Siła, która ich przyciąga

"Być może jestem jak jedna z tych książek, które musisz przeczytać do końca, by zrozumieć ich prawdziwy sens."


"Siłę, która ich przyciąga" odebrałam bardziej osobiście, bardziej emocjonalnie i zupełnie inaczej niż poprzednie tomy. Według mnie powieść bardzo odbiega od poprzedniczek i wydaje mi się, że autorka włożyła w tę powieść najwięcej serca. Ja jestem po prostu zachwycona i teraz mogę to napisać - to najlepsza część z serii "Żywioły", a nawet najlepsza książka autorki, które do tej pory czytałam.

Żeby nie było tak kolorowo, muszę się do czegoś przyczepić. Mianowicie do bohaterki. Od samego początku gdzieś może do połowy, ciągle miałam wrażenie, że to Lou z "Zanim się pojawiłeś". Nie mogłam przestać ich porównywać, a w pewnym momencie nawet złapałam się na tym, że zaczęłam wyobrażać sobie bohaterkę jako filmową Lou w rajstopach w czarno żółte paski i jakiejś jaskrawej kiecce (a filmu nawet nie oglądałam..). Całe szczęście, że już od połowy ta wizja zniknęła i wszystko wróciło do porządku.


"Im więcej z siebie dasz, tym więcej zostanie ci odebrane."


A skoro mowa o bohaterach. Lucy to "świrnięta hipiska", mówiąca co ślina przyniesie jej na język, nie dająca się odepchnąć, widząca w ludziach dobro i kochająca całą sobą dziewczyna. Początkowe spotkanie jest przypadkiem, ale los lubi płatać figle, a bohaterowie spotykają się ponownie. Lucy to bohaterka akceptująca i wybaczająca błędy innych. Najważniejsza jednak jej cecha, to dobroć i radość. Nie tak łatwo "wyrzucić" ją ze swojego życia, i to co początkowo może wydawać się nachalnością, okazuje się wsparciem.
Graham natomiast to bohater zamknięty w sobie. Skrzywdzony do tego stopnia, że jego serce zmieniło się w kamień. Przekonany o tym, że każdy i tak odejdzie z jego życia. Nigdy się nie uśmiecha i jest niemiły, szczególnie dla Lucy. Z czasem jednak dostrzega, że nie wygra z dziewczyną. Jej początkowo "świrnięta" osobowość doprowadzająca go do szału, staje się jego codziennością i potrzebą.
Ten związek jednak nie może istnieć i bohaterzy doskonale zdają sobie z tego sprawę. Jednak serce nie sługa prawda?


"Najtrudniejszą częścią życia było oglądanie jak ukochane osoby idą prosto w ogień, podczas gdy jedyne co mogłeś zrobić, to usiąść i patrzeć jak płoną."


Koniecznie muszę też wspomnieć o uczuciu jakie się rodzi między bohaterami. Nie znajdziecie w tej książce absolutnie flirtowania, pierwszych randek i scen seksu. Na pierwszy pocałunek też trzeba czekać bardzo długo. Bohaterzy zakochują się w sobie powoli, przypadkiem i nieświadomie. Realność ich relacji aż wylewa się ze stron sprawiając, że czytelnik chce więcej i więcej. Każda postać została wykreowana na swój sposób, a oprócz głównych bohaterów, pojawiają się też ci drugoplanowi, którzy również są wyraziści i bardzo ważni w powieści.

To nie jest książka o słodkim romansie. To gorzka prawda o uczuciu, które pojawia się w najmniej oczekiwanym momencie. Ponadto, od połowy książki, co drugi rozdział łzy samoistnie wypływały z moich oczu. I nie, ta książka nie była tak przytłaczająca i smutna. Była wzruszająca i prawdziwa, a to znaczna różnica.

Podsumowując, bo mogę o niej pisać bez przerwy. Nie zastanawiajcie się, tylko od razu bierzcie się za tę powieść. "Siła, która ich przyciąga" to piękna, realna i dopracowana historia o dwójce ludzi, całkowitych przeciwieństwach. Jak już wspomniałam na początku - obawiałam się czy dorówna swojej poprzedniczce, czyli "Wodzie, która niesie cieszę" (jeszcze do niedawna, uważaną przeze mnie za najlepszą część), ale zupełnie niepotrzebnie, bo ostatnia, czwarta część przerosła moje oczekiwania. Roztrzaskała moje serce, by ponownie je posklejać. Fenomenalna książka, którą polecam z ręką na sercu.

Maktub.