Wiersze

„W moim ogrodzie doczesności sieję, uprawiam, zbieram różne przeżycia. Bezmyślne chwasty, mierne kroki, momenty sympatyczne. W moim ogrodzie doczesności natura o?arowała mi zagon weny poezji. Wiem, nie uprawiam go z poświęceniem. Pory losu komponują na niej uprawy, z których drobny plon zbierałem do swojej spiżarni. Dwudziestodziewięcioletni zew ośmielił mnie do poczęstowania z jej półek moją twórczością. Zapraszam do poczęstunku. Życzę… Życzę w pokłonie czytanie.” Wincenty Wioln Wincenty Wioln – urodzony w 1956 r. poeta, kompozytor, muzyk. Brał udział w grupie poetyckiej WARS, prowadzonej przez Piotra Wiesława Rudzkiego, konesera twórczości Marka Grechuty. Autor oprawy muzycznej do cyklicznych spotkań z twórcami w Dworku Sierakowskich w Sopocie. W spektaklu ,,Kronika olsztyńska” pod ps. Wincentlaremi wystąpił jako poeta, śpiew, oprawa muzyczna. Bór o świcie zimą Pacierz świtu wzbił się w mroźne powietrze z wystrojonego w ponowę boru. Jego pastelowe wersety muskały igły sosny świerku, kosmyki gałęzi. W zanurzonym ciemnością poszyciu trzaskała wataha dzików, przemierzała chmara jeleni.