Ocalało tylko serce

"Ocalało tylko serce" to piękna i poruszająca opowieść o uczuciu, które rodzi się między Klarą i Aleksandrem. Ona młoda, ambitna i wrażliwa, on przystojny, ale skrywający wiele doświadczeń i blizn. Tych dwoje poznaje się przypadkowo na obiedzie u rodziców Klary, ale to co ich połączy nie jest przypadkowe.
Miłosna historia, która wzrusza i wywołuje łzy, ale jest warta przeczytania.
Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.

Klara jest uroczą i piękną młodą kobietą, w której kocha się wielu mężczyzn. Dziewczyna jednak stara się unikać dużych zobowiązań ze względu na nieszczęśliwe zakończenia wcześniejszych związków.
Aleksander to mężczyzna, o jakim marzy wiele kobiet – przystojny, o głębokim głosie, skrywający w sobie tajemnicę. Jednak właśnie ta tajemnica staje na przeszkodzie w nawiązywaniu nowych znajomości i związków.
Gdy tych dwoje spotyka się po raz pierwszy wszystko, co dotychczas było dla nich oczywiste staje na głowie. Czy tych dwoje ma szansę na miłość? Czy będą potrafili przebrnąć przez szereg tajemnic i ogrom bólu, który w sobie noszą?
***
„Ocalało tylko serce” to moje pierwsze spotkanie z autorką, jednak już od pierwszych stron wiedziałam, że z pewnością nie ostatnie. Autorka ma lekki styl pisania, który jest bardzo przystępny dla czytelnika i pozwala całkowicie zatracić się w czytanej historii. Potrafi w bardzo obrazowy sposób przedstawiać uczucia i emocje towarzyszące bohaterom, dzięki czemu czujemy, jakbyśmy sami stanowili część świata, do którego należą.
Książka porusza bardzo trudny temat, jakim jest utrata dotychczasowego życia przez młodego człowieka i proces zmagania się z okrutną rzeczywistością podczas prób powrotu do sprawności. Nie jest to typowa historia o miłości, w której bohaterowie zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia i niemal nic nie stoi na przeszkodzie do ich związku. Tutaj mamy do czynienia z osobami okrutnie doświadczonymi przez życie, które utraciły możliwość spełnienia swoich marzeń i prowadzenia dotychczasowego beztroskiego życia. Autorka nie boi się przybliżyć nam ogromu cierpienia z jakim spotyka się główny bohater, a także jego wyobcowania przez sytuację, w jakiej się znalazł. I właśnie za to cenię tę książkę jeszcze bardziej, ponieważ pokazuje, że prawdziwa miłość nie jest łatwa i często spotykamy się nie tylko z idealnie pięknymi, zdrowymi osobami sukcesu, ale także z poranionymi przez życie i złamanymi okrutnymi doświadczeniami.
Jestem pewna, że w niedługim czasie ponownie spotkam się z autorką i polecam to każdemu, kto jeszcze się zastanawia czy warto pochylić się nad tą historią.

