Sezon na śmierć

Po skończonej lekturze Złej krwi wiedziałam, że muszę przeczytać kolejną książkę, która wyszła spod pióra Maxa Bilskiego. Autor zachwycił mnie swoim lekkim, wciągającym stylem, który dodatkowo bawi czytelnika. Ciekawa fabuła poprzedniej powieści zaintrygowała mnie na tyle, że nie miałam wątpliwości co do sięgnięcia po część kolejną.

Kiedy w upalne lato w małym miasteczku na południu Polski w tajemniczych okolicznościach zaczynają znikać dzieci, mieszkańców ogarnia groza. Mimo rozpaczliwych poszukiwań żadnego z nich nie udaje się odnaleźć, za to ku przerażeniu wszystkich od czasu do czasu ludzie trafiają na szczątki małych ciał. Tropem psychopaty rusza emerytowany policjant i lokalna dziennikarka, zdjęci strachem o los zaginionego dziecka swoich przyjaciół. W śledztwie przeszkadza im żądny sławy reporter miejscowego dziennika, a także władze, które za wszelką cenę próbują nie dopuścić do rozgłosu w sprawie. Kim naprawdę jest porywacz? Czy psychopatycznym mordercą, czy może czymś jeszcze bardziej przerażającym? I co takiego stało się wiele lat wcześniej w lesie otaczającym miasteczko, że jego rdzenni mieszkańcy do teraz boją się o tym mówić?

Tak jak już wspomniałam, uwielbiam styl autora. Potrafi napisać ciekawie, lekko, przyjemnie i do tego z dużą dawką humoru! Jego powieść nie jest jednak komedią kryminalną. Raczej to kryminał z odpowiednim humorem. Na pierwszy rzut oka widać, że Max Bilski tworzy swoje historie z wielką przyjemnością, nie na siłę. Dzięki temu czyta się ją niesamowicie szybko i z wielką przyjemnością.

Ważne jest to, że Sezon na śmierć to kontynuacja Złej krwi, jednak zdecydowanie można przeczytać tę książkę bez znajomości jej poprzedniczki. Pojawiają się wspólni główni bohaterowie, jak emerytowany policjant Łukasz, Magda, czy reporter Kierepka. Autor jednak umiejętnie nakreśla czytelnikowi to, co działo się w części poprzedniej i nikt nie będzie mieć trudności z zagłębieniem się w lekturę.

No właśnie, bohaterowie. Bardzo się cieszę, że nie zabrakło tutaj Kierepki. Ten reporter tak działa na nerwy (głównie bohaterów), że przez to staje się niesamowicie ciekawą i zabawną postacią. Bez niego Sezon na śmierć nie byłby już taki, jaki jest! Bardzo podoba mi się to, że autor przedstawił prawdziwe życie polskiej małej mieściny, ze wszystkimi jej przywarami. Bohaterowie są tacy, jacy są ludzie w prawdziwym życiu. Są romanse, zdrady, zawiść, współczucie, plotki i ploteczki. Wszystko to, czego doświadczamy każdego dnia.

Tym razem odrobinę spodziewałam się tego co nastąpi. W Złej krwi było większe zaskoczenie i do końca trzymanie w napięciu. Jeżeli jednak podobnie jak ja polubiliście świetny styl autora, to tę książkę również musicie poznać! Mimo wszystko kilka razy dałam się zaskoczyć.

Sezon na śmierć to ciekawa i wciągająca kontynuacja poprzedniej książki autora - Złej krwi. Napisana niesamowicie lekkim i przyjemnym językiem, zapewni przyjemną rozrywkę na chłodny wieczór. Jeżeli polubiliście styl autora, ta książka będzie zdecydowanie dla Was. Polecam!

Każde pokolenie dzieci ma coś, co je przeraża... Czasem to jest baba Jaga, czasem Buka z Krainy Muminków, a czasem stwór, o którym historie są przekazywane z pokolenia na pokolenie. Tak właśnie jest w tym przypadku - Pan Pasiasty od wielu pokoleń jest wśród dzieci znany jako przerażający porywacz dzieci.

Sezon na śmierć zaczyna się od razu z hukiem... Nie powiem dokładnie co i jak się dzieje, ale zdradzę, że postać Pana Pasiastego staje się znów aktualna... W tajemniczych okolicznościach znikają bowiem dzieci i nikt nie potrafi ich odnaleźć! Sprawę utrudnia burmistrz, który bagatelizuje zagrożenie, więc jedynie główny bohater i jego dziewczyna próbują odkryć prawdę na własną rękę.

Książkę czyta się szybko i przyjemnie, przede wszystkim przez lekki styl autora, okraszony humorem. Widać, że autor jest inteligentny i pisanie książki sprawiało mu przyjemność. Czasem przecież czuje się, że ktoś pisze na siłę, tylko dlatego, że musi... Tutaj miałam wrażenie, że Max Bilski dobrze się bawi, tworząc zawiłą fabułę, rozwijając konflikty między bohaterami i siejąc panikę w małym, niepozornym miasteczku. Autor pokazał przy tym książkowy przykład polskiej wsi, że wszystkimi jej mankamentami i typowym myśleniem...

Jeżeli czegoś mi zabrakło, to większego elementu zaskoczenia i tajemnic. Wielu rzeczy się tutaj domyślałam, a wolę, kiedy autor bawi się ze mną w kotka i myszkę. Postacie, podobnie jak w pierwszej części, są bardzo ludzkie... Romanse, kłótnie, zdrady, plotki - to wszystko ma miejsce zarówno w normalnym życiu, jak i w tej książce. Miejscowy reporter na szczęście mnie nie rozczarował i tym razem był równie wstrętny jak poprzednio! Ach, właśnie takie wyraźne charaktery lubię w książkach!

Jeżeli podobała Wam się Zła krew, to na pewno z przyjemnością poznacie dalsze losy Łukasza, Magdy i wrednego Kierepki. Jeżeli jednak nie znacie pierwszej części - nic nie szkodzi. Autor zadbał o to, by przypomnieć czytelnikowi, co się działo wcześniej i dlaczego Dzidek jest tak wyjątkowym mieszkańcem. Krótko mówiąc - Sezon na śmieci, to dobra książka na chwilę odpoczynku od rzeczywistości.