Po moim trupie

Nie da się przejść obok kryminałów autora obojętnie. To już część czwarta i każda kolejna pozycja zachwyca mnie jeszcze bardziej. Należy je jednak czytać po kolei, gdyż bywa, że mamy wspominki z wcześniejszych tomów. Choćby to, że postacie żyją tu normalnie i ich czas płynie tak samo jak nasz. Najbardziej chyba tutaj spodobało mi się to, że postacie były nie tylko inteligentne ale i mocno spostrzegawcze z ogromnym licznikiem pamięci. Sprawa, która została tutaj poruszona wymagała od głównego bohatera niemal rzeczy nie możliwej do osiągnięcia. Chodziło o bardzo złego człowieka, który rzekomo zmarł w wyniku zawału. William sam był na tym pogrzebie, by przekonać się, czy nie został odstawiony jako szopka. Jest jednak osoba, która uważa, że denat nadal żyje. Ma ku temu niewyjaśnione dowody i w tym momencie zaczyna robić się nieciekawie. Pamiętajcie, że mierzycie się tutaj z ludźmi, którzy widzą i wiedzą niemal wszystko. Dodatkowo ich działania są mocno ograniczone, bo akcja dzieje się na luksusowym liniowcu płynącym do Nowego Jorku. Jak zatem poznać kto jest sprzymierzeńcem, a kto wrogiem?
Mega kryminał z dużym wydźwiękiem psychologicznym. Czytając czułam, że mogę się wiele od nich wszystkich nauczyć. Bywa tutaj zabawnie, ale ze smakiem. Wbrew pozorom lektura jest lekka i bardzo wciągająca. Mamy bardzo dużo dialogów, co lubię najbardziej. Niestety nikt z nich nie jest konkretny, zawsze znajdzie się coś, co zostało zatajone lub ukryte. Nie można się nudzić, bo wciąż dochodzą nowe fakty. Pojawia się tu wyścig z czasem, bo póki zło jest na wolności, zdarzyć może się naprawdę wszystko:-) Bardzo wam ją polecam!