Pierścionek z cyrkonią

Książka oczarowała mnie swoją historią o poszukiwaniu miłości która swoje spełnienie znajduje dopiero po wielu latach.
Po przeczytaniu tej książki można by powiedzieć że prawdziwa. miłość istnieje tylko trzeba na nią poczekać aż dojrzeje .Historia zaczyna się w Gdańsku w roku 1967, gdy bohaterowie pobierają nauki w liceum, a potem przeskakuje do Paryża w roku 2008, kiedy spotykają się przypadkowo, już - jak to się mawia - jako osoby po przejściach.
To nie jest typowy romans tylko książka o prawdziwej miłości.
Sięgnijcie po nią bo książka jest ciekawa i oryginalna polecam



https://www.instagram.com/p/CXHmO0_sxFO/

Wspomniałam, że "Pierścionek z cyrkonią" to dla mnie swego rodzaju osobiste zaskoczenie? – bo to także powrót do historii. Do przeszłości o której ja, słyszałam tylko z opowiadań jako szczęśliwiec posiadający historie na poziomie rozszerzonym w klasie licealnej. Chyba to sprawiło, że nie lubiłam czytać o niej w książkach, które nie były obowiązkowe, a tutaj – niespodzianka. To subtelnie wykreowane historyczne tło, dodało tej książce uroku i sprawiło, że lepiej zrozumiałam realia świata wykreowanego.

Już na koniec powiem Wam o jeszcze jednym detalu, który niesamowicie mi się w tej historii podobał - opis podróży głównego bohatera, stosunkowo szczegółowy rys miejsc, kultury czy jedzenia – trochę jak swoisty przewodnik turystyczny miejsc w których przebywał Piotr. Dla mnie, jak najbardziej na plus dla całokształtu historii – kto wie, może obudził się w moim sercu głód podróżowania.

Jeśli chcesz poznać historię, która Cię zaskoczy, którą będziesz mógł polubić – powoli i nieśpiesznie poznając jej skrywane we wnętrzu tajemnice
Jeśli chcesz która w pewien delikatny acz niebanalny sposób dotknie Twojego serca

Pierścionek z cyrkonią to coś idealnie dla Ciebie.

https://zatrzymachwileulotne.blogspot.com/2018/08/pierscionek-z-cyrkonia-kp-abenda.html

Książka ujęła mnie swoim urokliwym klimatem, wrażliwością, nostalgią ale też powrotem do lat dawno minionych. To piękna i romantyczna historia o miłości, wiecznie żywej ale trudnej i pełnej emocji. Nastrój końca lat sześćdziesiątych oraz siedemdziesiątych i osiemdziesiątych nadaje jej niezwykłej magii i pozwala młodym czytelnikom poznać ówczesne realia życia. Niektóre sprawy z przeszłości ukazane w powieści mogą być dla młodych osób niezrozumiałe, gdyż dzisiejsze czasy obfitują w technologiczne możliwości komunikowania się. Inaczej podchodzi się też do miłości, rodziny, szkoły czy innych ludzi.

Młodzieńcza miłość głównego bohatera toczy się w czasach socjalistycznych. Ukochana Piotra Bonerskiego jest córką wpływowego dygnitarza Służby Bezpieczeństwa - pułkownika Sztorca. To rodzi przeszkody i zagraża ich miłości...

Nie jest to jednak ckliwa opowiastka lecz umiejętnie poprowadzona historia ukazująca nie tylko dzieje niespełnionej miłości lecz poruszająca ważne aspekty społeczne. Jednym z nich jest problem alkoholizmu i jego wpływu nie tylko na osobę uzależnioną lecz także na najbliższych.

Autor umiejętnie i starannie dobiera słowa używając często literackich zwrotów. Nawet sceny erotyczne są opisane ze smakiem, delikatnie i bez wulgaryzmów. Nie są one przerysowane lecz raczej naturalnie wkomponowane w historię. Prowadzi swoją opowieść spokojnie, bez nagłych zwrotów akcji, powoli odkrywając kolejne jej wątki, co wzbudza zainteresowanie i chęć poznania finału tej historii.

Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2018/07/420-pierscionek-z-cyrkonia.html

Książkowe podróże Anny

Przede wszystkim nie ma w niej cukierkowo - przesłodzonych bohaterów. Taki obraz głównych postaci możemy znaleźć w wielu książkach. Mnie osobiście to nie przeszkadza, ale nie ma co ukrywać, że w ostatnim czasie w literaturze panuje trend na powalająco przystojnych, młodych mężczyzn i zjawiskowo piękne dziewczęta, obok których nie można przejść obojętnie.
Krzysztof Piotr Łabenda swoimi bohaterami uczynił zwykłych ludzi, nie idealizował ich, nie zrobił z nich herosów. I właśnie to podobało mi się w nich najbardziej - fakt, że byli tacy... ludzcy (na pewno wiecie, co mam na myśli).

Po drugie autor podjął się trudnego zadania zaprezentowania różnych odcieni miłości. Nie bał się opowiadać o tej miłości najczystszej, niewinnej, ale i nie owijał w bawełnę, kiedy miłość powoli zmieniała się w... nienawiść.
Ukazał jak bezgranicznie można kochać dziecko i jak można je winić (niekoniecznie słusznie) za wszystko, co złe.
Wreszcie pokazał, że los nawet w kwiecie wieku może spłatać figla i postawić na drodze człowieka miłość jego życia. Tyle tylko, czy ten człowiek jest już na tyle nauczony doświadczeniem, by tego nie przegapić?

https://ksiazkowepodrozeanny.blogspot.com/2018/07/pierscionek-z-cyrkonia-krzysztof-piotr.html