Strzyga

„Zmartwychwstanie nie zawsze cieszy wszystkich, bo nie wszystkim wieszczy dobra nowinę. Zwłaszcza, gdy wygrzebujesz się z dna piekła…”

Zaintrygowana klimatycznym „Bebokiem”, sięgnęłam po ciąg dalszy świetnie zapowiadającej się serii.
„Strzyga” to historia nadbużańskiego upiora na gościnnych występach we Wrocławiu. Ktoś, kto w poprzednim życiu doznał zatrważającej krzywdy – powraca, by wymierzyć sprawiedliwość, zrobić swoje i rozpłynąć się we mgle wyprowadzając wszystkich w pole.. Przynajmniej taki jest plan..
Na zapleczu jednego z klubów we Wrocławiu zostają znalezione zwłoki mężczyzny ze zmasakrowaną twarzą..
Tak zaczyna się zagadka kryminalna z do samego końca nieodgadnionym finałem. Bo oto wkraczamy na wyboistą ścieżkę lansu i biznesu, brudnych pieniędzy i ludzi nieuznających półśrodków, katów i ofiar bytujących na zbyt małej powierzchni, by współistnieć..
A ktoś, kogo życie od wielu lat po brzegi wypełnione jest nienawiścią doczekał dnia zemsty. Takiej na zimno, na trzeźwo, bezwzględnie, umyślnie, precyzyjnie zaplanowanej krok po kroku.. To wewnętrzne samozaparcie i nieugięte dążenie do jedynego słusznego celu utkane jest z bólu pod każdą postacią, wydrapane pazurami w strachu i złości, okupione udręką, upokorzeniem, samotnością w dławiącej niemocy.. Tu nie ma miejsca na sentymenty. Każdy nosi wysztukowaną maskę, a pod nią tę prawdziwą twarz..
W wyłowieniu prawdy z bagna tajemnic i kłamstw swój niebagatelny udział ma Tomasz Radwan, pisarz i jak się okazuje dziennikarz śledczy wprawiony w boju jeśli chodzi o skomplikowane i niecodzienne łamigłówki..
„Strzyga” to druga po „Beboku” część kryminalnego cyklu z Tomaszem Radwanem. To nieoczywista i porywająca powieść kryminalna, która działa na wyobraźnię, zaciekawia, dotyka przestrzeni ”obok,, , rozwarstwia się i niesie uniwersalne przesłanie mające indywidualny wydźwięk w odniesieniu do każdego zauważającego ją odbiorcy.
Polecam I.. no cóż, teraz już nie ma wyjścia, pora na „Utopca”.