Tajemnica studni babci Augusty

W tej książce poznacie rezolutną dziewięcioletnią Marcysię, która nie znosi, gdy mówi się do niej Marcycha. To już nas łączy, bo ja również nie lubię i nigdy nie lubiałam, gdy ktoś mówił do mnie Lilka.😆

Od początku zyskała w moich oczach, gdy nie zostawiła indyka w potrzebie, który wpadł w tarapaty i zawiadomiła rodziców, którzy mu pomogli. Swoje wakacyjne przygody w Czajęcicach, gdzie mieszka Marcysia przeżywa wspólnie ze swoim sąsiadem Marcelem, który jest jej rówieśnikiem.

Do wnuczki przyjeżdza w odwiedziny babcia Augusta i w związku, z wydarzeniami dnia opowiada wnuczce swoją tajemnicę, w której studnia na podwórku odgrywa kluczową rolę. Niestety Marcysi nie udaje się utrzymać tajemnicy i od tej pory historia tajemnicy zaczyna żyć swoim własnym życiem, która wciąga też Marcela, jak i później piętnastoletniego kuzyna Marcysi Henia.

W międzyczasie zostaje poruszony bardzo fajny wątek łączników czasów. Co do samej tajemnicy i tunelu, który się z tym wiąże to wolałabym, żeby bardziej w tej historii było zaznaczone, że to co zrobiły dzieci było złe i niebezpieczne. Chciałabym, by młody czytelnik, który poznaje tę historię został się z taką myślą, że przygoda w tej książce nie była warta tego, żeby tak ryzykować. I dobrze, że Marcysia miała od początku wątpliwości i na koniec zostaje się z myślą, że warto słuchać dorosłych i swojej intuicji, ale miałam takie poczucie, że nie zostało to zbytnio podkreślone. Więcej na końcu z ich wyprawy było pozytywów, a to naprawdę było zdarzenie, w którym dzieci nie powinny brać udziału. Ich „przygoda” mogła się naprawdę źle skończyć. Pozostawia we mnie ta historia mieszane uczucia ze względu na odbiór tego zdarzenia, które może wyciągnąć młodszy czytelnik.

Co do samego wydania to ma piękne ilustracje autorstwa Jarosława Gacha, który ubarwił historię i wyobraźnię odbiorcy.✨Moja ocena 5/10.