What beauty there is

Nie wiem dlaczego sklasyfikowano ją jako literaturę młodzieżową. Według mnie jest to kryminał obyczajowy i to bardzo dobry. Wciąż ciężko mi się z tej książki otrząsnąć, gdyż emocje, które wywołuje przechodzą na nas od pierwszej strony. Jest mega wciągająca, naprawdę. Nie potrafiłam jej odłożyć, gdyż losy tych chłopców niemal do końca były niepewne. Ile bólu wycierpiał starszy z nich, to w głowie się nie mieści. Był gotów na wszelakie poświęcenia, aby tylko jego młodszemu bratu niczego nie zabrakło. Odmawiał sobie jedzenia, ciepłych ubrań, schronienia, aby tylko On był bezpieczny. Nie mieli wielkich wymagań, a jakichkolwiek wygód nie miał im kto zapewnić. Ojciec siedział w więzieniu za nielegalne postępowanie, a matka się powiesiła. Nie żałowałam żadnego z rodziców, gdyż nie zasługiwali na nic. Starsze dziecko pochowało ją, by Matti nie widział co im zrobiła. Udał się nawet do więzienia, by ich ojciec poratował ich groszem. Wrócił tylko poobijany. Cóż na to policja? Nic! Sami czekali na rozwój wydarzeń. Chodziło tu o grube pieniądze, więc niczyje mózgi nie myślały prawidłowo. Syn jego chciał znaleźć pracę, lecz z uwagi na jego ojca, wszędzie mu jej odmawiano. Po druzgoczących wydarzeniach pozostało im tylko uciekać. Bardzo dużo pomogła mu dziewczyna ze szkoły. Oboje się sobą zauroczyli, lecz na ich drodze staje rodzina. Wróg dla wroga. Nigdy nie zgodziliby się na jej pomoc, gdyby wiedzieli czyją jest córką...
Nikt nie bawi się tu w podchody. Wystrzał z pistoletu pada bardzo często. Policja szuka sprawców, lecz idzie im to jak krew z nosa. Trup za trupem. Dobry byłby tu tytuł Nadzieja umiera ostatnia. My czytamy to z dwóch perspektyw odróżnionych drukiem. Dziewczyny, jej dzieciństwa do czasu poznania dwojga braci i obecnych wydarzeń, które sieją spustoszenie w naszym sercu. Podziwiam tu piękne pióro, bolesną historię i tą brutalność, której musieli doświadczyć. Zresztą rozdziały są tu tak ślicznie ozdobione, aż wołają o uwagę. Bardzo przypomina mi książki Virgini C Andrews. Bardzo polecam!!!