Trzy razy miłość

"Dziwna to miłość, która każe ci wszystko oddać... Według mnie prawdziwa miłość polega na tym, że coś się daje, ale i coś otrzymuje się w zamian... Prawdziwa miłość buduje, nie uśmierca..."



Miłość, jakże trudno znaleźć odpowiednie słowa, by ująć całą jej istotę. To nie tylko romantyzm, euforia, magia, lecz także ciężka praca, kompromisy, łzy i cierpienie. Częściej właśnie zderzamy się z tą bardziej skomplikowaną, niełatwą, bolesną formą, a jednak jest siłą, bez której ludzkie życie bywa pozbawione jakiegokolwiek sensu. Nie od dziś wiadomo, że przeciwieństwa się przyciągają, lecz przecież nie da się na takiej podstawie zbudować relacji zgodnej czy trwałej. Czy ludzie o zupełnie innych charakterach oraz hierarchiach wartości mogą stworzyć trwały związek? Wygląda, że jest to zadanie nieosiągalne, zwłaszcza, gdy jedna z osób okazuje się niesamowitym egoistą. Co jednak zrobić, gdy raz rozbudzona miłość, nie chce odejść? Czy da się ją zagłuszyć kimś innym? Czy można żyć w kłótni z własnym sercem i udawać, że wszystko gra?



"To żadna miłość, jeżeli dla niej musisz się wyrzec wszystkiego, nawet samej siebie."





Powieść Jolanty Kosowskiej ani trochę nie przypomina banalnej, romantycznej opowiastki. Miłość nakreślona przez pisarkę jest niczym klątwa, od której nasi bohaterowie pragną się za wszelką cenę uwolnić. Niestety, nie tak łatwo wyrzucić kogoś z pamięci i serca, a los chyba uwielbia kpić z bezbronnych ludzi i co rusz stroi sobie z nich nieprzyjemne żarty.



Gdy Martyna i Łukasz spotykają się po wielu latach, mają już własne rodziny, a jednak wystarczy delikatna iskra, by wszelkie dawne emocje wybuchły z podwójnym żarem. Pojawia się też złudzenie, że da się naprawić wcześniejsze błędy i spróbować na nowo, wtedy życie po raz kolejny nimi potrząsa i uzmysławia, że to niemożliwe. Chwilowa nadzieja zostaje przygaszona kolejnymi przeciwnościami, a płonące uczucie przegrywa z rozumem, zostaje zakopane gdzieś na dnie duszy, by nie przeszkadzało w podjęciu ważnych, racjonalnych wyborów. Tylko czy dobre decyzje podejmowane ze złych powodów, nadal są jeszcze dobre? Dlaczego nasi bohaterowie nie widzą, ile osób cierpi przez ich obsesyjną, niespełnioną miłość? Czy można tak po prostu związać się z kimś "w zastępstwie"? Czy taka rodzina ma jakąkolwiek przyszłość?


"Nie ma przyjaźni pomiędzy mężczyzną a kobietą. To mrzonki. Między facetem a kobietą może być miłość, namiętność, obojętność, nienawiść, ale nie przyjaźń. Taka przyjaźń wcześniej czy później przybierze któreś z tych imion."



Powieść Jolanty Kosowskiej ukazuje nam wszystkie oblicza miłości, lecz także jej ofiary. Niewłaściwie dobrani ludzie nie potrafią stworzyć trwałej relacji, niespełniona miłość boli, ale nikogo nie da się zmusić do takiego uczucia. Ile osób musi ucierpieć, by w końcu Ci przeznaczeni sobie mogli się spotkać i podjąć wspólną drogę? Czasem naprawdę sporo, a jednak jest to dowód na to, iż prawdziwa, jedyna i wieczna miłość istnieje, tylko jest niezwykle skomplikowana, a dostrzeżenie jej bywa ciężkim, mozolnym zadaniem.



"Czasami myślę, że nie warto niczego planować. Los i tak z nas zadrwi. Życie napisze własny scenariusz..."



Nakreślone postacie to osoby wyraziste, prawdziwe, doskonale nam znane, bo w każdej z nich możemy odnaleźć cząstkę siebie samego. To ludzie, którzy kochają i chcą być kochani, mający marzenia, plany, jakie czasem układają w niewłaściwej, egoistycznej kolejności, a jednak wciąż dobrzy, może tylko trochę zagubieni. Czytelnik z zapartym tchem śledzi ich losy, bo ma świadomość, że ukazany dylemat jest wyjątkowo ciężki, nikt przecież nie chce być raniony czy porzucany. Niestety, nasza dwójka nie dostrzega najważniejszego, że nieświadomie sami ranią najbliższe osoby. Od pierwszych stron pokochałam zarówno Martynę, jak i trochę niedojrzałego Łukasza, kibicowałam im całym sercem i wierzyłam, że szyderczy los w końcu przestanie z nich kpić. I choć życzyłam im jak najlepiej, ból osób z nimi związanych, brutalnie zmiażdżył moje serce i przypomniał, jak niesprawiedliwe i zagmatwane bywa życie.


"Nagle przyszło mi na myśl, że ta miłość to nie dar, ale przekleństwo. Coś, co rzuca cień na całe nasze życie, co nie pozwala cieszyć się codziennością, pozostawia smak niedosytu, mami i drażni przeszłością, powraca w snach, powoduje, że oboje nie potrafimy żyć normalnie, że jesteśmy nieszczęśliwi."



"Trzy razy miłość" jest chwytającą za serce powieścią, pełną niedomówień i omyłek, niosących za sobą straszliwe konsekwencje. Nadzwyczaj poruszająca, boleśnie prawdziwa historia, jaka mogłaby się zdarzyć tuż obok, a nawet nam samym. To głęboka opowieść o braku szczerego dialogu, uciekaniu, lecz również o wszystkich obliczach niełatwej, czasem bezwzględnej miłości. Najnowsza książka Jolanty Kosowskiej poruszy was do granic, wywoła lawinę niepojętych, skrajnych emocji, a co najważniejsze, utwierdzi w przekonaniu, że prawdziwa, jedyna, wieczna miłość istnieje naprawdę i może się przydarzyć każdemu z nas. Musimy jednak pamiętać, by jej nie odpychać przy pierwszej lepszej przeszkodzie, bo może pociągnąć za sobą wiele niewinnych ofiar, na dodatek niepotrzebnych, bo przecież jej nic nie jest w stanie zniszczyć. Jeśli macie ochotę na piękną, głęboką i boleśnie prawdziwą historię, nakreśloną nadzwyczaj przyjemnym, niebywale starannym piórem, która zatrząśnie waszym światem, "Trzy razy miłość" jest dla was pozycją obowiązkową!