Pan Idealny

Kolejny dzień i kolejna książka od Wydawnictwa Oficynka. Szczerze mówiąc, dość długo zastanawiałam się, czy w końcu „Pan Idealny” okaże się powieścią, o której mogłabym z czystym sumieniem powiedzieć, że nie tylko spędziłam przy niej miło czas, lecz także z uśmiechem na twarzy mogłabym polecić ją innym miłośnikom literatury.

Sam pomysł na fabułę wydaje mi się mimo iż rzeczywisty, nieco zbyt bardzo przesadnie ubrany w słowa. Rozumiem, na świecie jest wielu pracoholików, jednak czytając to czułam, że wielu z nich mogłoby poczuć się urażonymi. Nie za bardzo podobało mi się to na siłę podkreślanie jak bardzo ważna jest dla Olafa jego praca. W pierwszych zdaniach tej książki. W porządku, rozumiem, że jest to ważne, jednak w trzech pierwszych zdaniach zdążyłam zorientować się jak będzie wyglądać sytuacja. Jednak dobra, postanowiłam dać jej szansę i brnąć w to dalej.

Rzecz jasna spotkałam się tu z ogromem słownictwa, którego znaczenia osobiście niezbyt dobrze rozumiem, gdyż najzwyczajniej w świecie nie interesuję się komputerami, ogólnie informatykom, jednak na całe szczęście wszystko zostało tu klarownie i czytelnie przedstawione, dzięki temu nie było to aż tak wielkim problemem.

Co do bohaterów, mimo iż na samym początku nie darzyłam ich zbytnią sympatią, z czasem udało mi się ich polubić, jednak na tym moje uczucia się kończą. Zdaję sobie sprawę, że oni wszyscy zostali przedstawieni nieco zbyt bardzo... książkowo. Olaf aż nazbyt interesował się pracą, a Izabela zbyt bardzo obawiała się, że zostanie sama.

Jednak to, co w szczególności zasługuje na uznanie to zwroty akcji, które nie tylko pozytywnie wpłynęły na rozwój wydarzeń, lecz także zaciekawiły mnie i zaintrygowały do dalszego czytania. Styl autorki co prawda nie jest jeszcze nie wiadomo jak wspaniały, jednak widzę u niej duży potencjał i mam nadzieję, że dzięki praktyce uda jej się zasłynąć w naszym kraju. Na jej miejscu wybrałabym jednak nieco inny temat, taki który nie tylko wzbudziłby uwagę potencjalnego czytelnika, lecz także okazał się powiewem świeżości, które ostatnio zdarzają się coraz rzadziej.

Przyznaję jednak, że mimo iż czytałam tę książkę z niemalże przyjemnością, nieco szerzej otworzyłam oczy przy zakończeniu. Naprawdę? To właśnie tak ma się kończyć cała ta historia. Tak, bez dwóch zdań zakończenie jestem jednym z największych minusów tej powieści i osobiście nie jestem do niego przekonana nawet w jednym procencie.