"Dał mi odłamek siebie, ale zaraz spakował całą resztę i odsunął się, nie pozwalając poznać go bardziej."
~
"Ocalało tylko serce" to moja pierwsza książka od Klaudii Bianek, którą miałam okazję przeczytać. Jakże wielkie moje zdziwienie było, gdy odkryłam, że jest to drugi tom cyklu. Na całe szczęście z tego co zdążyłam wyczytać, łączą się one tylko bohaterami, więc nadrobię pierwszy i mogę czytać spokojnie trzeci. Wracając do głównego bohatera dzisiejszej recenzji, książka opowiada historię Klary i Aleksandra. Dziewczyna jest młoda, piękna, niezwykle inteligentna ale nieśmiała. Do tej pory nie spotkała jeszcze nikogo kto, jak w opisywanych romansach, skradł by jej serce. Nie wie czy już trafiła na prawdziwą miłość i czy w ogóle na nią trafi. W głębi duszy marzy o kimś, kto zawładnie jej myślami i wywróci jej świat do góry nogami. Z kolei Aleksander to dojrzały mężczyzna, który został skrzywdzony przez los. Niegdyś emanował radością do świata, był przystojnym, szczęśliwym człowiekiem z piękną żoną u boku. Jedna noc i wypadek sprawiły że stracił wszystko co do tej pory posiadał. Od sprawności, przez miłość, po nadzieję na to że jeszcze kiedykolwiek będzie mógł żyć jak dawniej. Los jednak chciał, aby Klara i Aleksander się spotkali. Co z tego wynikło? Musicie przekonać się sami.
Książka, jak można się spodziewać po literaturze młodzieżowej, jest całkiem lekka i napisana prostym, przyjemnym w odbiorze językiem. Fabuła jest bardzo wciągająca, a bohaterowie wykreowani w taki sposób, że łatwo się do nich przywiązać i dzięki temu przeżywać to co się dzieje jeszcze bardziej. Jestem mile zaskoczona, bo zawsze z tyłu głowy miałam ochotę na sięgnięcie po książki pani Bianek i kompletnie nie mam pojęcia dlaczego zwlekałam. Historia totalnie mnie kupiła. Szczerze mogę powiedzieć że to jedna z lepszych młodzieżówek jakie czytałam. To dowód na to, że można dokładnie opisać emocje i uczucia między bohaterami w sposób kulturalny, przyjemny do czytania i łatwy w odbiorze. Serdecznie ją polecam i sama sięgnę po kolejne książki tej autorki.

Recenzja była publikowana na innych portalach.

Po udanym debiucie Klaudii Bianek, w ciemno sięgnęłam po kolejną jej powieść. "Ocalało tylko serce" to książka bardzo emocjonalna, trudna w temacie i taka realna, taka książka z sąsiedztwa. Lekka, ciepła i przyjemna. Historia Klary i Aleksandra jednak nie poruszyła mnie tak jak Lena i Alan z pierwszej części cyklu. Tutaj jak dla mnie było za dużo mówienia o uczuciach, oczywiście rozumiem, że to było ważne i potrzebne, ale za pierwszym razem, a potem zostało to powtórzone chyba z pięć razy. Ja nie jestem romantyczna i to przeżywanie uczuć i wracanie do historii Aleksa po raz kolejny, trochę mnie męczyło. Zresztą tak samo jak powtarzanie że Klara jest drobna i filigramowa. Może się czepiam, bo w całym rozrachunku książka mi się podobała, ale nie miała jak dla mnie tego "czegoś". Jednak z chęcia sięgnę po kolejne książki Autorki, bo lubię jej styl i niewymuszoną lekkość jej pióra.

Klara poznaje Aleksandra na kolacji u swoich rodziców. Dziewczyna od samego początku jest nim oczarowana i zaintrygowana. Jednak z powodu jego obojętności, uważa go za oschłego i nieuprzejmego. Nie wie, że Aleks przeżył w swoim życiu bardzo ciężkie chwile i w dalszym ciągu boryka się z konsekwencjami jednej decyzji.
Książka porusza bolesne tematy, pokazuje ludzką bezinteresowność i chęć niesienia pomocy innym, nawet własnym kosztem. Jest niesamowicie wzruszająca.
Bardzo mi się podobała. Uważam, że jest warta przeczytania. Gorąco polecam.

Niewiele książek z kanonu literatury młodzieżowej zasługuje na tak wysoka ocenę jak 5 gwiazdek, jednak w tym przypadku jest ona mocno uzasadniona. nie jest to typowa banalna i schematyczna historia o miłostkach dwojga nastolatków. Książka niesamowicie wzrusza, a cała opowieść pozostaje z nami jeszcze na długo po przeczytaniu. Klaudia Braunek porusza w niej jakże ważne tematy społeczne, zapewniam, że nie będziecie mogli się od niej oderwać. Całość utrzymana została w iście romantycznym nastroju,. miłosne rozterki bohaterów oraz ich traumatyczne przeżycia z przeszłości niesamowicie wzruszają i dają do myślenia. Historia opowiedziana przez autorkę naznaczona została piętnem tragedii , gdyż cała opowieść została włożona w usta Aleksandra borykającego się z niepełnosprawnością. Temat ten jak widać nie jest łatwy do przetrawienia, autorka dotyka trudnych przeżyć niezwykle delikatnych, bolesnych. Książka jest nad wyraz dojrzała i pomimo, że zaliczana do grona literatury młodzieżowej może śmiało konkurować z niejedną powieścią obyczajową. Bohaterowie są wyjątkowi, ich przeżycia i miłosne rozterki tak realistyczne i namacalne, że od razu zdobędą serca każdego czytelnika. "Ocalało tylko serce" to istny wyciskacz łez, w którym to emocje biorą górę więc jeśli lubicie tak trudna tematykę śmiało polecam.

