Trudny powrót

Akcja książki dzieje się szesnaście lat po zakończeniu II wojny światowej. 10-letni Adam po powrocie z kolonii na dworcu zamiast rodziców spotyka ciocię. Potem wuj zabiera go w góry. Co się stało z jego rodzicami i jakie wspomnienia niesie ze sobą jego rodzina odkryjemy na kartach tej krótkiej historii.

Nie wiem jak was, ale mnie bardzo zaintrygowała fabuła i spodziewałam się dramatycznych wspomnień połączonych z niełatwą teraźniejszością, z którą po swojemu musi zmierzyć się dziesięciolatek.

Zacznę od tego, że bardzo pozytywnie odebrałam pióro autora, które po prostu świetnie się czyta i samo przeczytanie tej historii było przyjemne. Postacie były wykreowane prawdziwie i łatwo było mi uwierzyć w ich historię. Szczególnie myślenie młodego Adama czy rodziny, która w tamtych latach myślała, że zamiast powiedzieć prawdę należy dziecko chronić od trudnych spraw. Co dla dziecka jest o wiele gorsze, bo zaczyna się przejmować jeszcze bardziej.

Do połowy książki, gdy jeszcze nie było dużo wiadomo myślałam, że będę bardzo zadowolona z książki, ale od drugiej połowy i przewracając ostatnią stroną jednak poczułam się rozczarowana. Sama historia miała taki potencjał, a nie udźwignęła go do końca.

Nie było dramatycznie, a i same wspomnienia ludzi, którzy przeżyli wojnę były tak fragmentaryczne, że ginęły w całej fabule i nie były tak ważne jak mi się wydawało. Oznaczenie na książce wskazuje, że jest to książka obyczajowa, a dla mnie jest bardziej dla młodzieży i to nie ze względu na wiek głównego bohatera, a na treści, w której nie ma nic czego nie mógłby przeczytać młodszy odbiorca. Zabrakło mi też większego rozwinięcia i samo zakończenie jest takie urwane. Dobrze napisana z ciekawym pomysłem, ale rozminęła się z moimi oczekiwaniami.