Sięgając chmur

Alaska to wyjątkowo piękna kraina, ale jednocześnie bardzo dzika i zdradliwa. Poza rdzennymi mieszkańcami najczęściej można tam spotkać dwa typy ludzi: tych, którzy przybyli na Alaskę w poszukiwaniu przygód i ekstremalnych wyzwań oraz takich, którzy przed czymś uciekają, a w alaskijskiej głuszy poszukują spokoju i samotności. Kate ma w sobie coś z jednych i drugich. Jako uzdolniona pilotka nie może wyobrazić sobie siebie w roli statecznej żony i matki. Pragnie przygód, wyzwań i adrenaliny. Marzy by latać w ekstremalnych warunkach, tam gdzie nie ma lotnisk, a ludzie bardzo potrzebują odważnych pilotów. Poznajemy ją w dniu jej ślubu, kiedy nieoczekiwanie decyduje całkowicie zmienić swoje życie. Kate zrywa zaręczyny i wyrusza w nieznane, za cel obierając dziką i nieprzewidywalną Alaskę. Zew przygód nie jest jednak jedynym powodem jej decyzji. Dziewczyna skrywa bolesną tajemnicę z przeszłości, a wyrzuty sumienia wciąż nie dają jej zaznać spokoju. Czy dzika Alaska uleczy Kate i okaże się jej miejscem na ziemi?

Akcja powieści ma miejsce w 1935 roku, a więc w czasach kiedy kobietom nie było łatwo udowodnić, że powinny być traktowane na równi z mężczyznami. Choć Kate potrafi pilotować samolot lepiej niż niejeden z jej kolegów po fachu, czeka ją kręta i wyboista droga by udowodnić swoją wartość. Autorka ciekawie przedstawiła problem jakim był dawniej (i często niestety jest nadal) brak równości między kobietami i mężczyznami, a jednocześnie powołała do życia odważną i zdeterminowaną bohaterkę, która zrobi wszystko, by udowodnić, że stereotypy kłamią. Kate nie da się nie pokochać. Choć oczekiwałam, że będzie odrobinę bardziej przebojowa i zaskoczyła mnie jej łagodna, wręcz urocza natura, bardzo cenię jej odwagę i upór w dążeniu do wyznaczonego sobie celu.

Nie będę ukrywać, że początkowo nieco rozczarował mnie charakter powieści. Liczyłam na masę przygód z Alaską w tle, a tymczasem otrzymałam subtelną opowieść o życiu w tym zimnym i dzikim miejscu, przepełnioną opisami codziennych czynności i pozbawioną większych zwrotów akcji. Przygody pojawiają się od czasu do czasu, ale są to raczej krótkie epizody nie mające wpływu na dalszy rozwój fabuły. Kiedy adrenalina opada wszystko natychmiast wraca do dawnego spokojnego rytmu. Trochę szkoda, bo historia Kate mogła potoczyć się zupełnie inaczej i mieć w sobie więcej dynamizmu, tymczasem jej życie prywatne powiewa nudą a jedyne epizody zapewniające odrobinę adrenaliny, to urywki z jej pracy pilota. Książka spodoba się więc głównie osobom lubiącym melancholijne obyczajowe opowieści z dużą ilością drobiazgowych opisów, nutką tajemnic z przeszłości i odrobiną orzeźwiających przygód.

O CZYM? „Sięgając chmur” to opowieść o tym, że warto iść za głosem serca i spełniać swoje marzenia. Charyzmatyczna bohaterka, która musi wywalczyć sobie godną pozycję w opanowanym przez mężczyzn zawodzie dodaje powieści charakteru i uroku. Nie zabraknie tu również wątków romansowych (ale takich o bardzo subtelnym, pozbawionym namiętności wydźwięku) a Kate będzie musiała zdecydować kogo obdarzy uczuciem: przystojnego pilota, z którym pracuje, czy tajemniczego samotnika mieszkającego na odludziu? Autorka operuje bardzo przyjemnym stylem, a jej opisy pięknej Alaski są wyczerpujące i bardzo plastyczne. Moja ocena tej pozycji ewoluowała w trakcie czytania. Zdarzały się wzloty i upadki, ciekawsze i całkowicie nudne fragmenty, ale w ostatecznym rozrachunku pierwszy tom serii „Niebo nad Alaską” pozostawił po sobie bardzo ciepłe i przyjemne wspomnienia. Myślę, że dam szansę również kolejnym tomom, bo ciekawią mnie dalsze losy Kate i mam nadzieję, że czeka ją jeszcze wiele wspaniałych przygód.

