Ugly love

Tate Collins, początkująca pielęgniarka rozpoczynająca staż w szpitalu, wprowadza się do mieszkania swojego brata, nie spodziewając się gwałtownych zmian w swoim życiu, które nadejdą na sprawą Milesa Archera. Miles ustala tylko jedną zasadę w związku – nie pytaj o przeszłość i nie licz na przyszłość. Mimo że Tate początkowo akceptuje tę regułę, po pewnym czasie dziewczynie zaczyna to nie wystarczać. Sytuacja między Tate i Milesem prowokuje pytania, które mogą obudzić dramatyczne wspomnienia chłopaka, do których do tej pory nikt nie miał dostępu.

Sama muszę przyznać, że ten opis brzmi bardzo… schematycznie. Jestem prawie pewna, że po dokładnym przeszukaniu rynku wydawniczego znalazłoby się jeszcze kilka powieści, które byłyby na pierwszy rzut oka bliźniaczo podobne do Ugly Love. I racja, nie mogę się sprzeczać z tymi, którzy od razu skreślą tę książkę ze względu na minimalną oryginalność i ogólne słabe pierwsze wrażenie, przynoszące na myśl pierwszy lepszy głupiutki romans. Nie mam żadnych argumentów przeciwko temu, ale jednak…

Coś jest w piórze Colleen Hoover, co wyróżnia jej książki spośród innych powieści New Adult. Nie mam zielonego pojęcia, co to jest, być może tylko sama autorka zna tę tajemną recepturę, ale nie zmienia to faktu, że potrafi ona sprawić, że ja, czytelnik, który od romansów trzyma się z daleka i podchodzi do nich tylko okazjonalnie, nie uciekłam z krzykiem po pierwszych 50 stronach. Przeciwnie – bardzo mnie one zaintrygowały. To już druga książka Hoover zaraz po Hopeless, jaką miałam okazję czytać, więc mogę z rosnącą śmiałością stwierdzić, że powieści tej autorki są moim małym wyjątkiem od zasady. Są moimi tak zwanymi Guilty Pleasure, które w zasadzie mają w sobie całą masę wad, które można by wytknąć, ale mimo wszystko pozostają gdzieś w sercu.

Jest to historia, przez którą bez trudu można przebrnąć w jeden dzień, tak jak mi udało się to zrobić. W zasadzie myślę, że takim książkom nie należy poświęcać o wiele dłuższego czasu, bo działałoby to tylko na ich niekorzyść. W każdym razie, Ugly Love jest lekturą bardzo szybką i niebywale wciągającą. Tak, właśnie – wciągającą. Cokolwiek by o niej nie powiedzieć, nie mogłam się od niej oderwać, a kiedy tylko musiałam na chwilę zamknąć książkę, moje myśli wciąż błądziły gdzieś dokoła niej. Przypominało mi to sytuację z moim czytaniem serii After Anny Todd – w sumie tematyka, jak i moja opinia o tych książkach jest bardzo podobna. 

Czy Ugly Love jest faktycznie tak pozbawioną wartości i głupiutką historią? Cóż, nie do końca. Colleen Hoover tworzy bohaterów, którzy ciągną za sobą bagaż doświadczeń mających wpływ na całe ich życie. W tym przypadku mamy Milesa – dwudziestokilkuletniego pilota, który od wielu lat nie wpuścił nikogo do swojego serca. Miało na to wpływ jedno tragiczne wydarzenie z przeszłości, którego chłopak wciąż nie może wyrzucić z pamięci. Miles był bohaterem, który nie był głupi i płytki. Przeciwnie, był bardzo dobrze przemyślaną i wykreowaną postacią.

Jak nietrudno się domyślić, tak jak w praktycznie każdej powieści New Adult, tak i w Ugly Love nie unikniemy licznych scen seksu i rozterek miłosnych głównej bohaterki. Sama osobiście pozbyłabym się kilku niepotrzebnych już opisów stosunku bohaterów, ale zdaję sobie sprawę, że jest to niejako nieodłączna część tego typu książek. Jednak cała ich otoczka, czyli tajemnicza przeszłość Milesa i skryta postać chłopaka sprawiała, że tym samym ta książka miała jakiś sens.

Szczerze muszę jednak przyznać, że w porównaniu z Hopeless, Ugly Love wypada słabiej. Zakończenia historii Tate i Milesa dosłownie NIE DAŁO SIĘ NIE przewidzieć. Było ono bardzo proste i schematyczne, co trochę mnie rozczarowało, bo spodziewałam się jeszcze jakiegoś zwrotu akcji na samym końcu, jednak niczego takiego się nie doczekałam.

Naprawdę nie wiem, jak ocenić tę książkę. Naprawdę coś w sobie ma. Musi w końcu coś w sobie mieć, co sprawiło, że nie mogłam się od niej oderwać cały dzień i nie umiałam skupić myśli na czymkolwiek innym niż ona. Kurczę, przecież tyle w niej wad! Schematyczność! Przewidywalność! To chyba właśnie tak działa Guilty Pleasure, co? MIMO WSZYSTKO – przyznaję, podobała mi się.

Nie mam bladego pojęcia, czy polecać Wam Ugly Love, czy też odradzać. Z jednej strony mamy całą rzeszę wad tej powieści – właśnie tych wad, które zmuszają mnie do trzymania się z dala od książek New Adult. A z drugiej strony… Colleen Hoover robi coś z tymi swoimi opowieściami, że nie są kompletnie pozbawione sensu i że chce się je czytać i spędzać przy nich czas. Muszę pozostawić tę decyzję Wam – może spróbujecie i poznacie magię Hoover tak jak ja?

booksofsouls.blogspot.com

Nie można zapomnieć o przeszłości. Nie pozwoli nam na to. Choćbyś myślał, że cię opuściła, wiedz, że zawsze tam będzie. Znajdziesz ją za rogiem, w koszmarach, w twarzy jednej z osób. Nigdy cię nie opuści. Będzie się ciągnęła za tobą do końca życia. Nic nie da to, że uciekniesz. Musisz ją zaakceptować i choćby nie wiem, jaki ból sprawiała, zacząć z nią żyć. Droga każdego człowieka jest inna. Nie sądzę, że istnieje ktoś, kogo w życiu nie spotkało nic złego. Tak to już jest i nikt tego nie powstrzyma. Są różne rodzaje bólu — szykanowanie, bicie, ale najgorszym jest śmierć bliskiej nam osoby. Osoby, którą powinno się chronić, ale nie dało się rady. To zostaje w człowieku na zawsze. Po tej tragedii traci się część siebie. Zamyka się w swojej skorupie i nie dopuszcza do siebie ludzi. Ale czasem w nasze życie wkracza nowa osoba, która zmienia wszystko. Wyciąga nas ze świata bólu i niszczy mur, którym się otoczyliśmy. Zaczynamy czuć nadzieję, ale często przewyższa ją strach. Boimy się, że ta osoba nas znowu zrani, a my nie będziemy umieć się pozbierać. Przychodzę dziś do Was z nową powieścią Colleen Hoover pt. ,,Ugly love", która wstrząsnęła mną oraz dała nadzieję na lepsze jutro. Zapraszam Was na jej recenzję.
,,Miłość nie zawsze jest ładna. Czasami wciąż masz nadzieję, że w końcu będzie inaczej. Lepiej. A potem, zanim się zorientujesz, znowu jesteś w punkcie wyjścia, a serce zgubiłeś gdzieś po drodze."

Serca zaczynają szybciej bić, obietnice zostają złamane, reguły przestają obowiązywać…

Kiedy Tate, początkująca pielęgniarka, wprowadza się do mieszkania swojego brata, nie spodziewa się tak gwałtownych zmian w życiu. Wszystko przez przystojnego pilota Milesa Archera.

