Przystanek Toskania

Za oknem wciąż króluje zima, jak to zwykle bywa w styczniu. Tymczasem za sprawą książki Katarzyny Janus przeniosłam się do słonecznej Italii.
Główna bohaterka powieści, młoda pielęgniarka Julia Głowacka zostaję nagle porzucona przez męża, którego kochała całym sercem. Dla Kamila poświęciła wszystko, łącznie z karierą zawodową i marzeniami.

Pierwsze dni po odejściu małżonka są dla kobiety niczym koszmarny sen, jednak gdy szok mija dziewczyna postanawia wreszcie pomyśleć o sobie i o tym czego tak naprawdę pragnie.
A chciała przede wszystkim niezależności.
By odciąć się od bolesnych wspomnień i krakowskich ulic po których spacerowała z byłym mężem dziewczyna, mimo wszelkich obaw po ukończeniu kursu językowego wyjeżdża na Półwysep Apeniński by tam poszukać szczęścia..
Pierwszym przystankiem ma drodze Głowackiej jest Rzym.
Wieczne miasto od samego początku wywiera na Julii niesamowite wrażenie. Wynajęty u lokalnego gospodarza maleńki pokoik czaruje od pierwszego wejrzenia, podobnie jak lokalne smaki ..a także pewien niezwykły mężczyzna o imieniu Marco..
Czy to właśnie on okaże się tym jedynym? Czy Julia trafi do Toskanii jak planowała? Jak potoczą się losy Polki na obczyźnie?
Przekonajcie się sami.
Miałam już okazje przeczytać inne książki autorki jednak ta zdecydowanie jest moją ulubioną.
Przepięknie napisana ,ciepła, pełna emocji historia porywa od pierwszych słów.
Wprost nie mogłam się od niej oderwać. Południe Europy, promienie słońca na twarzy , przepyszne jedzenie i przede wszystkim autentyczni bohaterowie, którzy nie zawsze są tacy jakimi się wydają na pierwszy rzut oka.
Czytając kolejne rozdziały wczulam się nie tylko w ów niezwykły klimat wyczarowany przez Panią Katarzynę, lecz przede wszystkim weszłam w psychikę Julii przeżywając jej rozterki, ciesząc się jej sukcesami czy przeżywając gorycz porażki.
Nie zdradzę więcej szczegółów, mogę jednak z całym przekonaniem powiedzieć.. takie lektury są najlepszym co może spotkać czytelniczkę, bowiem "Przystanek.." to powieść dla kobiet i o kobietach, o determinacji i miłości, która nadaje życiu sens.
Polecam gorąco 🇮🇹☀️

Czy zdarzyło Wam się w życiu zaczynać tak zupełnie od nowa? Julia myślała, że u niej już nic się nie przydarzy. Ok kilku lat była żoną Kamila. Mężczyzna, który posiadał pieniądze, niekoniecznie z uczciwych źródeł, jednak nie za bardzo chciał się nimi dzielić z żoną. Ona miała być zadbana, dobrze wyglądać, nie pracować i postępować zgodnie z wyznaczoną przez męża rolą. Mimo, że nie do końca pasował jej ten model małżeństwa, to kiedy mężczyzna zostawił ją z dnia na dzień z niczym, Julia załamała się. Te przykre wydarzania, brak bliskich i czegokolwiek co trzymałoby ją w rodzinnym kraju, sprawia że stawia wszystko na jedną kartę. Mimo, iż nie pracowała w zawodzie pielęgniarki trzy lata odpowiada na ofertę pracy i trafia do Rzymu, gdzie pracuje w dużym szpitalu, na oddziale pediatrycznym.
Praca zajmuje jej większość czasu. Zwykle nie jest łatwo, ale Julia jest zdeterminowana i nie zamierza zrezygnować. W głowie coraz intensywniej kwitną dwa marzenia, dziecko oraz wyjazd do Toskanii, do której ciągnie ją od dawna, ale dotychczas mimo wielu drogich wycieczek z mężem, nigdy nie mogła zobaczyć tego regionu.
Życie w Rzymie biegnie szybko. Pomiędzy pracą, a małym uroczym mieszkaniem Julia stara się dobrze wykorzystać czas. W wolnych chwilach zwiedza miasto. Okazuje się, że również nie może narzekać na brak powodzenia u mężczyzn. I tu zaczyna się naprawdę ciekawie. Kiedy wydaje mi się, że już wszystko jest takie przewidywalne i wiem co będzie dalej, autorka robi zwrot akcji i totalnie mnie zaskakuje zupełnie innym stanem rzeczy. Cały czas wydawało mi się, że Julia postąpi zupełnie inaczej, czułam się lekko wodzona za nos.
Julia w końcu trafi do upragnionej Toskanii, jednak czy będzie tam szczęśliwa, czy po kilku dniach wróci nie wytrzymując w nowym obcym miejscu i niesprzyjającym otoczeniu?
Jedno jest pewne, w tej historii nie brakuje miłości. Jest to historia pełna zwrotów akcji i nasiąknięta mnóstwem skrajnych emocji. Od miłości do smutku.
Mimo, że spory z niej „grubasek” przeczytałam ją prawie jednym tchem, nie mogąc oderwać myśli od bohaterów. Tych autorka wykreowała naprawdę wyraziście i ciekawie. Czytając bez trudu wizualizowałam sobie to osoby, podobnie jak miejsca odwiedzane przez Julię oraz smaczne dania, których miała okazję spróbować we Włoszech. Ja w ostatnich miesiącach, dzięki kartą powieści kilku książek miałam okazję poznawać ten piękny kraj. Tym razem cieszę się, że dzięki tej historii mogłam odwiedzić Rzym i Toskanię.
Ta książka jest kolejnym potwierdzeniem na to jak życie bywa zaskakujące i nigdy nie można być na sto procent pewnym co przyniesie jutro. To moje pierwsze spotkanie z twórczością pani Katarzyny Janus, ale już wiem że nie ostatnie.