Odcień północy

Indie i jej najbliżsi znaleźli się w wyjątkowo trudnej sytuacji materialnej, która z każdym dniem staje się bardziej dokuczliwa, gdyż w grę wchodzi zdrowie malutkiego Ziggy’ego. Brat dziewczyny ma ogromny problem ze znalezieniem odpowiedniej pracy, dlatego Indygo decyduje się wziąć sprawy w swoje ręce. Przyjmuje posadę opiekunki wrednego, uzależnionego od sinych używek, sławnego i ubóstwianego przez płeć piękną Alexa Winslowa. I choć chłopak okazuje się prawdziwym utrapieniem i robi wszystko, by pozbyć się nowej „niani”, świadomość, że to jedyny sposób, by pomóc rodzinie, stanowi wystarczającą motywację do profesjonalnego wykonywania wyznaczonego zadania. Niestety, dość szybko okazuje się, że od nienawiści do miłości i pożądania niedługa droga, a im bardziej opiekunka odkrywa mroczną duszę gwiazdora, tym mocniej w niej przepada. Z każdym dniem Indygo staje się coraz mniej niedostępna, lecz przecież musi się mieć na baczności, bo Alex wciąż kocha swoją byłą, która właśnie zaręczyła się z jego największym wrogiem. Czy jest jeszcze jakiś ratunek dla zauroczonej Indie? Czy mroczny i bezwzględny gwiazdor bezpowrotnie złamie jej delikatne serce?




„Nienawidziłam sposobu, w jaki chodził, mówił, w jaki mnie poniżał. Nienawidziłam tego, że miał nade mną taką władzę, i tego, jak tę władzę wykorzysta przeciwko mnie.”



To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale bez wątpienia należy do niesłychanie udanych. Pióro pisarki charakteryzuje się lekkością i ekspresywnością, dzięki czemu kartki książki same przelatują przez palce, a lektura stanowi czystą przyjemność. Bezsprzecznie, ostoją nakreślonej powieści są doskonale nakreślone postacie, które poznajemy stopniowo, lecz niesłychanie wnikliwie. Każda z nich została ukształtowana przez niełatwą przeszłość, która odcisnęła się na psychice wyjątkowo uciążliwym piętnem, od jakiego zdaje się nie być ucieczki. Im bardziej odkrywamy ich mroczne demony, tym więcej odnajdujemy w sobie zrozumienia i pozytywnych uczuć. I choć z jednej strony czytelnik ma ochotę udusić Alexa i potrząsnąć Indygo, by uciekała od niego jak najdalej, z drugiej, z każdą kolejną stroną kibicuje im coraz mocniej. Tylko czy zuchwały, wredny, upadający na dno gwiazdor potrafi jeszcze pokochać miłością prawdziwą i niewinną? Czy Indie odgórnie została skazana na pokiereszowane serce?


„Pozwoliłam mu na to. Pozwoliłam się dotykać, chociaż wiedziałam, że jest gwiazdą rocka, dupkiem, do tego uzależnionym. Że jest zakochany w dziewczynie imieniem Fallon, która złamała mu serce, a jemu nigdy nie udało się go posklejać. Że jego złamane serce oznacza jedno: on nigdy więcej nikogo nie pokocha – nie tak, jak zasługiwałam na to ja – i pozostanie co najwyżej obrazem. Piękną rzeczą, której nie można użyć.”



Dla wielu zdawać się może, iż „Odcień północy” to schematyczny romans, mamy bowiem do czynienia z typowym niegrzecznym chłopcem i niewinną dziewczyną, jaka może być dla niego jedynym ratunkiem. Autorka jednak udowodniła, że każdą szablonową historię można dopieścić niezwykłą świeżością, czyniąc w ten sposób coś nowego, nieobliczalnego i trzymającego w napięciu do ostatniej strony. Fabuła obfituje w zaskakujące zwroty akcji, nie sposób przewidzieć, co jeszcze szykuje pisarka dla swoich intrygujących bohaterów, dlatego z wypiekami na twarzy połyka się kolejne strony i z zapartym tchem wyczekuje następnych niespodzianek. Bez wątpienia, to jedna z tych obezwładniających lektur, których czytanie jest wyjątkową przyjemnością i relaksem, jakimi chciałoby się delektować jak najdłużej.



„Nieosiągalny, oziębły, z problemami. Wiedziałam o tym. W końcu nie byłam głupia. Ale może właśnie to przyciągało mnie do Alexa. Był kompletnie nieosiągalny – nigdy nie odda mi swojego serca ani przyszłości, ani nie poświęci mi wiele czasu – ale i tak coś mi podarował. Paliwo, dzięki któremu jechałam, zszywając ze sobą fragmenty pełne głupich marzeń i idealistycznych wizji o nas.”