Miles ustala tylko jedną regułę ich związku: nie pytaj o przeszłość i nie oczekuj przyszłości. Gdy ta sytuacja staje się nie do wytrzymania i prowokuje do pytań, ożywają jego dramatyczne wspomnienia.

Tej powieści się nie czyta, tylko przeżywa – całą sobą, sercem i duszą, a po zakończeniu nic już nie jest takie samo.
,,- Jest takie powiedzenie: kiedy życie daje ci cytryny...
- Zrób z nich lemoniadę — kończę za niego.
Kapitan patrzy na mnie i kręci głową.
- W mojej wersji brzmi ono nieco inaczej. Kiedy życie daje ci cytryny, upewnij się, że wiesz, w czyje oczy wycisnąć z nich sok."

Tate jest początkującą pielęgniarką. Przeprowadza do mieszkania swojego brata Corbin'a w San Francisco, zanim stanie na nogi i zarobi na własne mieszkanie. W drodze do jego mieszkania poznaje Kapitana, staruszka, który zarządza windą. Przed drzwiami mieszkania znajduje pijanego mężczyznę. Nie wie co robić. Po telefonie do brata okazuje się, że to jego przyjaciel Miles, wpuszcza go do środka. Nie wie jeszcze, że to początek ich znajomości. Z biegiem czasu relacje między nią a mężczyzną stają się napięte. Postanawiają, że ich związek będzie dotyczył tylko seksu. Nie udaje się to. Tate zaczyna coś czuć do Milesa, który jasno wyraził swoje zdanie — nie chce miłości. W jego przeszłości stało się coś okropnego i od tego czasu nie potrafi nikogo nie pokochać. Tate czeka trudna walka, by przebić się przez mur, którym otoczył się Miles, a on musi pogodzić się z przeszłością, by ich związek wszedł na inny poziom. Czy Miles odpowie dziewczynie o przeszłości? Co takiego się w niej wydarzyło? Kim jest tajemnicza Rachel? Czy Tate znajdzie siły, by walczyć o zranionego mężczyznę? Czy ich układ przerodzi się w coś więcej?
,,Nie wierzę w propozycje remisów. To wykręty ludzi, którzy się boją, że przegrali."

,,Ugly love" to seksowna, wzruszająca powieść, która rozpala zmysły i rozdziera serce. Dawno nie czytałam tak niesamowitej, pociągającej książki. To zupełnie inna wersja Colleen Hoover. Rozbrajająca, ekscytująca, zmysłowa książka, która zniewala czytelnika i nie wypuszcza ze swoich objęć. Zakupiłam ją w dniu premiery, ale niestety nie miałam czasu, żeby ją od razu przeczytać i żałuje, bo wiem, że jest niezwykła. Tak zaczęłam ją czytać przed końcem roku szkolnego i nie robiłam nic innego, póki jej nie skończyłam. Colleen jest jedną z moich ulubionych autorek i zdecydowanie mistrzynią w przetrzymywaniu czytelnika w napięciu. Każdą jej książkę witam z otwartymi ramionami. A ,,Ugly love" jeszcze bardziej mnie w tym przekonała. Powiem szczerze, że mam pustkę w głowie. Próbuję napisać tę recenzję od paru dni i mam nadzieję, że w końcu mi się to uda. Ta powieść całkowicie mną zawładnęła i zostawiał z wielkim kacem. W tej książce przedstawiona jest pełna bólu historia, rozgardiasz uczuć oraz niesamowita relacja między Tate a Miles'em. Rozdziały są krótkie. Napisane zarówno z perspektywy pielęgniarki, jak i pilota. Szczegół w tym, że historia opowiadana przez Milesa dzieje się 6 lat wcześniej i jest ciekawie zapisana. Dopiero pod koniec zaczyna opisywać teraźniejszość. Każdy z tych bohaterów zajął w moim sercu niesamowite miejsce, a ich historia na długo ze mną pozostanie. ,,Ugly love" jest wielką odskocznią od rzeczywistości, rozbudza wyobraźnie oraz sprawia, że łza się w oku zakręci. Ta książka pełna jest namiętności, która jest niezwykle kusząca. Uwodzi czytelnika i pozostaje z nim na zawsze. Przygotujcie się na gamę uczuć, która nie pozwoli Wam się od niej oderwać!
,,Czasami dopiero w momencie spotkania zdajesz sobie sprawę z tego, jak bardzo ci kogoś brakowało."

