Pewnego lata T.2 Lato, kiedy cię ocaliłam

Urocza historia! Zawsze jak sięgam po serie, to mam wrażenie, że każda kolejna podoba mi się bardziej. Tak również było w tym przypadku. Ta historia oczarowała mnie od pierwszych stron. Pokochałam głównych bohaterów, a najbardziej główną bohaterkę- niezłomną Lucie. Ta kobieta przeszła wszystko, zaryzykowała dla dobra siebie i swoich dzieci. Zmagała się z problemami, niosąc wszystko tylko i wyłącznie na swoich barkach. W tym wszystkim nie ułatwiał jej toksyczny mąż, który nie zapominał przypominać jej na każdym kroku jak beznadziejną jest żoną i co gorsza matką. Typowy toksyk. Mimo tych wszystkich rzucanych kłód pod nogi postanowiła walczyć, i to właśnie jest kobieta. Kobieta i matka.

Każdy z bohaterów borykał się z jakimś problemem, z przeszłością, która co jakiś czas się odzywała i naprzykrzała komplikując im życie.

Ja już wielokrotnie wspomiałam, że pióro autorki jest świetne i ja kocham jej książki, a każdą kolejną biorę w ciemno. Tym razem jest to idealna pozycja na letnie wieczory. Jeśli szukacie letniaczka- proszę bardzo.

Jednak niech was nie zmyli ta okładka, i zapowiedź pięknego letniego romansu, książka mimo swojej słodyczy porusza ważne tematy i daje do myślenia. Pokazuje, jak trudno czasami wykonać pierwszy krok, postawić na coś i dążyć do wyznaczonego celu. Idealnie pokazuje przemoc emocjonalną i ekonomiczną. Uświadamia, że pomoc najbliższych jest ważna, pokazuje jak wyznaczać sobie i innym granice. I co najważniejsze- to historia, która utwierdza w przekonaniu, że przeznaczenia nie oszukasz.

Były momenty grozy, przy których obawiałam się, że serce mi zaraz wyskoczy z piersi, takie w których łzy pojawiały się samoistnie, oraz takie, gdzie miałam ochotę chwycić Caleba i mocno nim potrząsnąć.

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania