Vi, dziewczynka szpieg. Licencja na luz

,,Russell Sprout był podręcznikowym przykładem samotnika. Wyrzutka. Komputerowego świra. A już wkrótce miał zostać także jej przybranym bratem".

,,A skoro o tym mowa, czy słyszałaś, że koale też mają linie papilarne? Jako jedyne zwierzęta poza gorylami i szympansami! "

,,Pan Sprout był istną skarbnicą bezużytecznych informacji. Zdawał się wiedzieć wszystko na niemal każdy temat- niemal, bo oczywiście nie dotyczyło to kobiety, którą zamierzał tego dnia poślubić. "

,, Niestety, jedyne, czego udało im się dowieść, to że nosił perukę z nylonu. Ale nie tylko on uważał Milly i Tilly za niewiarygodnie irytujące".

,, Jeśli ten człowiek popełnił jakąś zbrodnię, to wyłącznie przeciwko modzie ".

Jeżeli szukacie niesamowitej książki dla młodzieży w której jest ogrom tajemniczych postaci szpiegów, to trafiliście idealnie. Pamiętajcie tylko, że nie każdy jest tym za kogo się podaje, nie zawsze robi, to co mówi i ma wszelkie możliwości słowne do tego, by nie mówić prawdy:-)
Tytułowa Vi ma lat jedenaście i mieszka z mamą i babcią. Babcia jest bardzo przebojowa, uwielbia rozwiązywać krzyżówki i przemycać w nich istotne informacje. Tak jak i mama Vi jest szpiegiem, tylko bardziej ogarniętym. Mama dziewczynki jest mocno roztargniona, a jej zdolność do kłamania jest mocno naruszona. Dlatego zrezygnowała z pracy szpiega. Kiedy jej córka odkrywa kim była, bardzo pragnie również być szpiegiem, choć matka jej tego zabrania. Nie wie jednak, że dla córki nie ma rzeczy niemożliwych, więc zrobi wszystko, by zostać szpiegiem. Sprawa nieco się komplikuje, kiedy mama ponownie wychodzi za mąż za nauczyciela Vi. Dodatkowo widać tutaj niechęć syna do niej, jej przyszłego ojczyma. Nie spodziewała się tylko, że chłopiec będzie nad wyraz spostrzegawczy. Czy więc w takim wypadku jej misja bycia szpiegiem może się udać? Czy cel, który sobie obrała nie jest zbyt trudny do realizacji?
Świetna książka, naprawdę. Ile tu jest poczucia humoru, zabawnych sytuacji i chwil, kiedy chciałoby się zapaść pod ziemię, lub przewrócić oczami. Postacie są bardzo charakterystyczne i każdego można polubić. Opowieść pokazuje, że warto sprawiać sobie przyjemność, trzeba dążyć do spełnienia marzeń i podnosić się z każdej porażki. Nie ocenia się innych, jeśli się ich nie zna, a także, że warto pomagać innym i dawać drugie szanse. Choć to młodzieżówka, to według mnie nie powinna mieć ograniczeń wiekowych, gdyż czas na spełnianie marzeń jest do końca naszego życia. Bardzo ją polecam!