Tate to zabawna, miła dziewczyna, która zrobi wszystko by osiągnąć swój cel. Na początku było to pielęgniarstwo, teraz Miles. Tate lubi wyzwania i bierze życie całą garścią. Nie lubi kompromisów. Nie była z nikim od roku, ale kiedy poznaje naszego pilota, to się zmienia. Z początku prosty układ zmienia się w coś poważniejszego. Tate cierpi, ale nie poddaje się. Niektórym może wydawać się, że jest naiwna, ale to nie prawda. Wie, że może oczekiwać czegoś więcej i nic jej nie powstrzyma. Miles to bardzo zraniony człowiek. Jego przeszłość była brutalna i teraz nikomu nie potrafi zaufać. Układ z Tate na początku mu się podoba, ale później on również zaczyna czuć do niej coś więcej, pytanie tylko brzmi — czy będzie umieć się przed nią otworzyć i podarować jej serce. Widzimy zmianę, jaka w nim zaszła przez te całe sześć lat. Pełen życia, zbuntowany chłopak zmienił się w apatyczną osobę, która nie chce bliskości. Otoczył się grubym murem, więc dziewczyna będzie miała nie lada trud, żeby się przez niego przebić. Corbin to opiekuńczy brat, dla którego nikt nie nadaje się dla jego siostry. Prowadzi bujne życie towarzyskie i przyjaźni z Milesem. Obydwoje są pilotami. Corbin chce chronić swoją rodzinę bez względu na wszystko. Ian zna Milesa przez całe życie i stara mu się pomóc. Mężczyzna nie zostawia go w potrzebie, co utwierdza go w swojej lojalności. Kapitan to osiemdziesięcioletni mężczyzna, który cały czas jeździ windą. Zna zarówno Milesa, jak i Tate. Słucha ich zażaleń, obaw i zawsze dla nich jest. Sarkastyczny, zły chłopiec — tak mogłabym go opisać. Z wiadomych względów nie opisze Rachel. Nie chce Wam za dużo zdradzać.
,,- Nie wierzę, że cię uderzył.
- Nie pierwszy raz — przyznaje. - Ale na pewno po raz ostatni. Chyba ostatecznie pogodził się z tym, że jesteśmy razem. Musiałem mu tylko przyrzec, że będę przestrzegał jego zasad.
Zaczynam się denerwować.
- Jakich znowu zasad?
- Po pierwsze, nie wolno mi złamać ci serca — odpowiada.- Po drugie, nie wolno mi złamać twojego cholernego serca. I po trzecie, nie wolno mi, kurwa, złamać twojego cholernego serca."

,,Ugly love" to piękna, wzruszająca książka, która rozpala zmysły i przyśpiesza bicie serca. Czyta się ją z zapartym tchem. Gdybym mogła ją określić jednym słowem, to zdecydowanie powiedziałabym, że jest — SEKSOWNA! Bohaterowie są rzeczywiści i wydaje się, że można by spotkać ich za rogiem. Ta książka uwodzi i nie odpuszcza. Trzeba dać jej szansę. Wiem, że będę do nie często wracała — muszę odwiedzać co jakiś czas Miles'a i Tate. Colleen Hoover znów zdobyła moje serce i czym prędzej muszę się zabrać za ,,Pułapkę uczuć", która już na mnie czeka. Nie pozostaje mi nic innego jak zaprosić Was do zapoznanie się z nią. Polecam!