Różowe marzenia. Żelazne kontrakty

Ta książka to jest niezła zmyłka. Patrząc na okładkę widzimy, że z pewnością jest to poradnik, więc połowa osób po nią nie sięgnie, bo nie każdy je lubi. Wchodząc w treść widzimy jednak, że jest to jakby opowieść biznesowa, gdyż opowiada o kobiecie w jaki sposób udało jej się dojść tam, gdzie pragnęła. Przez ile trudności musiała przejść, nieciekawych spojrzeń, dziwnych pytań, gdyż to, czym się zajmowała było na tyle w niszy społecznej, że brali to za jakieś wynaturzenie. Tym bardziej, że na lata dziewięćdziesiąte to mężczyźni uważali się za prawych i mądrych, wiec widząc kogoś w płci pięknej dziwili się, że sama chce cokolwiek osiągnąć. I to w ubraniu różowej landrynki, gdzie ten kolor nie był obierany za zbyt inteligentny. Później natomiast zastanawiamy się, czy nie jest to czasami opowieść obyczajowa, bo i życie prywatne dochodzi do głosu, cenne porady, które dostawała i jakby strofowanie przez rodzinę, by dosłownie ująć w słowa to, kim była. Wszelkie potyczki z lat szkolnych oraz ludzi, którzy zawsze wnosili do jej życia coś ważnego. Choć tutaj bym się spierała, gdyż jeśli ona zauważała kto co sobą reprezentował i umiała to wykorzystać w życiu, to było tylko jej zasługą, a nie osób, które pionkami w jej życiu się pojawiały. I tak naprawdę gdzieś po sześćdziesiątej stronie zbieramy całą wiedzę, o której się dowiedzieliśmy i widzimy, że forma jaka została użyta może pasować pod pamiętnik, albo spisanie swoich wspomnień, gdyż uważam, że obie formy mają różny wydźwięk. I to tutaj zauważamy, że nie ważne w jakich latach się żyje, co innymi ludźmi kieruje ani co chcą z nami zrobić, bo to tylko od nas zależy, co my z tą całą wiedzą zrobimy. Jak stawimy czoło problemom i czy pójdziemy tam, gdzie naprawdę chcemy być. Ona sama musiała się mierzyć też z własnymi słabościami, bo każdy człowiek je posiada, mniejsze lub większe. Ale nie poddała się. Reagowała jak każdy nie kryjąc tego, co czuła. Była w tym prawdziwa i właśnie tego możemy się od niej nauczyć.
Napisana niby zwyczajnie, aczkolwiek z użyciem słów mniej stosowanych w literaturze. Warto ją przeczytać:-)