Taniec z motylami

Podsumowując, Taniec z motylami to piękna, wzruszająca powieść, która nie pozostawi nikogo obojętnym. To afirmacja przyjaźni i miłości, która rozgrzewa czytelnicze serca. Idealna lektura dla osób, które szukają odskoczni od codziennej gonitwy. Z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom literatury obyczajowej. Polecam ją jednak każdemu, kto boi się zawalczyć o swoje marzenia lub sądzi, że jest już na to za późno.
http://www.halmanowa.pl/2018/03/taniec-z-motylami-anna-wysocka-kalkowska.html

Muszę Wam wyznać, drodzy czytacze, że to nie thrillery czy krwawe horrory najbardziej mnie przerażają.
Przerażają mnie powieści obyczajowe, prawdziwe. Dlaczego, zapytacie? Bo mogą się przydarzyć każdemu z nas, z całą paletą emocji i nieprzewidzianych zdarzeń, jak to w życiu. Taniec z motylami jest właśnie jednym z takich tytułów.
O czym jest Taniec z motylami

Nie będę ukrywać, że to powieść bardzo emocjonalna. Czytając ją nie raz zakręciła mi się łezka w oku, czy mimowolnie uśmiechnęłam się pod nosem. Tak, nawet ja, przepadająca wręcz za ciężkimi, duszącymi i zagadkowymi klimatami thrillerów, rozpłynęłam się w niej niczym farba w kubku z wodą.

Kiedyś tańczyłaś z najpiękniejszymi motylami świata… A teraz – przepraszam cię, muszę to powiedzieć – ale musisz obudzić swoje motyle… póki masz jeszcze czas.

Historię w znacznej części poznajemy z perspektywy Zuzanny Starskiej, 38-letniej malarki.
Z początku obraz, który nam przedstawia jest szary, monotonny. Widzimy jej zmęczenie dotychczasową pracą – malowaniem portretów na ulicach Torunia. Widzimy jej tęsknotę za marzeniami, o których zapomniała. Widzimy też i kilka barwnych plam – jej przyjaciela, Grzegorza, który jest muzykiem oraz sąsiadkę Tereskę, ciepłą i opiekuńczą starszą panią.

Stopniowo obraz nieco się przejaśnia i nabiera intensywności, gdy stała klientka Zuzy, Miriam Stergee, niegdyś znana tancerka, prosi ją o pomoc w otrzymaniu posady jako nauczycielki tańca.

Muszę zabić czymś tę samotność w moim życiu, bo nie daję rady…

Zuza zgadza się, wiąże się to jednak z wyjazdem do Pragi, do jej ciotki Rose Latten, aktorki oraz założycielki szkoły dla młodych talentów. Oraz ze stawieniem czoła swemu dawnemu życiu, od którego uciekła.
Te jednak bardzo szybko się o nią upomni w najmniej oczekiwanym momencie. I w najgorszy z możliwych sposobów – odbierając jej osobę, która ją wychowywała po stracie rodziców, która ją kochała.
Czy Zuza da radę kontynuować dzieło, które stworzyła Rose?
Taniec z motylami – powieść malowana emocjami

W życiu nie wolno zostawiać niedokończonych spraw, a tym bardziej nie wolno zostawiać ludzi, którzy są niezwykle cenni.

Autorka, Anna Wysocka-Kalkowska, oddała nam w ręce kawałek siebie.
Oto czytając Taniec z motylami widzimy i czujemy niemal cały wachlarz ludzkich emocji – od tęsknoty, poprzez ból, radość, aż do strachu. Namalowała poruszający, ale i delikatny obraz kobiety, która zapomniała o swych marzeniach. Lecz te wciąż na nią czekały.
Podobnie jak i pewna tajemnica, która stworzy przed nią kolejne marzenia.

Czy Zuza poradzi sobie z wypełnieniem nowych obowiązków?
Jak zareagują współpracownicy jej ciotki na wiadomość o przejęciu przez nią szkoły młodych talentów?
Jaką tajemnicę skrywała przez całe swe życie Rose Latten?
Gdzie Zuza odnajdzie swoje szczęście?

Podobnie jak w życiu pewne pytania i wybory zostaną postawione nagle i bez wcześniejszej zapowiedzi.
Podobnie jak w życiu, na pewne odpowiedzi przyjdzie nam trochę poczekać.
Nie wszystko ułożyć się może po naszej myśli, nie wszystko zostanie dopowiedziane od razu.
Ale obiecuję Wam, że warto przyjrzeć się temu obrazowi do samego końca.

