Sekretne schronisko

Naprawdę niesamowita książka. Porwała mnie od pierwszej strony i później całkowicie przepadłam. Zanim przejdę do tego o czym jest, powiem wam, że autorka ma niesamowity dar do przekonywania nas we wszystkim. Bardzo dobrze posługiwała się dawniejszym językiem z reguły wtedy, kiedy w tekście trzeba było zaakcentować obraz dawnych lat. Opowieść toczy się zwykłym czasem, lecz kiedy mamy poruszony nowy wątek, bądź postacie wspominają pewien etap swoich dziejów, to mamy to ukazane jako osobna opowieść. Po niej postać z książki nieco dorasta i widzimy z czym dalej przychodzi jej się zmierzyć. Jeżeli ktoś się tu pojawia na dłużej, wchodzi w rolę, a następnie streszcza nam swoje młodsze lata. Osoby, które pojawiają się na chwilę są nam znane tylko z opisu. Czytamy o tym co dokładnie robią, gdzie to robią i czym. Reszta nie jest opisana, gdyż nie wniosłaby niczego do opowieści. Na samym początku książki zastanawiałam się kto będzie tutaj główną bohaterką, gdyż te osoby się zmieniały. Dopiero później, kiedy już Pola została wygnana z pałacu w którym pracowała wraz ze zwoją mamą, zaczynamy zauważać, że to ona będzie tą główną postacią. A może jednak nie? Początkowo jej nieco współczułam, gdyż wiedziałam w jakich warunkach przyszła na świat i jak się nią zajmowano, albo może raczej, jak bardzo była niechcianym dzieckiem. Później okazała się być nieco zarozumiała, nie lubiła ciężkiej pracy i na nią narzekała. Wydawała się być paniusią, która los niesprawiedliwie pokarał. Następnie przeszła do fazy, gdzie wszystko bardzo ją ciekawiło. Choć nie chciała pojechać na kurs wiejskich położnych, to jednak nie miała wyjścia. Ona jako jedyna z kobiet nie widziała nigdy porodu, nie mówiąc o tym, że sama nawet nie współżyła z nikim. Niby znudzona, a jednak zaciekawiona przysłuchiwała się wykładowczyni, a czego nie wiedziała, to o to pytała. Trzymała się najstarszej z kobiet, która to była straszną gadułą i miała się za pempek świata. Następnie kiedy ich czas dobiegł końca, widzimy jak udaje się Poli przyjąć pierwszy poród. I tu wam dodam, że będziemy tu mieli opisanych wiele historii o narodzinach, niektóre będą bardzo tragiczne, inne przepełnione smutkiem i tylko skrawek tych dobrych, kiedy udało się przeżyć matce i dziecku. Metody jakimi się kiedyś posługiwali były niekiedy okrutne w stosunku do rodzącej kobiety. Znachorki zajmowały się babieniem stosując zabobony, a nie prawdziwą pomoc. Opisy bywały tutaj wstrząsające. Można by rzec, że tylko ludziom bogatym wiodło się dobrze, gdyż mieli potrzebne rzeczy do tego, by ich kobieta urodziła w miarę bezpiecznie. Stać ich było na lekarza, który znał się na praktyce i teorii porodu. W porównaniu z nim ich znajomość była niewielka. To, co tutaj przeczytałam bardzo często mnie szokowało i przerażało. Nie wyobrażałam sobie jak można było obciąć dłoń noworodkowi tylko dlatego, że rączka jego rodziła się jako pierwsza. Bardzo mną cała powieść wstrząsnęła. To część pierwsza i wiem, że nie tylko chcę, ale i muszę przeczytać część kolejną, choćby dlatego, by dowiedzieć się co dalej wydarzy w sekretnym schronisku. To niebywałe jak tak krzywdząca opowieść może się człowiekowi tak bardzo spodobać...

"Sekretne schronisko" rozpoczyna niezwykle przejmującą serię o polskich babkach wiejskich, akuszerkach i położonych. Przed czytaniem przygotujcie sobie chusteczki, ponieważ ta powieść mocno wzrusza. Nie da się jej czytać, nie roniąc ani jednej łzy.
