Powrót do tajemniczego ogrodu

Londyn, rok 1939. U progu wojny miasto zostaje ewakuowane. Dzieci z sierocińca mają się udać do posiadłości w Yorkshire, do fundatorów ich domu w mieście. Tam będą bezpieczne. Wśród wychowanków sierocińca jest Emmie Rose. Dziewczynka musiała zostawić w Londynie kotkę, która kręciła się niedaleko sierocińca, a z którą Emmie dzieliła się jedzeniem. Emmie tęskni za kotem, jednak codzienne obowiązki – głównie szkoła – skutecznie odciągają ją od myślenia o smutkach. Na dodatek dziewczynka odkrywa dziennik Mary Lennox, która mieszkała w posiadłości kilkanaście lat temu. Emmie nie może się powstrzymać i czyta jej zapiski. Z nich dowiaduje się o tajemniczym, zamkniętym ogrodzie i o przygodach, które przeżyła Mary w dzieciństwie. Emmie postanawia odnaleźć ogród i sprawdzić, czy nadal jest zamknięty...
Powrót do tajemniczego ogrodu autorstwa Holly Webb to kontynuacja historii napisanej przez Frances Hodgson Burnett. Akcja ponownie rozgrywa się w domu w Yorkshire, a bohaterką znowu jest ciekawska dziewczynka.
Obie historie dzieli kilkanaście lat. Mary dorosła, jej przyjaciele również. Teraz dom gości nowe dzieci, kolejne pokolenie, a paniczem nie jest już Colin, lecz Jack. Nie zmieniło się jednak to, że pan domu jest nieobecny, posiadłość ma swoje tajemnice, a dzieci znów muszą zajmować się same sobą.
Poza wątkiem ogrodu i przygód z nim związanych, jest też kilka kwestii, które zwracają uwagę podczas lektury. Po pierwsze sytuacja w Anglii. Mamy wojnę, dlatego też nie dziwi, że ludzie muszą walczyć, uciekać z miast i rezygnować z niektórych dotychczasowych wygód. Pokazano tu jednak nie walkę, lecz sytuację kobiet i dzieci pozostawionych w domach, czekających na ukochanych synów, ojców i braci. Mimo że nie czuć grozy związanej z wojną, jest trochę niepokoju przebijającego się przez każde działanie bohaterów.
Po drugie bohaterowie z przeszłości, którzy wracają w teraźniejszości. Czytelnik podejrzewa, że właśnie tak może być, ale nie ma stu procent pewności, nim nie skończy czytać. To miłe, że autorka nawiązała tak bezpośrednio do wydarzeń z powieści Burnett.
I na koniec – ponownie wątek natury, która daje szansę na wiele przygód, przyjaźni i zapewnia wiele emocji. Autorka pokazała, że tak jak w pierwszej części przyroda uleczyła Colina, tak tu może to samo uczynić z sercami bohaterów.
Trochę byłam rozczarowana faktem, że ogród nie jest już tajemniczy. Widziałam filmową opowieść o powrocie do tajemniczego ogrodu i bardzo mi się podobała przez to, że schematy były identyczne co w oryginale. Tym razem jednak powieść została odarta z tego klimatu tajemniczości, skupiono się na zupełnie innych rzeczach, uwypuklając kwestie społeczne i historyczne. Mimo wszystko stylistyka jest podobna do pierwowzoru, co dodaje książce pewnego uroku.
Powrót do tajemniczego ogrodu to ciekawa książka, którą czyta się błyskawicznie. Czytelnik chce poznać losy Emmie, ale też Mary, Dicka i Colina. W książce nie brakuje emocji. To przyjemna kontynuacja, chociaż pierwsza część ma swoją niepowtarzalną atmosferę, a którą nie do końca czuć w Powrocie...
Jeśli czytaliście Tajemniczy ogród, Powrót... także wam się spodoba. Warto zobaczyć, co stało się z bohaterami klasycznej powieści i sprawdzić, jak współczesna autorka poradziła sobie z kontynuacją historii, którą kochają miliony.