Ocalało tylko serce to poniekąd kontynuacja debiutu tej autorki, ale książki są ze sobą bardzo luźno powiązane i można je na spokojnie czytać oddzielnie. Dla mnie było to pierwsze spotkanie z Klaudią Bianek i jestem bardzo zaintrygowana. Na pewno niedługo sięgnę po „Jedyne takie miejsce” ponieważ zaciekawiła mnie historia Leny i Alana, których możemy poznać w tej części. Widziałam nawiązania do pierwszej książki mimo tego, że ich nie rozumiałam. Myślę, że taki powrót do bohaterów będzie bardzo ciekawym aspektem dla osób, które czytają powieści w kolejności ich wydania. Co do samej książki- bardzo pozytywnie się zaskoczyłam. Nie spodziewałam się tego, że aż tak się wciągnę w historię. Na początku akcja toczyła się dosyć wolno, ale druga część książki to wynagrodziła. Co prawda jest trochę przewidywalna, ale nie jest to dla mnie minus w tego typu powieściach. Złapałam się nawet na tym, że kiedy cały dzień byłam zajęta nie mogłam się doczekać aby się dowiedzieć, jak dalej potoczy się ta historia. Bardzo przyjemnie się czytało, idealna pozycja jeżeli ktoś szuka czegoś lżejszego. Zarzut mam właściwie tylko jeden i jest nim główny bohater. Rozumiem, że autorka miała na celu przedstawienie jego walki z traumą, ale z tak denerwującą postacią już dawno nie miałam do czynienia. Były pewne momenty, w których myślałam, że jednak go polubię. Niestety do samego końca irytował mnie jego sposób bycia i niektóre zachowania. Nie jest to jednak na tyle duży minus, żeby przekreślić całą książkę. Bardzo mi się podobała i na pewno będę ją polecać innym. Ogólna ocena 4/5. Książkę odebrałam za punkty na portalu Czytam Pierwszy.

To już trzecia książka Klaudii Bianek, którą miałam okazję przeczytać. Byłam zachwycona debiutem autorki, absolutnie mnie kupił. Druga jej powieść "Najcenniejszy podarunek" nie przypadła mi do gustu. Byłam bardzo ciekawa jak spodoba mi się "Ocalało tylko serce". Zwłaszcza, że przewijają się w fabule postacie z "Jedynych takich miejsc".
Klara to pilna studentka. Bardzo kocha rodziców, stara się zawsze pomagać. Jest bardzo rozważna i dojrzała jak na swój wiek. Aleksander to poważny, choć może trochę gburowaty facet, który przeszedł w swym młodym wieku już całkiem sporo. Był strażakiem i podczas misji ratunkowej zdarzył się wypadek, który okaleczył go na zawsze. Zamknięty w sobie, nie zachęca swoją osobą do siebie. Co połączy tych dwoje ludzi?
Po pierwsze widać u autorki wielki postęp jeśli chodzi o stronę językową, a także samą fabułę. Czytało się to wyśmienicie. Oprócz kilku literówek, nie mam się do czego przyczepić. Sama historia, która rodzi się między Aleksem i Klarą jest bardzo delikatna, rozważna, dojrzała. Klara ma w książce zaledwie 20 lat jednak wierzę, że jest gotowa na związek z kimś takim jak Aleks. Jedynie co mnie zdziwiło to reakcja innych na to, że Klara chce się związać z Aleksem, bo jest starszy. Uważam że 5 lat różnicy w wieku nie jest jakaś bardzo duża. Ale może to tylko ja nie widzę w tym problemu. Podobało mi się, że główna bohaterka nie jest idealna. Mimo, że czuje coś do Aleksandra, brnie w związek z Kamilem by o nim zapomnieć. Waha się i postępuje jak każda z nas mogłaby się zachować. Cieszę się, że znów mogłam spotkać Alana i Lenę. Dzięki temu wiem, że wszytko u nich w porządku 😉 Ogólnie książka mi się podobała. Trochę trafiłam z nią w mój zły czas, bo ciężko było mi się na niej skupić. Odpływałam przy niej z refleksjami nad swoim życiem. Nie znajdziecie tutaj wartkiej akcji czy wielkiego romansu, ale historia zawarta w tej książce jest piękna. Taka jaką może przeżyć każda z nas. Ta powieść rozgrzewa serce i naprawdę warto ją przeczytać.

