Premiery nie będzie / OFICYNKA

DRAMATY LUDZKICH SERC
Najbardziej w literaturze lubię proste historie. Takie, które toczą się swoim rytmem, powoli, acz skutecznie wciągając mnie w opowiadaną historię. Takie, które mogłyby wydarzyć się naprawdę. Nieprzekombinowane, małe proste ballady o emocjach. I taką książkę mam dla Was dziś. Małgorzata Sobieszczańska- "Premiery nie będzie", Wydawnictwo Oficynka, 2017 r.
Trwają próby do spektaklu, a premiera zbliża się wielkimi krokami. Atmosfera w zespole staje się coraz gęstsza. Reżyser, Filip, pragnąc rozładować napięcie, zaprasza aktorki grające główne role do swojej daczy na Mazurach. Tu dochodzi do zbrodni. Prawie identycznej jak w wystawianej sztuce. Kto zabił znaną aktorkę? Ile tajemnic i brudów skrywa świat celebrytów ? Dobrze wyważona opowieść o namiętnościach i dawno skrywanych urazach, gdzie każdy ma motyw, a specyficzny świat aktorów jest nie lada zagadką dla prowadzących śledztwo. Pięknym smaczkiem tej powieści jest wykorzystanie motywu "Balladyny". Pozwala nam wczuć się we współczesną opowieść opartą na klasycznym dramacie. Idealnie wyważone proporcje dają nam bardzo wciągająca powieść kryminalną. Zamordowana miała na sumieniu liczne grzeszki, a zgromadzone w domku towarzystwo również ukrywa niejedną tajemnicę. Kryminał w klasycznym stylu- wszyscy jesteśmy podejrzani. W toku prowadzonego śledztwa wychodzą na jaw coraz to nowe, wydawałoby się, głęboko skrywane tajemnice. Kim naprawdę są przyjaciele i znajomi ofiary. Czy mit budowany wokół życia aktorki miał cokolwiek wspólnego z rzeczywistością? Bardzo dobra powieść dla wielbicieli klimatycznych kryminałów będących hołdem dla klasyki. Zgrabnie wysnuta nić intrygi, która prowadzi nas od jednej osoby do drugiej wzmagając w nas niepokój i podejrzenia. To wszystko zmierza do finału, w którym wszystkie wątki zostają ładnie poskładane w całość. Miałam wiele przyjemności czytając tę powieść. Podobają mi się postaci, które autorka wykreowała. Myślę, że specyficzny świat teatru jest tu rzetelnie przedstawiony. Śledczy, którzy po nitce do kłębka, w atmosferze matactw i kłamstw powoli zmierzają do wykrycia sprawcy. Jest w tej powieści wszystko to, co mnie daje przyjemność czytania : ciekawy pomysł, żywe postacie, cały wachlarz ludzkich emocji i zwieńczenie, które jest niewydumane i nieprzejaskrawione. Idealna lektura dla każdego, kto szuka w kryminale nie krwi i wypaczonego psychopaty, ale dramaturgii i psychologicznej symfonii ludzkich dusz. Dobrze napisana, głęboka i wciągająca opowieść o zemście, miłości i zazdrości. Zdecydowanie polecam, ponieważ takie powieści dziś, szczególnie na naszym rodzimym poletku , należą do rzadkości. Chwile spędzone z tą książką na pewno nie będą stracone. Daję piątkę za całokształt, ponieważ dla mnie to powieść idealnie wyważona i mimo iż hołdująca klasyce, to nie nudzi nawet przez chwilę. Diabeł poleca.

DRAMATY LUDZKICH SERC
Najbardziej w literaturze lubię proste historie. Takie, które toczą się swoim rytmem, powoli, acz skutecznie wciągając mnie w opowiadaną historię. Takie, które mogłyby wydarzyć się naprawdę. Nieprzekombinowane, małe proste ballady o emocjach. I taką książkę mam dla Was dziś. Małgorzata Sobieszczańska- "Premiery nie będzie", Wydawnictwo Oficynka, 2017 r.
Trwają próby do spektaklu, a premiera zbliża się wielkimi krokami. Atmosfera w zespole staje się coraz gęstsza. Reżyser, Filip, pragnąc rozładować napięcie, zaprasza aktorki grające główne role do swojej daczy na Mazurach. Tu dochodzi do zbrodni. Prawie identycznej jak w wystawianej sztuce. Kto zabił znaną aktorkę? Ile tajemnic i brudów skrywa świat celebrytów ? Dobrze wyważona opowieść o namiętnościach i dawno skrywanych urazach, gdzie każdy ma motyw, a specyficzny świat aktorów jest nie lada zagadką dla prowadzących śledztwo. Pięknym smaczkiem tej powieści jest wykorzystanie motywu "Balladyny". Pozwala nam wczuć się we współczesną opowieść opartą na klasycznym dramacie. Idealnie wyważone proporcje dają nam bardzo wciągająca powieść kryminalną. Zamordowana miała na sumieniu liczne grzeszki, a zgromadzone w domku towarzystwo również ukrywa niejedną tajemnicę. Kryminał w klasycznym stylu- wszyscy jesteśmy podejrzani. W toku prowadzonego śledztwa wychodzą na jaw coraz to nowe, wydawałoby się, głęboko skrywane tajemnice. Kim naprawdę są przyjaciele i znajomi ofiary. Czy mit budowany wokół życia aktorki miał cokolwiek wspólnego z rzeczywistością? Bardzo dobra powieść dla wielbicieli klimatycznych kryminałów będących hołdem dla klasyki. Zgrabnie wysnuta nić intrygi, która prowadzi nas od jednej osoby do drugiej wzmagając w nas niepokój i podejrzenia. To wszystko zmierza do finału, w którym wszystkie wątki zostają ładnie poskładane w całość. Miałam wiele przyjemności czytając tę powieść. Podobają mi się postaci, które autorka wykreowała. Myślę, że specyficzny świat teatru jest tu rzetelnie przedstawiony. Śledczy, którzy po nitce do kłębka, w atmosferze matactw i kłamstw powoli zmierzają do wykrycia sprawcy. Jest w tej powieści wszystko to, co mnie daje przyjemność czytania : ciekawy pomysł, żywe postacie, cały wachlarz ludzkich emocji i zwieńczenie, które jest niewydumane i nieprzejaskrawione. Idealna lektura dla każdego, kto szuka w kryminale nie krwi i wypaczonego psychopaty, ale dramaturgii i psychologicznej symfonii ludzkich dusz. Dobrze napisana, głęboka i wciągająca opowieść o zemście, miłości i zazdrości. Zdecydowanie polecam, ponieważ takie powieści dziś, szczególnie na naszym rodzimym poletku , należą do rzadkości. Chwile spędzone z tą książką na pewno nie będą stracone. Daję piątkę za całokształt, ponieważ dla mnie to powieść idealnie wyważona i mimo iż hołdująca klasyce, to nie nudzi nawet przez chwilę. Diabeł poleca.