Czy faktycznie, jeśli ktoś znika z naszego życia, dowodem tęsknoty jest częste go wspominanie? A może bywa tak, że łatwiej jest nie wspominać, by nie odczuwać przykrości.

Dla kogo jest Taniec z motylami?

Dla każdej artystycznej duszy. I dodam po ciuchu, że nie tylko dla kobiet 😉
Choć powieść czyta się bardzo szybko i przyjemnie, to wzbudza w czytelniku wiele emocji.
Z jednej strony nasza Zuza traci najbliższą sobie osobę, z drugiej dzięki tej stracie coś zyskuje. Wybór i dalszą barwną drogę w swoim życiu.
Autorka daje nam niemal namacalny dowód na to, że nasze wybory mają wpływ nie tylko na nasze życie, ale i na wiele innych osób. Jak wiele wokół możemy zmienić my sami, jeśli tylko podążymy za swoimi marzeniami.

Dodam od siebie, że potrzebowałam tej książki, właśnie tu i teraz.
Pojawiła się w odpowiednim dla mnie momencie za co dziękuję autorce oraz Wydawnictwu Psychoskok.

Kiedy zamykam oczy, wyobrażam sobie łąkę pełną kwiatów i motyli. Wbiegam na nią bosymi stopami i tańczę, jestem młoda i pełna sił… A potem widzę siebie nieco starszą i starszą, ale wciąż tak samo szczęśliwą, tak samo świeżą jak skrzydła motyla, ale kiedy otwieram oczy, motyle znikają i znowu jestem sama. Piękne, wartościowe życie jest jak taniec z motylami…

Mieliście kiedyś jakąś tajemnice ? Taką, którą chcieliście ukryć przed całym światem?

Tajemnica jest dwubiegunowa po jednej stronie - jej powiernicy, po drugiej- osoby, na których jej poznanie mogłoby mieć ogromny wpływ.
Tajemnica zawsze owiana jest ogromną ilością przeżyć i wrażeń, a tylko jej właściciel wie jak dużo emocji go kosztuje....


Zuzkę - główną bohaterkę książki poznajemy jako 38 letnią malarkę portretów w Toruniu.
Wiedzie bardzo spokojne życie, które tak naprawdę jest ucieczką od nieszczęśliwej miłości, której doznała 20 lat temu. Właśnie wtedy ze złamanym sercem postanowiła opuścić Pragę i przenieść się do Polski, a jej życie stało się z czasem monotonne i puste.

" A ja wciąż taka sama, może czasami trochę bardziej smutna... bo moje życie gdzieś po drodze nieoczekiwanie zmniejszyło prędkość biegu.
Mimo to, chyba na swój własny sposób, jestem szczęśliwa.
Kiedy robi się w życiu to, co się kocha, każdy ranek daje nam powód do tego, żeby wstać z łóżka
- a ja kocham malować.
Tyle, że gdzieś w głębi serca wiem, że mogłabym mieć więcej, mogłabym chcieć bardziej i mogłabym żyć piękniej, intensywniej, może nawet bardziej prawdziwie....I miłości mi szkoda. "

Złamane i skrzywdzone serce postanowiło na zawsze odrzucić miłość i nie dopuścić do siebie nikogo, dobrze, że w jej życiu tuż obok jest jej najlepszy przyjaciel - Grzegorz.

Pewnego dnie jej stała klientka, zamawiająca co roku swój portret, dzięki krótkiej rozmowie daje malarce do myślenia ...
"Ale co to za życie? Jeśli nie zmienisz swojego, kiedyś będziesz tego żałowała, tak jak ja teraz. Twój kolega jazzman zakocha się w końcu albo rozpije się zmęczony takim stylem życia, a ty zostaniesz samotna i nieszczęśliwa. Nie będzie mowy o tańcu z motylami, zostanie szara rzeczywistość i smutek."

Dzięki spotkaniu z Miriam - Zuzka zapragnęła znów tańczyć z motylami, znów poczuć szczęście i miłość, żyć pełnią życia!
Postanawia odwiedzić swoją ciotkę Rosie Latten, aby pomóc spełnić marzenie Miriam. Jej ciocia to bardzo sławna gwiazda filmowa, która stała się jej opiekunką po tragicznej śmierci rodziców Zuzy. Obecnie Rossie prowadzi szkołę dla młodych talentów w której bardzo chce pracować Miriam - czy Zuza spełni jej marzenie ? A może sama już niedługo zapragnie być częścią tej szkoły?

Nikt nie spodziewał się, że ten wyjazd zmieni życie nie tylko Zuzanny, ale i Grzegorza, Miriam, Teresy i słynnego lekarza w Afryce!. Nagła śmierć Rossie ujawni tajemnice, którą tak usilnie skrywała przed całym światem. Tajemnica ta odwróci świat Zuzy - czy kobieta będzie potrafiła zrozumieć i pogodzić się z nową rzeczywistością? Co przyniesie jej nowe życie i odkrycie prawdy o samej sobie ?

Czy po drodze ku prawdzie i poznaniu "siebie na nowo" znajdzie się w końcu w jej życiu miejsce na miłość ? A możo ona byla ciągle obok? Na wyciągniecie ręki!
Czy Zuza zatańczy znów z motylami?



Bardzo pięknie napisana książka z wieloma fragmentami, które dają do myślenia. Autorka znakomicie potrafi przekazać poza historia coś więcej - głębokie myśli i natchnienia, które niczym drogowskazy często i nam wskażą odpowiedni kierunek!

Warto zwrócić uwagę na okładkę - ja zakochałam się w niej odrazu. Budzi tak przyjemne odczucie że samemu chce się wcielić w postać, która tańczy niczym wiatr z motywami!

Niezwykła historia pokazuje jak niektóre decyzje mogą zmienić życie na zawsze. Rossie podjęła w swoim życiu właśnie taką decyzję i jej brzemie musiała nosić już do śmierci. Czy prawda da Zuzannie szczęście ? Czy będzie potrafiła wybaczyć Rossie jej wybór?

Bardzo wciągająca książka zawładnie czytelnikiem już od pierwszej strony, a każde kolejne będą tylko czystą przyjemnością czytania.

Gorąco polecam ciepłą opowieść zwłaszcza na te jesienne dni. Niech doda nam trochę radości i blasku.

"Piękne, wartościowe życie jest jak taniec z motylami."

Przyjemne zaczytanie, ciepła i sympatyczna powieść, ogrzewa serca czytelników w gorzkich chwilach życia, poprawia nastrój podczas deszczowego dnia. Dotyka różnych odcieni ludzkich losów, odmalowuje je pełną paletą kolorów, odwołuje się do silnych emocji, wrażliwie porusza czułe struny romantycznych dusz. Czarująco wybija się przesłanie o konieczności podążania za marzeniami, zarówno małymi kształtującymi naszą codzienność, ale również wielkimi wpływającymi na całe życie. Potrzeba kierowania się pragnieniami potrafiącymi odmienić przeznaczenie, przyporządkowania mu pomyślnych akcentów, tak aby wytyczało szlak we właściwym kierunku, nadawania kolejnym dniom prawdziwego sensu, wypełniania serca radością, zadowoleniem i satysfakcją.

Autorka wznieca żar tęsknoty za tym, co najbardziej liczy się w życiu człowieka. Inspirująco nakłania do dokonania rachunku naszych dotychczasowych osiągnięć, uczula na dostrzeżenie najważniejszych wartości, przestrzega przed beztroskim negowaniem tego, co podpowiada intuicja, niedopuszczenia do oddania steru w ręce strachu i leku, lecz wyczekiwania na podszepty serca intensywnie pulsującego nutami miłości. Śledząc losy głównych bohaterów powieści przekonujemy się, jak wiele zależy od nas samych, od tego, czy pozbędziemy się toksycznych wspomnień, zakopiemy głęboko w myślach to, co boleśnie zraniło, a może właśnie wywołamy na powierzchnię, aby móc potrafić uporać się z nieprzyjemnymi rysami duszy i ranami serca.

Jakże często smutek i żal za czymś, co wymknęło się uniemożliwia prawdziwe smakowanie życia, jakbyśmy skazywali się dzień po dniu na stopniowe zapomnienie, letarg, rezygnację. A przecież mimo przykrych doświadczeń życiowych, trudności ze szczerym przebaczaniem, otaczający nas ludzie mają wiele do zaoferowania, wystarczy się na nich otworzyć, dać sobie szansę, bez względu na wiek i targające wątpliwości. Nie mamy prawa rezygnować z siebie, poddawać się niespełnionym przeszłym tęsknotom, zapominając jednocześnie o teraźniejszości, w której właśnie rozgrywa się życie. Każdy dzień może przynieść miłe niespodzianki, podarować szansę na przeżycie czegoś cennego i niepowtarzalnego. Nie traćmy czasu na to, czego nie możemy już zmienić, zadbajmy o to, na co mamy wpływ, cieszmy się z ulotnych chwil z bliskimi.