Autorka pisząc swoje powieści ,potrafi tak wpłynąć na czytelnika ,że każdy zakamarek w sercu będzie poruszony,krew szybciej krążyć,a smutek przeplatać z radością.. Każdy w życiu ma jakieś tajemnice ,czasem nie chcemy ich zdradzić by nie ranić innych ,czasem z obawy przed odżuceniem. Aleksander też ma swoje tajemnice i niechce ich wyjawić.. Jest uważany za tajemniczego i aroganckiego ale gdyby tylko inni znali prawdę.. Nie ma już nadziei,na to że ktoś go pokocha takiego jakim jest ,jest jednak ktoś taki.. Klara to piękna i bystra dziewczyna,jest jednak niepewna siebie.Czeka na prawdziwą miłość choć nie dokońca w nią wierzy.. Gdy pozna Aleksa ,jej życie nabierze innego znaczenia.. Czy odnajdą prawdziwą miłość? Czy Aleksander zdecyduje się by wyjawić swoje tajemnice Klarze? . Książkę odebrałam z portalu @czytampierwszy.pl

Klara jest dziewczyną, która potrafiłaby poruszyć serce nie jednemu chłopakowi – bystra, piękna, o dobrym sercu, a jednocześnie niepewna siebie. Aleksander wydaje się, że ma serce z kamienia. Jednak jego własne życie naznaczone jest tragedią, przez którą wyszedł ze złamanym sercem i brakiem nadziei na lepsze jutro. Kiedy się spotkają to czy przebiją się przez mury, które postawili wokół swoich serc?
O jeju, ale ta książka podbiła moje serce! Nie spodziewałam się tego, kiedy po nią sięgałam. Historia przedstawiona w książce od razu skradła moje serce. Była pełna bólu i cierpienia, serce wciąż mi się krajało nad tym, co musieli przejść bohaterowie. Ale zacznijmy od początku.
Sposób, w jaki pisała autorka, od razu trafił w moje serce. Autorka postawiła na lekki styl pisania, a jednocześnie nie był on „za lekki”, przez to pasował idealnie do tej książki. Budował on cudowny, chwytający za serce klimat. Sprawiał, że z przyjemnością czytało się kolejne rozdziały. I to z szybciej bijącym sercem i wypiekami na twarzy!
Co do fabuły – większa część książki wciągała. Od samego początku chciało się z poznawać kolejne zawirowania sercowe bohaterów. Jednak był blisko końcówki był moment, w którym tempo akcji mocno spadło. Trochę mniej się działo i już się bałam, że tak będzie do końca, ale chwile później kamień spadł mi z serca, bo akcja ponownie się rozkręciła. I to na tyle, że na moment moje serce prawie się zatrzymało! Szybko wybaczyłam to autorce.
Jednak największe brawa należą się autorce za bohaterów, w szczególności za Aleksandra. Autorka świetnie go wykreowała. Był on złożonym bohaterem, który nie otwierał przed ludźmi swojego serca. Bardzo podobało mi się też, jak zmieniał się przy Klarze, jak stopniowo wkradała się ona do jego serca.
Za samą Klarę także należy się autorce uznanie. Zwłaszcza za to, że w pierwszej książce autorki Klara nie zajmowała zbyt wiele miejsca w sercach czytelników. W tej powieści autorka pokazała, że będąc dobrą osobą można być złym bohaterem w historii kogoś innego. Ten zabieg ujął mnie za serce.
Z czystym sercem mogę Wam polecić „Ocalało tylko serce” z całego serca. Mam nadzieję, że ta książka zawładnie także Waszym sercem!