Robaki w ścianie

Recenzja powstała w ramach akcjo recenzenckiej Wydawnictwa SQN
Debiuty literackie, niezależnie od gatunku, są zarówno interesujące, jak też trudne w ocenie. Nie znamy pióra autora/autorki, jego/jej stylu. Nie wiemy, czy jest to postać sarkastyczna, odważna, a może tajemnicza i mało ekspresyjna. Nie mamy także pojęcia, czy będzie tworzyć tylko w jednym gatunku, a może zaskoczy nas bardzo rozwiniętym talentem. Może stać się też tak, że po debiucie nie napisze już nic więcej. Wszystko jest jedną wielką zagadką, dlatego też czytelnicy dużo bardziej skupiają się na czytanej opowieści. Właśnie tak potraktowałam autorkę serii kryminalnej z komisarzem Markiem Bondysem w roli głównej. Podobał mi się już sam zarys fabuły, a zatem zakładałam, że prowadzone śledztwo policyjne okaże się wciągające. Czy takie właśnie było. Tak, nawet bardzo.
Zauważyłam, że autorzy treści kryminalnych w ostatnim czasie wręcz uwielbiają powracać do lat 90. XX wieku. Sama byłam wówczas beztroską nastolatką bez komórki, dostępu do internetu.. Dla mnie formą kontaktu było zwyczajne wyjście na świeże powietrze i zabawa przy słynnym trzepaku. Mimo to uważałam świat za piękny, ale najwyraźniej nie umiałam dostrzec drugiego, mrocznego dna. Nie zastanawiałam się też nad zamiataniem problemów pod dywan, co autorka przeobraziła w, także ukryte, aczkolwiek wyłażące robaki spod ściany, modnej niegdyś boazerii.
Hanna S. Białys udowadnia, że nie zawsze idealnie żyło się w Bydgoszczy- mieście z dzielnicami brudnymi, biednymi, bez perspektyw na lepszy byt. Właśnie w tym miejscu autorka osadziła całą kryminalną akcję. Wszystko zaczyna nabierać niebezpiecznych barw, gdy Agata, nastoletnia i bardzo specyficzna dziewczyna, podczas spaceru z psem zauważa zamordowanego mężczyznę. Stan zwłok jest katastrofalny i wszystko wskazuje na to, że komuś bardzo zależało na śmierci denata. Ślady nacięć wykonano bardzo precyzyjnie, a dodatkowo… podpisano zwłoki. Czy to żart? Zabawa z policją? Chyba tak, bo od tego czasu cała akcja dopiero się rozkręca. Zaczynają bowiem ginąć kolejne osoby, a widmo seryjnego mordercy staje się przerażające. Kto zabił pierwszą z osób? Po co? Kim są wybrane przez mordercę osoby? Tego oczywiście nie zdradzę- autorka całe śledztwo opisała w taki sposób, by każdy z odbiorców czytał książkę z pełnym zaangażowaniem.
Cała sprawa kryminalna zostaje przypisana komisarzowi Markowi Bondysowi. Jest to człowiek z bardzo kiepską przeszłością, nałogowy palacz, mizofon, ale też fan pływania czy układania puzzli. Nie można mu też odmówić miłości do zwierząt- jego pies Kodeks nie może narzekać na formę opieki. Na szczęście, obecnego dochodzenia Bondys nie prowadzi w pojedynkę- pomagają mu młodzi policjanci, Beata Pachniewicz i Radek Miller. Czy ich przypuszczenia pomogą w rozwiązaniu coraz bardziej zawiłej sprawy? Warto to sprawdzić i podkreślić, że praca w policji, szczególnie w wydziale kryminalnym, to nie bułka z masłem. Wręcz przeciwnie- dzięki fabule możemy zrozumieć, że praca policjanta NIGDY nie wygląda tak, jak w znanych serialach czy filmach sensacyjnych. Policjant nie zajmuje się tylko jedną sprawą, a ludzie wymagają ich rozwiązania w kilka sekund. To nierealne nawet teraz, a co dopiero kilka dekad temu…? Przyglądanie się konkretnej sprawie przez gapiów na ulicy nie minie chyba nigdy. Proponuję więc czytelnikom dogłębną literaturę, a także intensywne przemyślenia nad skomplikowaną pracą techników kryminalnych. Sama nigdy nie chciałabym pracować przy zmasakrowanych zwłokach… Nie chcę być też kojarzona mitologiczną wielogłową hydrą, która wściubia głowę w miejsce mordu.
„Robaki w ścianie” to naprawdę bardzo udany debiut, a fabuła to nie tylko rozszerzona opowieść kryminalna. Ciekawa jest tu historia Bydgoszczy lat dziewięćdziesiątych, młodzieńcze życie komisarza Bondysa, a także zupełnie inne rozpatrywanie spraw pasujących do współczesnej grupy LGBTQ. Dziś osoby z odmienną orientacją seksualną mogą coraz śmielej mówić o swoich przekonaniach, ale kiedyś porównywano ich racje do podszeptów szatana. To dowód na to, jak na przestrzeni lat zmienia się mentalność Polaków.
Nie mam nic do zarzucenia tej książce. Podobał mi się idealnie dopasowany język- dialogi nie są przerysowane ani zbyt wulgarne, a wiele z postaci to taki tytułowy robak- ukryty, ale mający swoją mroczną historię.
Polecam.