Dobre uczucia uskrzydlają do działania, wypełniają pozytywną energią, powodują, że chce się żyć. Często szukamy szczęścia we wspomnieniach, kurczowo trzymamy się ich, a szczęście stoi właśnie obok nas, w pobliżu znanych nam osób i czeka aż wykonamy odpowiedni gest w jego stronę. Z jednej strony miłość błyszcząca z innego źródła niż przypuszczaliśmy, przyjaźń udowadniająca wartość w najmniej spodziewanym momencie, zaufanie krystalizujące się wtedy, kiedy go najbardziej potrzebujemy. A z drugiej strony tajemnice okazujące się zatrutym owocem, mnożące warstwy kłamstwa, niszczące rodzinną pomyślność, podtruwające noszące je w sobie osoby, zabierające bezpowrotnie czas i oddalające od pożądanego poczucia spełnienia.

Mnóstwo refleksji nasuwa się podczas spotkania z książką, autorka w piękny sposób nakłania czytelnika do ich snucia. Styl narracji pogodny, serdeczny, delikatny i wrażliwy. Swobodnie i lekko czujemy się w wytworzonym klimacie, zadamawiamy się w nim z poczuciem przyjemnego relaksu i łapania pogodnych chwil przy lekturze. Opisywana historia prawie czterdziestoletniej Zuzanny Starskiej, portrecistki, oraz kluczowych osób z jej mocno pogmatwanego i pokręconego życia, sympatycznie przemawia do nas. Różni ludzie, różne pragnienia, a jednak jak wiele wspólnych punktów, podobnych marzeń, zbieżnych pragnień, woli bycia zrozumianym, docenionym i kochanym. O pięknie spełnienia człowieka autorka pisze także w "Moje życie bez ciebie", powieści, która również wywarła na mnie spore wrażenie. Obie książki serdecznie polecam.

Powieść, która ze względu na poruszane tematy, dotknie każdego człowieka. Każdemu z nas towarzyszą takie uczucia jak miłość, nienawiść, strach, tęsknota i towarzyszący jej lęk. Główna bohaterka walczy z przeszłością o swoją przyszłość, odkrywając coraz to nowsze sekrety swojej matki. Po drodze okazuje się, że jedna osoba, spotkana w odpowiednim momencie zmienia wszystko. Nasze decyzje, plany, poglądy odwracają się do góry nogami, wszystko za sprawą jednego człowieka.
Ta lektura to podróż wgłąb ludzkich emocji.

Książkę czyta się bardzo szybko, gdyż została napisana w lekkim stylu, bez przydługich opisów i zbędnych scen, które często niepotrzebnie wydłużają akcję. Jej fabuła została podzielona na 11 rozdziałów, z których każdy ma swój osobny tytuł nawiązujący do jego głównego wątku.

Autorka prowadzi narrację pierwszoplanową dzięki czemu śledzimy losy bohaterki jej oczami, z wyjątkiem jednego z rozdziałów, w którym mamy możliwość poznania wydarzeń z innego punktu widzenia. Ten zabieg mnie zaskoczył, gdyż z reguły powieści są utrzymywane w jednej formie od początku do końca. Dzięki temu odbiegamy nieco od myśli i otoczenia Zuzanny, by na moment wejść w umysł jednej z ważnej postaci pozwalając poznać jej rozterki, dylematy i motywy decyzji.

Opowieść jest pełna ciepła, melancholii, optymizmu i niezwykłego klimatu. Sprawia, że zaczynamy zastanawiać się nad swoim życiem, przyglądać się minionym dniom i analizować to czego nie udało się zrealizować. Przywołuje wspomnienia tego co minęło, ludzi spotkanych na naszej drodze, ważnych wydarzeń i doświadczeń. Podkreśla wartości, które w dzisiejszych czasach często schodzą na dalszy plan ze względu na obowiązki, ograniczające nas okoliczności lub przekonania.

Moja cała recenzja przedpremierowa: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2017/08/364-taniec-z-motylami.html