Studnie wiercone i hydrogeologia Lubelszczyzny

Tematem książki jest historia działających na Lubelszczyźnie firm i instytucji o profilu geologicznym, ze szczególnym uwzględnieniem budowy studni wierconych i rozpoznaniem oraz ochroną użytkowych wód podziemnych. Początki tej działalności sięgają 1955 roku, kiedy to Centralny Urząd Geologii w Warszawie utworzył terenową komórkę organizacyjną państwowej służby geologicznej w Lublinie, oraz 1956 roku, kiedy rozpoczęły budowę studni wierconych cztery miejscowe firmy. Od tego czasu zaznaczyła się znaczna intensyfikacja wierceń studziennych, jak również badań geologicznych związanych z poszukiwaniem węgla, ropy i gazu prowadzonych przez firmy zewnętrzne. Nastąpiła rozbudowa przedsiębiorstw geologicznych, tworzone były nowe przedsiębiorstwa oraz filie instytutów badawczych w Lublinie. Lubelskie środowisko geologów szybko się powiększało: z 4 osób w 1956 r., 18 w 1960 r., 56 w 1970 r., do 150 w 1980 r. W 1990 r. liczba lubelskich geologów zmniejszyła się do 120 osób. Od 1955 r. do chwili obecnej w firmach lubelskich zatrudnionych było 209 geologów, których imienny wykaz dołączono do opracowania. Aktualnie czynnych zawodowo jest około 70 geologów i wiertników, w większości prowadzących własną działalność gospodarczą, gdyż wiele przedsiębiorstw o profilu geologicznym w ostatnim dwudziestoleciu uległo likwidacji. Oprócz dziejów przedsiębiorstw, instytucji i ludzi z nimi związanych, ważną częścią książki jest aktualny opis budowy geologicznej i warunków hydrogeologicznych regionu lubelskiego, sięgający głębokiego podłoża. Wraz z załączonymi mapami pozwala on na poznanie czynników decydujących o zasobach wody na Lubelszczyźnie oraz o możliwościach ich pozyskiwania.