mam do niej małe „ale” - nie podobało mi się jej zakończenie. Nie jestem osobą będącą zwolennikiem otwartych zakończeń, chciałabym wiedzieć jak pewne wątki zostały rozstrzygnięte oraz jak bohaterowie poradzili sobie z tym co ich spotkało. Za to zakończenie opowieść ma u mnie dużego minusa – tym bardziej, że o ile mi wiadomo, nie będzie drugiej części tej historii. Mimo tego naprawdę zachęcam, żeby sięgnąć po opowieść by razem z Young otworzyć oczy na skrywane drugie oblicza osób w swoim otoczeniu, by razem z nią nauczyć się bycia wrażliwszym na skrywaną prawdę oraz odporniejszym na pozory.