Ostatnia sztuka Tadeusa Voldta

Ostatnia sztuka Tadeusa Voldta to drugi tom cyklu Miasta Szulerów. Tomasz Marchewka ponownie przenosi nas do Hausenberga. W półświatku spotykamy nowych bohaterów, którzy żyją w świecie intryg i nie do końca legalnych interesów. Przygoda szulerów wciąga a gangsterski klimat sprawia, że nie sposób się od niej oderwać. Książka pełna akcji z ciekawą fabułą. Osoby, które nie czytały pierwszej części bez problemu powinny się odnaleźć w tej części :)

Zamiast szelestu kartek podczas przewracania stron, słyszymy dźwięki różnych mechanizmów czy metalu tartego o metal pochodzącego z właśnie rozkładanego ukradzionego zegarka, który jest jeszcze ciepły od ciała dawnego właściciela. W każdym akapicie czuć ten niesamowity, wiktoriański, łotrzykowski, gangsterski klimat, który wręcz emanuje z książki i wzrasta ze strony na stronę. Nie da się go nie lubić!

Główną bohaterką jest silna kobieta, której samej przyszło żyć i zarabiać na siebie w świecie zdominowanym przez mężczyzn. Jej determinacja, żeby przetrwać, nie trafić na ulicę oraz profesjonalizm w pracy zachwyca. Im jesteśmy dalej, tym bardziej Iva z powodu naglącej potrzeby zdobycia pieniędzy skręca w szemrany światek. Nie spada wbrew pozorom opinia czytelnika o niej, bardzo szybko przywiązujemy się do głównej bohaterki i coraz bardziej kibicujemy. Przy tej jej niesamowitości jest ludzka i w jakiś sposób niezwykle bliska. Popełnia błędy, uczy się na nic, nie wszystko jej się udaje- to chyba najbardziej zachwyca mnie w Ivie.
Gorąco polecam Wam „Ostatnią sztukę Tadeusa Voldta”. Masa zwrotów akcji, cudownie wykreowany świat, jeszcze lepiej bohaterowie. W pewnym momencie musiałem aż stopniować emocje! To była niesamowita przygoda.

Ω Ludzie honoru w tym mieście melodii przeszłości.
💰
Ω Miasto szulerów – Hausenberg – mimo zbrodniczej natury rządzi się swoimi prawami. Nadrzędną rolę sprawują w mieście najsilniejsi, a słabsi im podlegają. Zbrodnia zaś jest sztuką, sam jej akt przejawem artyzmu, a przestępca – sztukmistrzem, artystą. Jedynym umownym nietykalnym punktem pozostają banki, bo ich zawartość jest często własnością ogółu. Jakie więc na przeżycie ma młoda, niedoświadczona kurierka przełamująca to tabu?
💰
Ω Na kolejną, niezależna opowieść z cyklu „Miasto szulerów” widać, że był plan. Stworzyć rzeszę walczących ze sobą miejskich grup🦈, ożywić legendy Hausenberga⚔️, dać bohaterom motywy, zadanie, lokacje🗺… Ale gdzieś po drodze coś poszło w innym kierunku niż powinno. Przez pierwsze 200 stron akcja bardzo się ciągnie😖. Owszem, jak to na początku każdej porządnej serii, dostajemy wprowadzenie, przedstawienie postaci i inne mniej lub więcej ważne strzępki informacji o świecie przedstawionym. Tu mieliśmy je często w formie flashbacków albo relacji bohaterów. Problem polegał na złym wyważeniu tego zabiegu np. jakaś postać idzie chodnikiem, opisuje otoczenie, po czym nie stąd ni zowąd strzela nam w twarz kilkoma albo kilkunastoma ciągłymi stronami flashbacku. I tak non stop. Dla mnie bardzo obciążało to „teraźniejszą” akcję bo więcej wiedziałam tu o przeszłości niż czasach protagonistom obecnym. Nie żeby nie było to ciekawe, ale trochę było tego za dużo. Ciekawiej natomiast zaczęło robić się w ostatniej 1/3 pozycji, już po wykonanej „sztuce”, kiedy wszystkie karty zostały już wyłożone na stół🃏. Ten fragment łyknęłam bardzo szybko – wciągał, był dynamiczny⚡️ i dobrze objaśniony. Chociaż co do zakończania mam mieszane uczucia… ale to zostawiam już wam😄. „Ostatnia sztuka Tadeusa Voldta” opowiadająca o tytułowym Królu Kasiarzy Tadeusie💎, kurierce Ivie📦 i byłej klice Nomie🔪 ma swój urok i klimat zbrodniczego półświatku, hazardu, umów i walki o władzę. Jest to jednak dosyć przeciętna książka o tej tematyce, ale z bardzo dobrze zarysowanym schematem miejskiej hierarchii, historii i zasad.