„Odcień północy” jest hipnotyzującym, zabawnym, rozpalającym zmysły romansem, który pochłonie was bez reszty. To nie tylko wciągająca powieść o uzdrawiającej mocy miłości, ale też poruszająca, bolesna historia o samotności w tłumie, fałszu i niszczącej sile uzależnienia od alkoholu i narkotyków oraz trudach pokonania go. Nienagannie nakreślone, intrygujące postacie, liczne zaskakujące zwroty akcji, prześladujące mroczne demony przeszłości, a także solidna dawka humoru i ciętego języka, a wszystko nakreślone sugestywnym, niesłychanie przyjemnym piórem. Gwarantuję, że książka wciągnie was już od pierwszej strony i zafunduje wam ogromną dawkę relaksu, silnych, rozpalających emocji i zapomnienia. Polecam całym sercem!

L.J. Shen to autorka, która poznałam dzięki serii książek Święci grzesznicy tam, ujęła mnie swoim stylem i oryginalną kreacją postaci. W "Odcieni północy" mamy całkowicie inną historię, z nowymi bohaterami i miejscem akcji. Jak tym razem wyglądała moja podróż w ten wykreowany świat?
Alex to typowy buntownik, nałogowy alkoholik i narkoman. Prasa rozpisuje się o nim bardzo chętnie, a on sam nie kryje się z tym, że świadomie dostarcza mediom plotek na swój temat. Teraz jednak jego życie obrało inne tory, po odwyku, który odmieniał nie raz jego życie, cała ekipa, z która ma zamiar wybrać się w trasę koncertową, jest zmuszona pilnować dorosłego faceta aby znowu nie wpadł w kłopoty. Wtedy do gry wkracza Indigo. Pod pretekstem ogłoszenia o wolnej posadzie asystentki, na które wpadła przypadkiem, zostaje wrobiona w osobistą opiekunkę rozpieszczonej gwiazdy rocka. Po pewnym czasie dziewczyna nieświadomie dla siebie staje się muzą i natchnieniem dla wrednego i bezpośredniego muzyka. A to, znacząco wpłynie na relacje tych dwojga ludzi. Po skończeniu tej książki mam mega mieszane uczucia. Z jednej strony widzę plusy takie jak ciekawa fabuła i dobry pomysł, a z drugiej strony, wizja oczekiwań i tego co jest w jej wnętrzu całkowicie się rozjeżdża. Mam wrażenie, że całokształt tej powieści jest lekko mówiąc bez wyrazu. Sama postać Alexa, co na początku zauważyłam była świetnie przedstawiona. Jego problem z używkami, zranione serce i chęć zemsty, połączone w jednej niesfornej osobie sprawiały, że z ciekawością pochłaniałam strony, żeby przekonać się do czego jego zachowanie doprowadzi, a tutaj, z każdą dalszą stroną jego charakter zmieniał się niekorzystnie. Był jakby na siłę kreowany na chamskiego gościa, który nie widzi niczego ani nikogo więcej poza sobą. Może taki był zamysł autorki, jednak mnie to lekko denerwowało. Poza tymi szczegółami książka jest całkiem przyjemną lekturą. Pokazuje nam, że miłość często przychodzi znienacka, a żądza zemsty potrafi przysłonić nam rzeczywistość i zaburzyć obraz naszego otoczenia. Na przykładzie Indigo, autorka pokazuje nam również jak trudna sytuacja materialna i trudne doświadczenia z przeszłości są w stanie wpłynąć na obecne życie. To co spotkało rodziców dziewczyny i to, w jaki sposób L.J. Shen połączyła ten fakt z przeszłością Alexa było świetnym zagraniem, które znacząco wpłynęło na moją ostateczną ocenę. "Odcień północy" to historia wielowątkowa i poruszająca życiowe tematy, dylematy i problemy społeczne. Ma kilka minusów, jednak nie zmienia to faktu, że czas z nią spędzony to czysta przyjemność. Staram się nie zrażać do autorki, bo wiem, że ma potencjał na tworzenie zdecydowanie lepszych powieści.
Książka nie zwala z nóg, ale sprawia przyjemność i sądzę, że jest idealna na spędzenie miłego wieczoru, a główny bohater, czyli Alex zadba o to, aby każda czytelniczka pokochała go równie mocno co Indigo.