Rok 1935, świat lotnictwa zdominowany jest przez mężczyzn i wydawałoby się, że nie ma w nim miejsca dla kobiet. Młoda Amerykanka Kate Evans ma jednak inne zdanie - dzięki swojemu ojcu wychowała się za sterami samolotu i jest gotowa udowodnić swoją wartość, pracując jako pilot na surowym, pozbawionym lotnisk terytorium Alaski. Kierują nią jednak nie tylko miłość do pilotażu i chęć sprawdzenia się, ale i pragnienie ucieczki przed trudnymi wspomnieniami o tragicznym w skutkach wypadku, który spowodowała kilka lat wcześniej. Życie i praca na Alasce niosą jednak kolejne wyzwania, a każdy błąd może mieć tragiczne konsekwencje. Kate, poza duchami przeszłości, musi więc zmagać się z nieobliczalną przyrodą, ciężkimi warunkami pogodowymi, a także nieprzychylnością mężczyzn, krzywo patrzących na kobietę-pilota. Młoda pilotka zawiera też jednak wiele przyjaźni, między innymi z Paulem - samotnym, skrytym mężczyzną, mieszkającym w alaskańskiej dziczy. Z pewnością żadne z nich nie szuka miłości, ta jednak lubi przychodzić niespodziewanie, a przeszłość często wchodzi w drogę przyszłości.

Bonnie Leon, chociaż ma na swoim koncie już ponad 20 powieści, jest autorką dotychczas nieznaną polskim czytelnikom. Liczę na to, że wkrótce się to zmieni, bo “Sięgając chmur” bardzo mi się spodobała i z pewnością jest to książka warta uwagi. Otwiera ona serię “Niebo nad Alaską” i już nie mogę doczekać się kolejnego tomu.

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, jak wyglądała praca pilota, zanim nastała epoka wielkich samolotów pasażerskich? Widać, że Leon włożyła mnóstwo pracy w dokładny research, bo w jej powieści znajdziecie na ten temat mnóstwo informacji, są jednak na tyle umiejętnie wplecione w fabułę, że nawet czytelnik kompletnie niezainteresowany lotnictwem (na przykład ja) nie będzie się czuł znudzony, a wręcz z zaciekawieniem będzie chłonął wszystkie szczegóły. Oczywiście całości dodaje uroku fakt, że mamy tu do czynienia z pilotką, a kobieta za sterami samolotu to raczej rzadko spotykany w literaturze motyw.

W kwestii bohaterów autorka spisała się na medal, bo stworzyła grono naprawdę ciekawych postaci. Przede wszystkim Kate, której zwyczajnie nie da się nie lubić. Jest sympatyczna, odważna, przebojowa, śmiało stawia czoła niebezpieczeństwom i szowinistom, udowadniając, że nie ma czegoś takiego jak “męski zawód”. Jest pewna siebie i swoich umiejętności, ale kiedy trzeba potrafi zdać się na Boga, zaufać Mu i powierzyć swoje życie. Paul z kolei to typ bohatera, do którego wzdychają czytelniczki. Przystojny, męski, trochę tajemniczy, inteligentny, oczytany, a przy tym też sprząta, gotuje i szyje. Która z nas nie chciałaby mieć takiego męża? ;) Poza tą dwójką spotykamy też mnóstwo interesujących i różnorodnych postaci drugoplanowych, z którymi też chętnie spotkam się w kolejnym tomie.

Książka napisana jest bardzo przyjemnym stylem, z mnóstwem dialogów, więc czyta się ją bardzo szybko. Autorka pięknie maluje słowami alaskańskie krajobrazy, nieprzewidywalną naturę, typową dla tego rejonu florę i faunę, a wszystkie te opisy są na tyle plastyczne, że czytelnik ma wrażenie, że siedzi w samolocie razem z Kate i podziwia widoki z lotu ptaka.

“Sięgając chmur” to piękna opowieść o pokonywaniu własnego strachu, przełamywaniu barier, a także o bezsilności człowieka w obliczu żywiołów. Chociaż pojawiają się wątki romansowe, to jednak w powieści króluje akcja i realia życia na Alasce w czasach, kiedy nie była jeszcze Stanem USA. Polecam tę książkę miłośnikom fikcji historycznej oraz silnych żeńskich postaci - wierzę, że spędzicie z nią równie udany czas, jak ja.