Książka to mroczna historia, pełna intryg i gangsterskich porachunków. Bohaterzy jakich w niej spotkamy są dobrze wykreowani, a każdy z nich posiada pewne umiejętności, które wzbogacają fabułę książki. Nie braknie w niej akcji, przestępczych porachunków, szulerów, klik, mrocznego klimatu i świetnie wykreowanego świata, w którym się wszystko dzieje.
Od samego początku książka wciąga czytelnika i powoduje, że kibicujemy głównym bohaterom w ich szelmowskim planie. Samo planowanie, przygotowywanie się, zbieranie informacji jest już ciekawe. Trudno przewidzieć co się wydarzy, historia trzyma w napięciu i wywołuje dreszczyk emocji. Czy plan się powiedzie? Czy wszyscy będą lojalni? Czy jednak ktoś się wyłamie?
Ale, żeby się dowiedzieć trzeba przeczytać książkę i po prostu świetnie się bawić. Autor zachęcił mnie bardzo do przeczytania innych jego książek.

Ostatnia sztuka Tadeusa Voldta to drugi tom cyklu Miasta Szulerów. Tomasz Marchewka ponownie przenosi nas do Hausenberga. W półświatku spotykamy nowych bohaterów, którzy żyją w świecie intryg i nie do końca legalnych interesów. Przygoda szulerów wciąga a gangsterski klimat sprawia, że nie sposób się od niej oderwać. Książka pełna akcji z ciekawą fabułą. Osoby, które nie czytały pierwszej części bez problemu powinny się odnaleźć w tej części :)

Zamiast szelestu kartek podczas przewracania stron, słyszymy dźwięki różnych mechanizmów czy metalu tartego o metal pochodzącego z właśnie rozkładanego ukradzionego zegarka, który jest jeszcze ciepły od ciała dawnego właściciela. W każdym akapicie czuć ten niesamowity, wiktoriański, łotrzykowski, gangsterski klimat, który wręcz emanuje z książki i wzrasta ze strony na stronę. Nie da się go nie lubić!

Główną bohaterką jest silna kobieta, której samej przyszło żyć i zarabiać na siebie w świecie zdominowanym przez mężczyzn. Jej determinacja, żeby przetrwać, nie trafić na ulicę oraz profesjonalizm w pracy zachwyca. Im jesteśmy dalej, tym bardziej Iva z powodu naglącej potrzeby zdobycia pieniędzy skręca w szemrany światek. Nie spada wbrew pozorom opinia czytelnika o niej, bardzo szybko przywiązujemy się do głównej bohaterki i coraz bardziej kibicujemy. Przy tej jej niesamowitości jest ludzka i w jakiś sposób niezwykle bliska. Popełnia błędy, uczy się na nic, nie wszystko jej się udaje- to chyba najbardziej zachwyca mnie w Ivie.
Gorąco polecam Wam „Ostatnią sztukę Tadeusa Voldta”. Masa zwrotów akcji, cudownie wykreowany świat, jeszcze lepiej bohaterowie. W pewnym momencie musiałem aż stopniować emocje! To była niesamowita przygoda.