Ujrzą nas takimi

Książka „Ujrzą nas takimi” Urszuli Maciugi to jedna z najdziwniejszych, a zarazem najbardziej intrygujących książek, jakie czytałam w ostatnim czasie. Uwielbiam oglądać azjatyckie horrory, a ta opowieść jest ich przełożeniem na papier.

Książka składa się z czterech rozdziałów, które stanowią odrębne historie, jednak łączą się ze sobą w spójną całość.
Złe dusze onryō są tu po to, żeby zemścić się na tych, przez których znalazły się w miejscu przejścia - bądź na ich potomkach.
Nie jest to opowieść, którą czytało mi się łatwo. Zwłaszcza pierwsze opowiadanie, wprowadzające do całej historii i przedstawione z perspektywy mrocznych dusz, było dla mnie bardzo angażujące.

Znakomicie miesza się jakby dziecięca wizja - mało precyzyjna, niedokładna, momentami niemal bajkowa - z klimatem mroku, niepokoju i brutalności.
Niesamowite są opisy, które przywołują najczarniejsze wizje: mroczne, mordercze, okropne, ale przez to intrygujące.

Drugie opowiadanie jest zupełnie inne - bardziej realne, osadzone w znanym nam świecie. Opowiada losy małżeństwa i dwójki ich synów. Problemy małżeńskie uwidaczniają się w zachowaniu dzieci. Nie to jest jednak największym problemem rodziny, a to, co czai się za oknem hotelu…
W tej historii tempo wzrasta powoli. Tajemnica wisi w powietrzu niemal od początku, a napięcie jest stopniowo budowane, by ostatecznie uderzyć z dużą mocą.

Trzecia opowieść wyjaśnia pewne zawiłości, które pojawiły się na początku. Odpowiada na pytania o postacie, które się pojawiły, jednak całościowo ta część porwała mnie najmniej.

Ostatni, krótki rozdział spina wszystko w całość, będąc doskonałym zwieńczeniem tej niezwykłej, bardzo gęstej i momentami niepokojącej historii.

„Ujrzą nas takimi” czerpie z nurtu kaidan, pełnego melancholii i tragizmu, szczególnie popularnego w okresie Edo. Dla mnie ta książka okazała się świetną rozrywką i w końcu odnalazłam to, czego tak długo szukałam - opowieść dziwną, ale tak niezwykle intrygującą, że praktycznie nie dało się jej odłożyć. Zdecydowanie polecam ją wszystkim miłośnikom grozy w azjatyckim wydaniu.

Oczywistością jest, że jak pojawia się książka – powieść w klimacie japońskim to jestem w pierwszym szeregu zainteresowanych. Kraj kwitnącej wiśni od dawna sprawia na mnie ogromne wrażenie, a anime i manga towarzyszą mi od najmłodszych lat. Studio Ghibli ma specjalne miejsce w moim sercu (i na skórze!), a historie, które mają swoje animacje z łatwością i chęcią pochłaniają moje resztki wolnego czasu.

Opis powieści sugeruje, że fabuła oparta głównie jest na negatywnym uczuciu nienawiści / niechęci, a jednak kiedy wczujemy się w klimat tego tytułu, możemy tam dostrzec o wiele więcej niżeli na pierwszy rzut oka – bardzo dobre posunięcie Autorki, bo to sprawia, że książka ma w sobie o wiele więcej, niż się wydaje.

Jestem oczarowana, że pani Urszula nie wahała się ani chwili i przytoczyła japońskie wierzenia, bo tak po prawdzie, na tym oparta jest tamtejsza kultura. Zawsze mam łaknienie wiedzy w tej kwestii, wielokrotnie można w zwykłych, codziennych rozmowach przytoczyć ichnie przypowieści. Główny nurt „Ujrzą nas takimi” jest mroczny, zgniły, zatęchły, śmiertelny – w naszym interesie jest, by zadbać o odpowiednią uwagę i skupienie przy czytaniu, wyszukać tę iskrę dobroci i zauważenia światła, które się skromnie tli. Przebija się przez ciemność.

Lubię taki ciężki, masywny klimat; mam wtedy wrażenie, że powieść nie jest słodko — cukierkowo — tęczowa, tylko taka prawdziwa, surowa – namacalna. Pani Maciuga potwierdza, że emocje i uczucia, które są z nami za życia, zostają z nami także po śmierci i nie unikniemy tego. Nie jest to typowa książka z duchami w temacie przewodnim. Mamy tu stricte inny wymiar bohaterów, którzy pragną zemsty, a jednak... pozwolę Wam to odkrywać każdemu indywidualnie, bo warto – naprawdę warto! Całość można czytać jednym ciągiem, ale można i osobno, wszystko jednak trafia w jeden nurt, w jedną linię, w jedną fabułę.

Bardzo jestem wdzięczna i zadowolona z tej pozycji, kolejna cegiełka do mojego zauroczenia Japonią, znalazła swoje miejsce, by coraz na nowo poznawać tamtejszy kraj i tamtą niesamowitą kulturę.