Po złote runo

Lata osiemdziesiąte dziewiętnastego wieku.

Kujawy i Riwiera. Rolnicza, konserwatywna

Polska rujnowana przez lichwiarzy

i rozrywkowa Francja - istna mekka

wyznawców złotego cielca.

On - Stanisław Radziejowski - posągowy

przystojniak, zrównoważony elegant, dobrego

rodu trzydziestolatek po zachodnich uczelniach

wyznający ""postępowe"" poglądy. Ona - Stefania

Mirska - smukła, ładna blondynka, wytworna,

mimo to skromna, mądra, pobożna

i opiekuńcza panna na wydaniu.

A pomiędzy nimi: drapieżna, zalotna brunetka

o przenikliwych oczach i zmysłowych ustach,

nieprzebierająca w środkach córka

aroganckiego bogacza.

Jeske-Choiński ostro rozprawia się z filozofią

życiową wyznawaną przez łowców posagów,

hazardzistów, utracjuszy i... dorobiekiwczów,

wskazując lekarstwo w powrocie do

katolickich wartości rodzinnych.