Akcja naszej powieści dzieje się na początku XIX wieku. Mamy tutaj miłych i podłych bohaterów. Najbardziej podłą bohaterką jest pewna hrabina Luiza Skrzypowska. Wygania z pałacu moim zdaniem najlepszą bohaterkę Polę i jej matkę Elżbietę. Gdzie mają się podziać niewinne kobiety? Spotkają na swojej drodze pewnego anioła, który będzie chciał, żeby nasza bohaterka miała zawód, który pozwoli jej na przetrwanie. Czy naszej bohaterce będzie podobała się praca wiejskiej położnej i akuszerki? Co takiego odkryje w swojej pracy? Co dzieje się z niechcianymi ciążami zamożnych dam i ich nowo narodzonymi dziećmi? Co się dzieje z tak zwanymi bękartami? Poznając całą prawdę, byłam przerażona. Nie mogłam uwierzyć w to, co tam się wyprawia.
Czy nasza Pola była, chcianym i bardzo kochanym dzieckiem? Jak wyglądały początki jej życia? Czy ta dziewczyna miała lekko w życiu? Kto jest w niej śmiertelnie zakochany?
Podobała mi się rekrutacja młodych dziewczyn do pracy przy porodach jako wiejskie położne i przyszłe akuszerki. Doktor Wacław miał na to pewien sposób. Koniecznie musicie go poznać. Dodam tylko, że na końcu zostawały te, które miały do tego prawdziwe powołanie.
Poznacie również hrabinę Malwinę. W pałacu mówią o niej stara hrabina, ponieważ była już w podeszłym wieku. Ona jest teściową Luizy. Co łączyło starą damę z dziadkiem naszej Poli? Będziecie w szoku, poznając ten sekret. Czy hrabina Malwina w swoim życiu była naprawdę szczęśliwa? Czy popiera durne i bezmyślne zachowania swojej synowej? Dlaczego Luiza tak bardzo nienawidzi Poli? Czyżby bała się klątwy? Czy Pola jest przeklęta?
Z tej książki dowiecie się, w jakich warunkach na świat przychodziły dzieci bogatych i ubogich kobiet. Dowiecie się, co robiono z niechcianym noworodkami. Uwaga tutaj staje serce. Poznacie losy czterech bohaterek: Malwiny, Elżbiety, Luizy i Poli. Końcówka powieści "Sekretne schronisko" spowodowała u mnie szok i niedowierzanie.
Już nie mogę doczekać się kolejnej części. Jestem ciekawa, co dalej działo się z Polą i doktorem Wacławem.
Tę książkę dosłownie przeczytałam jednym tchem. Nie mogłam oderwać się od czytania. Autorka Agnieszka Olszanowska doskonale odzwierciedliła tamte trudne czasy. W idealny sposób przedstawiła trudną pracę polskich akuszerek i położnych. Dzięki tej książce dowiedziałam się, kto ponosi niesłuszną winę za zgony przy porodach. Od razu muszę zaznaczyć, że w tamtych czasach częściej dochodziło do zgonów w trakcie porodów niż w obecnych czasach. Czy akuszerki i położne mogły odbierać porody bez obecności doktora?
I jeszcze jedno, autorka jakimś cudem sprawiła, że miałam wrażenie, że przeniosłam się do tej historii i czynnie biorę w niej udział. Cudowne doznanie. Jak się już domyślacie, tutaj nie brakuje emocji. Znajdziecie radość, szczęście, ale również złość, nienawiść i przekleństwo.
Mogę śmiało stwierdzić, że przez nieodpowiednie zachowanie hrabiny Malwiny w przyszłości będą cierpiały trzy inne kobiety, ale o tym przekonacie się, czytając "Sekretne schronisko".
Było to moje pierwsze i nie ostatnie spotkanie z twórczością Agnieszki Olszanowskiej. Ona ma coś w sobie, co przyciąga czytelnika. Podoba mi się jej sposób pisania. Każde słowo z tej książki trafiło prosto do mojego serca.
Jeżeli lubicie bardzo dobre powieści obyczajowe, których akcja dzieje się w XIX wieku, to zachęcam do przeczytania "Sekretnego schroniska".
Zostawiam was z pytaniem, co takiego znajduje się w sekretnym schronisku?