Nikt nie słucha starych ludzi

Kurka wodna! Nie miałam pojęcia, że z tak prostych i codziennych rzeczy można zrobić świetną historię kryminalną! Agata, poniekąd świeżo po rozstaniu, pracuje w biurze. Jej jedyną rodziną jest siostra z mężem i dziećmi oraz wuj Antonii.

Nie ukrywam, że czytając pierwsze strony, które wprowadzają nas do owej historii, miałam taką chwilę zadumy ile takich wujków czy też ciotek mamy w realnym życiu. W końcu często – gęsto nawet w telewizji przy jakieś tragedii słyszymy, że ofiara była raczej samotna.

Coś co obłędnie zawsze podoba mi się w książkach to brak kilometrowych opisów, które nic nie wnoszą. Tutaj opisy są konkretne, dosadne i na temat, nie rozwleczone nie potrzebnie. Dialogi również są na poziomie. Nie są wymuszone. Są normalne, takie wręcz codzienne. Nie mogę zapomnieć o tym, że opowieść jest lekka, napisana tak bardzo naturalnie i płynnie, że nie sposób jej przerwać. To właśnie to trzyma nas w napięciu zagadki 🙂

Nie mogę się doczekać, by sięgnąć po kolejne części i z wielką przyjemnością wrócę do Agaty i jej dochodzenia!